A kiedy zniknie pustynia

"Córka generała" Magdaleny Witkiewicz od Wydawnictwa Skarpa Warszawa to przepiękna powieść obyczajowa. Autorka znana ze wzruszających historii, tym razem również wyciśnie niejedną łzę z czytelniczego oka. Bo czy można pozostać obojętnym, zagłębiając się w poruszającą opowieść o trudnej, pełnej wyzwań miłości, która rozkwitła w cieniu walki o przetrwanie? Zwłaszcza w przypadku, gdy inspiracją do powstania książki były prawdziwe wydarzenia? Akcja powieści "Córka generała" Witkiewicz rozpoczyna się w przededniu wybuchu II wojny światowej. W wolnym mieście Gdańsk prawie każdy czuje, że konflikt zbrojny to kwestia dni lub nawet godzin. Mimo wiszącego w powietrzu zagrożenia Andrzej Taper ma inne zmartwienie, które przesłania mu wszystko. Jest zakochany! I to nie w byle kim, bo w Elise, córce emerytowanego generała. Niemieckiego generała, który jest głęboko zafascynowany Adolfem Hitlerem i jego zbrodniczą ideologią. Elise odwzajemnia uczucie Andrzeja, ale jak można się spodziewać, generał von Hummel nie akceptuje faktu, że jego córka zadaje się z Polakiem. I będzie robił wszystko, by zakończyć tę relację, a tym samym chronić swoją rodzinę. Nie zważa na to, że jego działania mogą stanąć na drodze wielkiemu uczuciu i unieszczęśliwić jego córkę. Chcesz wiedzieć, jak potoczą się losy Andrzeja i Elise? Czy Andrzej zdradzi miłość swego życia? Zastanawiasz się, jak wybuch wojny wpłynie na zakochanych? I czy da się wypełnić bolesną pustkę w sercu? Czytaj wspaniałą powieść obyczajową Magdaleny Witkiewicz "Córka generała". Zatop się w historii o trudnych życiowych wyborach i o ludziach, którzy wbrew wszystkim i wszystkiemu wierzyli w miłość. Czy wytrwali w tym to do końca? Uwielbiasz historie wywołujące wiele emocji, od których nie sposób się oderwać? Sięgnij po inne powieści Magdaleny Witkiewicz, pisarki, która wnosi znaczący wkład w polską literaturę obyczajową.

Bestseller "Los Angeles Times" i "Boston Globe", a także książka, którą według "New York Timesa" po prostu trzeba znać. Czytelnicy zachwycają się jej niezwykłą tematyką i wyjątkowym stylem, który umożliwia niemal organiczny kontakt z bliskim ludziom żywiołem! W wodzie czyha na ludzi wiele niebezpieczeństw, coś nas do niej jednak nieustannie przyciąga. A przecież, w przeciwieństwie do wielu innych stworzeń, nie jesteśmy urodzonymi pływakami. Musimy się tej umiejętności nauczyć. Co takiego jest w wodzie, że czujemy z nią niezwykle silną więź? Mistrzyni reportażu Bonnie Tsui, umiejętnie przeplatając dawne oraz współczesne historie dotyczące pływania z wątkami osobistymi, ukazuje w tej książce głęboką i wieloaspektową relację człowieka z wodą. Znajdziesz tu fascynujące opowieści o prehistorycznych amatorach sportów wodnych z "zielonej Sahary", klubie pływackim z ogarniętego wojną Bagdadu, którego członkowie spotykali się w eleganckim basenie pałacowym Saddama Husajna, o Brytyjkach z epoki wiktoriańskiej, które odważyły się upomnieć o prawa kobiet do... bezpiecznego korzystania z wody, o współczesnych pływakach japońskich zwinnie sunących przez taflę w zbroi samuraja, o społecznościach wodnych nomadów i wiele, wiele innych. Dowiesz się z niej ponadto, jakie korzyści zdrowotne przynosi nam pływanie, a zanurzając się w lekturze, być może nabierzesz ochoty, by natychmiast wskoczyć do wody i doświadczyć jej oczyszczającego działania. Pływanie bowiem - jak twierdzi autorka - to tunel czasoprzestrzenny, pozwalający nam wyrwać się na chwilę z nieprzerwanie mielących żaren codzienności. Zanurzenie przynosi wewnętrzny spokój i ciszę. Czasami celem jest właśnie pływanie aż do całkowitego "wyłączenia". Wchodzimy w niemal hipnotyczny stan medytacji, licząc długości i koncentrując wzrok na grze światła, wywoływanej przez promienie słońca muskające wodę na torach. Przemykamy od myśli do myśli, aż wreszcie na chwilę zapada zupełna cisza. W tej krótkiej chwili jesteśmy całkowicie wolni od ciężaru myślenia. Płynęliśmy tego dnia w szóstkę. Woda miała temperaturę niespełna 14°C, jej powierzchnię chłostał lekki wiatr. Przyby¬liśmy na Alcatraz przed dziewiątą rano i udało nam się złapać rozpoczynający się przypływ. Przejmujący chłód wody na chwilę odebrał mi oddech. Przegrupowaliśmy się, żeby po raz ostatni pomachać naszej łodzi i jej pilotowi. Na zdjęciach z tamtego poranka mam uśmiechniętą twarz. Wyglądam, jakby było mi cieplej, niż było faktycznie; słońce odbija się od moich okularów polaryzacyjnych, rzucając srebrne refleksy. Odwróciliśmy się w wodzie w stronę miasta i popłynęliśmy. Odgarniając ramionami wodę, szybko złapałam rytm i pły¬nięcie przestało wydawać się walką. Nagle stało się prostsze, przyjemnie regularne: oddech, wymach, wymach, oddech. Na to byliśmy przygotowani. Ciasny pancerz, który zacisnął się wokół mojej klatki piersiowej, gdy wchodziłam do wody, nagle opadł i zaczęłam wypatrywać pojawiających się od czasu do czasu białych grzebieni fal raczej z ekscytacją niż obawą. Powyższy opis pochodzi od wydawcy. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

"Molestowane" to zbiór wstrząsających historii dotyczących problemu, o którym większość wolałaby po prostu nie mówić. Jeśli ważne tematy nie są Ci obojętne, koniecznie przeczytaj tę pozycję. Każda historia molestowania jest inna. Nie ulega jednak wątpliwości, że dla każdej z ofiar jest to trauma nie do opisania. Osoby, które w dzieciństwie były ofiarami wykorzystywania seksualnego, ranę po tych wydarzeniach noszą do dziś. Wiele z nich przypłaca to swoim zdrowiem psychicznym, ale także ugruntowanym społecznie wstydem. Wstydem, bo ktoś zamiast napiętnować przestępcę, uznaje ofiarę za winną. Bo często seksualnym oprawcą okazał się ktoś, kto uchodził za przyjaciela rodziny i miał nieskazitelną opinię. I wreszcie - bo tak ogromna trauma jest w stanie dogłębnie naruszyć poczucie godności i wartości ofiary. Bohaterki niniejszej książki, z którymi rozmawiają Katarzyna Borowska i Anna Matusiak-Rześniowiecka, pomimo tych wszystkich doznanych krzywd i cierpienia, zebrały się na odwagę, aby podzielić się swoimi przeżyciami z Czytelnikami. Tym samym pokazują również swoją siłę, bo po tylu latach nadal za wszelką cenę chcą żyć. Dziś realizują się prywatnie i zawodowo, a przede wszystkim - chcą być szczęśliwe, mimo że wiele lat temu ktoś brutalnie podeptał ich niewinność i dziecięcą radość.

Książka idealna dla poszukiwaczy perełek literackich. Historia spod pióra kobiety, która szturmem wdarła się do świata literatury i niemal natychmiast udowodniła swój potencjał. "Zbieranie kości" nie bez powodu znalazła się na liście tych najgodniejszych uwagi - sięgnij po dzieło nagrodzone prestiżową nagrodą i daj się przekonać, że zdecydowanie nie był to przypadkowy wybór! Jak wygląda życie w sytuacji, gdy los rzuca Ci kłody pod nogi z każdej strony? Czy normalne funkcjonowanie w takim przypadku jest w ogóle możliwe? Gdy wali się świat, niesamowicie trudno jest się odbić od dna i stawić czoła problemom - szczególnie, gdy ma się zaledwie kilkanaście lat i żadnego autorytetu u boku. Północna Ameryka. Nad Zatoką Meksykańską właśnie rozpoczyna się kolejne piekło stworzone przez Matkę Naturę. Huragan, który jeszcze wygląda niepozornie, już niedługo stanie się powodem zmartwień mieszkańców tamtejszych krajów. Żywioł sieje panikę także w rodzinie Esch. Czternastoletnia dziewczynka musi sprostać sytuacji, w której z pewnością nikt nigdy nie chciałby się znaleźć. Huragan, który wkrótce ma strawić wszystko, co napotka na swojej drodze, nie jest największym problemem nastolatki. Wraz z trzema młodszymi braćmi musi zadbać o przetrwanie swojej rodziny - rodziny, która nigdy nie była symbolem bezpieczeństwa. Jak więc ma poradzić sobie dziecko, które nigdy wcześniej nie doświadczyło spokojnego życia? Nastoletnia Esch jest przerażona do granic możliwości, jednak wie doskonale, że liczyć może tylko i wyłącznie na siebie i młodsze rodzeństwo. Ojciec alkoholik nie widzi świata poza butelką piwa, a bezlitosny żywioł jest coraz bliżej. Na domiar złego, dziewczyna dowiaduje się, że nosi w sobie nowe życie... "Zbieranie kości" jest książką niesamowicie wciągającą - już sama fabuła i tło, na jakim rozgrywają się wydarzenia, stanowią spójną, intrygującą czytelnika całość. To jednak przede wszystkim historia o problemach, z jakimi zmagają się ludzie na całym świecie. Huragany i inne żywioły trawiące Ziemię od wielu lat stanowią ogromne zagrożenie dla ludzkości. Autorka porusza również nie mniej istotny temat, jakim jest patologia w rodzinie i uzależnienia. Jesmyn Ward urodziła się w 1977 roku. Pisarka pochodzi z Ameryki i z zawodu jest profesorem języka angielskiego. Jej największą życiową pasją jest jednak literatura, której poświęca zdecydowaną część swojego czasu. Debiutowała niemal dekadę temu, a jej potencjał już został doceniony dwukrotnie. Jesmyn jest laureatką prestiżowej nagrody National Book Award, co tylko potwierdza jej ogromny talent pisarski. Oprócz "Zbierania kości" jest autorką bestselleru "Śpiewajcie z prochów, śpiewajcie".

"Kiedy wstanie świt" to utrzymana w klimacie Dzikiego Zachodu, pełna emocji, wzruszeń i uśmiechu opowieść o uczuciu, które niespodziewanie połączyło dwójkę ludzi, nie bacząc na konwenanse czy różnicę wieku. Uświadamia nam, że nigdy nie jest za późno, by zawalczyć o swoje szczęście. Luna McCarthy to twardo stąpająca po ziemi dziewiętnastoletnia studentka weterynarii. Dziewczyna przed trzema laty opuściła dom rodzinny, gdyż nie mogła wytrzymać ciągłych sprzeczek z ojcem Samem, który po śmierci żony zaczął nadużywać alkoholu. Nie zamierzała już nigdy wracać w te strony, lecz zmieniła zdanie po szczerej rozmowie z ciocią. Przyjazd do Horseshoe Bay nie sprawił jednak, że relacje Luny z tatą uległy poprawie. Dziewczyna znalazła ukojenie na farmie prawie czterdziestoletniego Caleba Warda, który wcześniej był w jej oczach jedynie kolegą i sąsiadem ojca. Teraz wszystko się zmieniło. Dostrzegła w nim bardzo przystojnego, sympatycznego i wciąż skorego do szaleństw mężczyznę. Caleb również poczuł pożądanie do młodziutkiej córki przyjaciela, jednak rozumie negatywne konsekwencje wejścia w tę relację, dlatego stwierdził, że nie może ulec pokusie. Nie spodziewał się, że będzie to aż tak trudne zadanie...