Kobiety pistolety. Maria Kowalska w rozmowie z Wiktorem Krajewskim

Książka "Cyngielki, gwardzistki, terrorystki. Polki, które zabijały dla sprawy" to biografie kobiet, których historia niekoniecznie stawiała na piedestale, a które postanowiły wziąć czynny udział w walce zbrojnej. W książce przedstawione są sylwetki kobiet, żyjących w czasach konfliktów zbrojnych toczących się na ziemiach polskich. Jednak zamiast strachu i rezygnacji wyzwoliło to w nich cechy, o które same zapewne by się nie podejrzewały. Przez niektóre osoby mogły być postrzegane jako postaci nieco kontrowersyjne oraz bezkompromisowe. Jedną z bohaterek biografii jest Wanda Gretz, biorąca czynny udział w obu wojnach światowych. W pierwszej walczyła ubrana w męski mundur. W drugiej natomiast zajmowała się szkoleniem kobiet w walce z wrogiem. W szeregach kontrwywiadu AK swoje działania prowadziła natomiast Izabella Horodecka, najskuteczniejsza wywiadowczyni, która przygotowała likwidację 23 zdrajców. Autor ukazuje też losy 25-letniej Niuty Tajtelbaum, która zajęła się organizacją kobiecego plutonu wojskowego w getcie warszawskim podczas II wojny światowej. Poznamy również historię Anny Szarzyńskiej-Rewskiej, zapomnianej autorki głośnego zamachu na generała SS - Franza Kutscherę, zwanego katem Warszawy.

Największy mistrz powieści przygodowych świata Cykl Isaac Bell Najbardziej wybuchowa przygoda Isaaca Bella: od pałaców Rockefellera po kaspijskie pola naftowe Rok 1905. Isaac Bell, detektyw Agencji Van Dorn, bada na zlecenie rządu monopolistyczne praktyki koncernu Standard Oil Johna D. Rockefellera. Nagle śledztwo staje się śmiertelnie niebezpieczne: tajemniczy snajper zabija konkurentów Standard Oil. Strzela z nieprawdopodobnych odległości i precyzyjnie trafi a w cel. A następnym celem jest najlepszy świadek Bella... Kim jest zabójca? Dla kogo zabija? Bell rozpoczyna pościg za nieuchwytnym zbrodniarzem: od ogarniętych „naftową gorączką” terenów Kansas i Teksasu, przez Waszyngton i Nowy Jork, po wstrząsane wojną rosyjskie pola roponośne Baku, i z powrotem po Amerykę, gdzie dojdzie do ostatecznej, bezwzględnej konfrontacji. I niewyobrażalnie wybuchowego finału...

Słodko-gorzka opowieść obyczajowa przedstawiająca losy trzech kobiet. Trzy historie, które splatają się ze sobą i stawiają przed czytelnikiem pytanie o to, co w życiu jest najważniejsze. Sięgnij po "Właśnie dziś, właśnie teraz" Karoliny Wilczyńskiej. Bohaterkami powieści są trzy kobiety w różnym wieku i w różnych momentach swojego życia. Nieco zgorzkniała Sabina pracuje na kierowniczym stanowisku w jednym z hipermarketów. Niestety po powrocie do domu nie może liczyć na relaks i spokój. Od lat, po śmierci matki samotnie, opiekuje się schorowanym i zniedołężniałym ojcem, co nie jest łatwe. Relacja między nimi jest bardzo toksyczna, mężczyzna odnosi się do córki w sposób skandaliczny, wyzywa ją i ma pretensje o wszystko. Sabina wciąż trwa przy nim, kierując się poczuciem obowiązku. Sonia jest elegancką kobietą w średnim wieku, żoną Krzysztofa i matką nastoletniej Oli. Prowadzi z pozoru szczęśliwe, wręcz idealne życie u boku eleganckiego i przystojnego męża. Krzysztof jest głównie w pracy, a z Olą nie utrzymuje bliższych relacji. Bronisława jest 70-letnią wdową po mężu alkoholiku. Zamiast liczyć na spokojne życie i wsparcie najbliższych, musi wciąż troszczyć się o swojego dorosłego syna, któremu nie śpieszno do pracy i który ma problemy z alkoholem. Matka usprawiedliwia go na każdym kroku. Losy trzech kobiet krzyżują się w supermarkecie, gdy podczas wyprzedaży zabawek w hali targowej wybucha pożar. Jakie tragiczne skutki dla nich będzie miał ten wypadek? Co zmieni się w ich życiu? I czy tragedia zawsze oznacza koniec, czy też może być początkiem czegoś nowego i wyjątkowego?

Wiecie, co to jest komputer, prawda? No pewnie! Najprostszymi komputerami były liczydła, potem budowano coraz większe maszyny, które potrafiły wykonać coraz bardziej skomplikowane działania. Były to urządzenia działające na podobnej zasadzie co zegarki – miały w środku wiele zębatek i ciężarków. Aż pojawiły się pierwsze komputery z prawdziwego zdarzenia. Na początku były ogromne jak ciężarówka i zajmowały pomieszczenie wielkości sali gimnastycznej. Jednak z biegiem lat robiły się coraz mniejsze i mniejsze – jak Wasze smartfony! Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o komputerach, koniecznie przeczytajcie tę książkę i dokładnie przyjrzyjcie się ilustracjom.

W tej książce Remigiusz Mróz daje się poznać od dotychczas skrzętnie skrywanej strony. Opisuje swoją pisarską drogę i trzyma czytelnika w napięciu niczym w jednym ze swoich najlepszych kryminałów. Odkrywa kulisy własnego warsztatu, a ostatecznie udowadnia, że każdy z nas nosi w sobie przynajmniej jedną nienapisaną książkę. Wszystko to robi na chłodno, ale także z przymrużeniem oka - dzięki czemu pozycja ta tonie tylko wyczerpujące kompendium pisarskie dla wszystkich, którzy myślą o stworzeniu

„…Wprzód egzystencja sztuki, artysty, związana była zawsze z jakimś mniejszym lub większym dworem, z osobą króla czy wielkiego pana; dopiero w nowoczesnym ustroju społecznym dwór mecenasa rozpylił się w szary tłum bezimiennej publiczności, która rozstrzyga o sławie i dochodach artysty. Osobliwe warunki życia wytworzyły typ cygana, tego króla bez ziemi, owijającego się dumnie dziurawą peleryną niby płaszczem monarszym. Świadomość, że o wartości jego decyduje talent, i tylko talent, stwarza w artyście lekceważenie kodeksu etyki społecznej w stosunku do mieszczucha, filistra (mydlarza, jak niedawno u nas się mówiło), którego uważa jakby za reprezentanta wrogiego plemienia; niestałość dochodów, niestosunek pomiędzy stanem materialnym a wysokim napięciem duchowym, częste wreszcie ocieranie się o świat zbytku — wytwarzają ową specyficzną gospodarkę, w której owoc kilkumiesięcznej pracy spożywa się w kilka godzin, aby nazajutrz rozpocząć życie czarnej nędzy, bardziej w tych kontrastach odpowiadające wyobraźni artysty niż ciągła uregulowana mierność. A wreszcie, te okresy wytężonej pracy, łamania się z samym sobą, to rozbujanie nerwów między upojeniem twórczym a zwątpieniem niemocy lub zawodu pociąga za sobą nieodzowną potrzebę równie silnych odczynów odurzenia i szalonych wybryków. Ta dekoracyjna strona życia cyganerii, te hulanki i ekscentryczności najbardziej podpadają oczom publiczności, jako iż tamte dnie i noce mozolnej, wytrwałej pracy pozostają w cieniu: stąd tyle ciem, wabionych owym łatwym na pozór, barwnym i niefrasobliwym życiem, leci ku temu światu — ażeby w nim spłonąć. Tę też cyganerię, bawiącą się, biesiadującą, całującą ładne buziaki, płatającą tysiączne psoty, wziął Murger za przedmiot swoich Scen. …Cyganeria! to pojęcie skrystalizowało się pod piórem Murgera po raz pierwszy i definitywny zarazem…" Tadeusz Boy Żeleński

Pamiętnik ten napisał dwudziestoletni chłopak, po zwolnieniu w 1941 roku z Oświęcimia w beznadziejnym stanie, z odbitą nerką. Impulsem do napisania go, według świadectwa najbliższych, było przede wszystkim żarliwe przywiązanie do pozostawionych w obozie towarzyszy. Każdego dnia wiele razy powracał do nich myślą i uznał, że utrwalenie wszystkich okoliczności obozowego męczeństwa jest obowiązkiem tego, który się wydostał, jakkolwiek nie miał żyć dłużej. Naoczny świadek opisuje cały proces: od przypadkowego zatrzymania w ulicznej obławie, poprzez areszt, transport i umieszczenie w obozie. Przedstawia warunki życia, praktyki oprawców, kary, apele, głód i pracę. Pokazuje też relacje międzyludzkie, przykłady postaw heroicznych i zachowań niegodnych. Tekst ten został opracowany przez Halinę Krahelską we właściwym jej stylu fabularyzowanego reportażu, ściśle opartego na faktach i relacjach. Wydany anonimowo w Warszawie w kwietniu 1942 roku przez Wydawnictwo Komisji Propagandy Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK.