A kiedy zniknie pustynia

Genialne połączenie powieści kryminalnej i obyczajowej! W dniu swoich czterdziestych urodzin Dicte Svendsen, świeżo rozwiedziona dziennikarka, wraz z dwoma przyjaciółkami świętuje w jednej z kawiarni nad rzeką Århus. Spotkanie kończy się dramatycznie, kiedy dostrzegają w rzece ciało noworodka. Jak się tam znalazło? Gdzie jest jego matka? Kobiety postanawiają same poszukać wyjaśniania tej ponurej zbrodni. Od tego momentu już nic nie będzie takie samo. Okazuje się, że zwyczajne życie, na pozór

Nawet okrutny i zimny jak lód dziedzic mafijnej fortuny - Amo Vitiello - może się zakochać. Jego serce bije dla jednej kobiety - Grety Falcone, ale ona nie jest nim zainteresowana. Czy uczucie przezwycięży przeciwności losu? "Naznaczeni zwycięstwem. Grzechy ojców. Tom 4" to historia nie tylko o miłości i pożądaniu, ale też lojalności i walce z samym sobą. Greta Falcone już w dzieciństwie dowiedziała się, czym zajmuje się jej rodzina. Nie chce dla siebie takiego życia, a tym bardziej mężczyzny, który pochodzi z mafijnego świata. Wszystko się zmienia, gdy na jej drodze staje Amo Vitiello, dziedzic przestępczej Famiglii. Mężczyzna zdaje się pozbawionym serca, lodowatym potworem, ale żar uczucia między nimi odsłania jego drugą naturę. Uczucie i rozsądek podpowiadają Grecie zupełnie inne drogi, a żadna z nich chyba nie jest tą słuszną. W serii "Grzechy ojców" ukazały się dotychczas cztery powieści. Książki opowiadają historie członków najsłynniejszej rodziny mafijnej w Stanach Zjednoczonych i często ukazują ich życie z nieoczekiwanej perspektywy, łącząc pozbawione skrupułów, wyrachowane działania i głębokie, romantyczne uczucia.

Scarlet Johnson jest młodą, dwudziestosześcioletnią kobietą, która na co dzień pracuje jako sekretarka w kancelarii prawnej. Dodatkowo dorabia sobie, pomagając w codziennych obowiązkach mężczyźnie w średnim wieku, Jeremiemu Harrisonowi. Przybywając do domu swojego pracodawcy z zakupami, Scarlet staje się świadkiem egzekucji. Zanim zdoła uciec, zostaje uprowadzona. Jej porywaczem okazuje się Carter Cambrini, mężczyzna stojący na czele mafii. O dziwo, nie traktuje dziewczyny jak zakładniczki.

Elżbieta Bawarska jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych kobiet w historii - popularność tej postaci nie zmniejsza się mimo upływu lat. "Cesarzowa. Pierwsze lata Sisi na wiedeńskim dworze" to doskonała propozycja dla osób zainteresowanych życiem cesarzowej, na którą można spojrzeć nie tylko przez pryzmat jej tytułu i posiadanej władzy. W końcu Sisi trafiła na wiedeński dwór jako młoda kobieta, którą nagle wepchnięto w świat pełen ograniczeń. "Cesarzowa. Pierwsze lata Sisi na wiedeńskim dworze" przedstawiają dzieje Elżbiety Bawarskiej z innej perspektywy niż ta, do której przyzwyczaiły nas podręczniki historii. Autorka nie skupia się na cesarzowej jako monarchini. W jej książce młoda dziewczyna przeżywa troski, a narzucone jej standardy wpływają na sposób myślenia i niestety - również życie codzienne. Sisi jest przedstawiona jako osoba prywatna na przestrzeni pierwszych 27 lat jej życia. Arystokratka wkracza w obcy jej świat, któremu nie zawsze jest w stanie sprostać. Z nieco zalęknionej dziewczyny szybko musi stać się pewną siebie kobietą, a także monarchinią ograniczoną sztywnymi zasadami etykiety. "Cesarzowa. Pierwsze lata Sisi na wiedeńskim dworze" autorstwa dr Martiny Winkelhofer to historia Elżbiety Bawarskiej, powstała na bazie historycznych źródeł. Autorka chętnie sięgała po archiwalia, a także materiały pochodzące z prywatnych kolekcji. Dzięki temu była w stanie stworzyć rzetelny wizerunek młodej Elżbiety, jednocześnie zachowując dbałość o żywy język i ciekawe ujęcie tematu.

„…Wprzód egzystencja sztuki, artysty, związana była zawsze z jakimś mniejszym lub większym dworem, z osobą króla czy wielkiego pana; dopiero w nowoczesnym ustroju społecznym dwór mecenasa rozpylił się w szary tłum bezimiennej publiczności, która rozstrzyga o sławie i dochodach artysty. Osobliwe warunki życia wytworzyły typ cygana, tego króla bez ziemi, owijającego się dumnie dziurawą peleryną niby płaszczem monarszym. Świadomość, że o wartości jego decyduje talent, i tylko talent, stwarza w artyście lekceważenie kodeksu etyki społecznej w stosunku do mieszczucha, filistra (mydlarza, jak niedawno u nas się mówiło), którego uważa jakby za reprezentanta wrogiego plemienia; niestałość dochodów, niestosunek pomiędzy stanem materialnym a wysokim napięciem duchowym, częste wreszcie ocieranie się o świat zbytku — wytwarzają ową specyficzną gospodarkę, w której owoc kilkumiesięcznej pracy spożywa się w kilka godzin, aby nazajutrz rozpocząć życie czarnej nędzy, bardziej w tych kontrastach odpowiadające wyobraźni artysty niż ciągła uregulowana mierność. A wreszcie, te okresy wytężonej pracy, łamania się z samym sobą, to rozbujanie nerwów między upojeniem twórczym a zwątpieniem niemocy lub zawodu pociąga za sobą nieodzowną potrzebę równie silnych odczynów odurzenia i szalonych wybryków. Ta dekoracyjna strona życia cyganerii, te hulanki i ekscentryczności najbardziej podpadają oczom publiczności, jako iż tamte dnie i noce mozolnej, wytrwałej pracy pozostają w cieniu: stąd tyle ciem, wabionych owym łatwym na pozór, barwnym i niefrasobliwym życiem, leci ku temu światu — ażeby w nim spłonąć. Tę też cyganerię, bawiącą się, biesiadującą, całującą ładne buziaki, płatającą tysiączne psoty, wziął Murger za przedmiot swoich Scen. …Cyganeria! to pojęcie skrystalizowało się pod piórem Murgera po raz pierwszy i definitywny zarazem…" Tadeusz Boy Żeleński

W pewnym wieku życie pozbawione jest piękna i uroku – tak przynajmniej myśleli Tina i Kristian. Oboje są po sześćdziesiątce, jedno straciło żonę, drugie najlepszą przyjaciółkę. Zapomnieli o pragnieniach i przestali żywić nadzieje na nowy początek. Do czasu… Gdy z pozoru nic nieznacząca korespondencja przeradza się w pragnienie bliskości i zrozumienia. Otwierają się przed sobą – opowiadając o swojej codzienności,