Fałszywa narzeczona. Na niby. Tom 1

"Zapowiada się piękny dzień" Seweryny Szmaglewskiej to kontynuacja poprzedniej, równie trudnej tematycznie książki "Dymy nad Birkenau". Autorka przedstawia tu sytuację więźniów w obozach koncentracyjnych Oświęcimia i Brzezinki podczas II wojny światowej. Tym razem na warsztat bierze opowieść o najważniejszym prawie człowieka - prawie do godnego życia. W lutym 1945 roku Niemcy wiedzieli już, że III Rzesza przegra wojnę, to było jasne. Trzymając się rozkazów, zaczęli palić dokumentację, burzyć kominy i zacierać po sobie ślady na tyle, na ile pozwalał im czas. W środku niezwykle mroźnej zimy nakazali więźniom, tym którzy jeszcze mieli siłę się poruszać, by wyruszyć w marsz śmierci, gonieni w stronę niemieckiej granicy. Schorowani i wycieńczeniu ludzie padali co kilka kilometrów, wielu nie budziło się po kilkugodzinnym odpoczynku. Więźniowie szli, w długim, choć z czasem skracającym się kordonie, bezwolni, trzymający się jedynie nadziei, że pod koniec marszu czeka wyzwolenie. Wielu po prostu się poddawało, nie dość, że obóz ich wykończył, to teraz wykończy ich marsz ku nieznanej lokalizacji, ten, który zdaje się nie mieć mety. Trzech mężczyzn postanawia się zbuntować. Jak? Nikt nie ma pojęcia, skąd wzięli na to siły. Udaje im się, a po latach chcą przekazać światu, jak ważne jest to, co przeżyli. Powojenna opowieść niesie za sobą chęć ocalenia od zapomnienia wojennych wydarzeń, ale też nadania sensu i zasadności wydarzeń związanych z marszem śmierci. Należy przede wszystkim wytłumaczyć ludziom, dlaczego mimo tego, że więźniowie znajdowali się już poza obozem, nadal ginęli z rąk nazistów, którzy pozostawiali ich w bezimiennych grobach. Walczący w procesach ze swymi oprawcami z początku czują trwogę, później miejsce tego uczucia zajmuje powinność. Publikacja jest zapisem walki, w której zakończenie wojny jest wyłącznie znakiem granicznym dla historyków, nie dla wymierzenia sprawiedliwości.

Zdecydujcie sami o dalszych losach bohaterek! Ta książka skrywa więcej niż jedną historię… Królewny Józefina i Róża mają dość siedzenia bezczynnie i czekania na księcia z bajki. Biorą sprawy w swoje ręce! Dzielnie eksplorują zamki, jaskinie i inne miejsca pełne nietoperzy, smoków, niedźwiedzi i pajęczyn w poszukiwaniu księcia. Gdy zdaje się, że sukces jest już na wyciągnięcie ręki, królewny nieco tracą zapał. Czy uda im się osiągnąć cel? I czy na pewno jest nim znalezienie księcia z bajki? Konstrukcja książki umożliwia dziecku decydowanie o dalszych przygodach bohaterek dzięki specjalnym zakładkom i ikonkom umieszczonym w tekście. Czytelnicy i czytelniczki aktywnie współtworzą historię, a to jeszcze większa frajda niż zwykle. Każda lektura to inne przygody!

Czy życie można idealnie zaplanować w każdym szczególe? Niektórzy próbują. Ale jak to wygląda w praktyce? Powieść "Pięć lat z życia Dannie Kohan" jest doskonałym obrazem ukazującym pięć lat z życia, które miało być doskonałe. Dannie Kohan wszystko ma wyliczone z dokładnością co do minuty. Poranny prysznic zajmuje jej 36 minut, czyli o siedem minut krócej niż podczas dni, kiedy musi umyć również włosy. Ma konkretne przemyślenia i daty dotyczące randek, zaręczyn, wspólnego mieszkania i ślubu. Dannie ułożyła sobie plan na całe życie i ani myśli coś zmieniać. Młoda dziewczyna idzie przed siebie jak burza. Realizuje każde założenie i odhacza kolejne punkty planu. W połowie grudnia 2020 roku dostaje się do wymarzonej pracy w kancelarii prawnej. Żeby uczcić kolejny sukces, udaje się ze swoim chłopakiem do eleganckiej restauracji. Nie jest dla niej żadną niespodzianką, że dochodzi do bajkowych oświadczyn. Wszystko przecież ma zaplanowane. Dannie z uśmiechem na ustach zasypia późnym wieczorem u boku swojego narzeczonego. Problem stanowi jedynie kwestia, że budzi się pięć lat później u boku zupełnie innego mężczyzny. Nie poznaje okolicy, pierścionek zaręczynowy wygląda zupełnie inaczej, a ona jest całkowicie zagubiona. Koszmar trwa jedynie godzinę, po czym dziewczyna ponownie się budzi. Tym razem w swoim właściwym życiu. Ale czym była ta wizja? Czy mężczyzna ze snu istnieje? Cały jej plan pomału zaczyna się sypać... "Pięć lat z życia Dannie Kohan" to intrygująca i wciągająca historia. Pełna zawiłości opowieść o układaniu życia, marzeniach oraz niespodziankach, do jakich zdolny jest ten brutalny świat. Rebecca Serle doskonale oddaje charakter postaci i przywołuje je do życia. Równie wartą uwagi powieścią autorki jest druga książka przełożona na język polski: "Kiedy byłeś mój".

Człowiek, będąc w gruncie rzeczy bezbronny wobec zimna, włożył mnóstwo wysiłku w znalezienie sposobów przeżycia w skrajnych warunkach atmosferycznych. Nauczyliśmy się tak budować domy, tak szyć ubrania, tak się odżywiać, by chronić się przed niskimi temperaturami. A mysikrólik? Ptaszek wielkości kciuka potrafi przetrwać kilkunastostopniowe mrozy, nastroszywszy piórka i odpowiednio spożytkowując energię. Podobnie radzą sobie inne stworzenia: zmiana ubarwienia, hibernacja, zwiększanie masy ciała, specjalna budowa kończyn czy dzioba, ocieplone schronienia, gromadzenie zapasów – każdy gatunek znalazł swój sposób na przetrwanie najmroźniejszych miesięcy. Ptaki mają pióra puchowe, ssaki futro, które chroni je przed zimnem. Liczne zwierzęta, takie jak bobry, niedźwiedzie i niektóre owady, budują gniazda i nory, które uzupełniają lub zastępują bezpośrednie okrycie ciała. A niektóre, jak niezwykły susłogon arktyczny, zamarzają, żeby nie zginąć. Zimą tylko pozornie nic się nie dzieje. Bernd Heinrich zabiera czytelnika do świata zasypanego śniegiem, skutego mrozem i… tętniącego życiem. „Bernd Heinrich, wielokrotnie nagradzany autor książek przyrodniczych, w „Zimowym świecie” opisuje, w jaki sposób zwierzęta radzą sobie podczas mroźnych miesięcy. Niektóre, na przykład norniki, przez całą zimę kryją się w podziemnych tunelach i wyściełanych trawą gniazdach. Inne małe ssaki, jak wiewiórki ziemne, przesypiają cały śnieżny sezon. Pewne owady dzięki specyficznym składnikom we krwi wprowadzają się w stan przechłodzenia, inne wręcz przeciwnie – zamarzają, by przetrwać. Wiele zwierząt pozostaje aktywnych: spędzają czas w ciepłych norach i gniazdach i wychodzą na zewnątrz tylko w poszukiwaniu pożywienia. Heinrich pokazuje czytelnikom skupiska zimujących owadów, podąża śladami łasicy zostawionymi na śniegu i podgląda malutkie mysikróliki poszukujące jedzenia. Ta książka to wspaniała pozycja zarówno dla fanów dobrej literatury, jak i miłośników przyrody.” Nancy Bent, „Booklist” „Z pewnością niewielu ludziom na świecie udało się wejść do bobrzego żeremia… Bernd Henrich, profesor biologii z uniwersytetu w Vermont, zrobił to, by dogłębnie poznać sposoby, dzięki którym zwierzęta przeżywają zimę. Latem, gdy rozlewiska wyschły, a bobry opuściły swoje gniazda, Heinrich z latarką w dłoni wczołgał się do legowiska, aby jak najdokładniej zbadać warunki mieszkaniowe tych zwierząt. Podobnie bada strategie przetrwania innych stworzeń. Zdumiewa go mysikrólik złotogłowy, „ptaszek niewiele większy od koliberka rubinobrodego”, który pozostaje aktywny w czasie mroźnych zim […] i który zdaniem autora symbolizuje „wykształcone ewolucyjnie, zdumiewające i odkrywcze strategie, dzięki którym zwierzęta radzą sobie w zimowym świecie”.” „Scientific American” „Historie opisywane przez Heinricha są niezwykłe i wciągające – dzięki mnogości wspaniałych przykładów, pasji dzielenia się wiedzą oraz szacunkowi i podziwowi autora dla otaczającej go przyrody.” „Kirkus”

IV tom cyklu GLADIATOR Markus odzyskał wolność, ale nie zazna spokoju, póki nie odnajdzie matki. Wraz z przyjaciółmi wyrusza na jej poszukiwanie. Przemierzy Grecję z listem polecającym od Cezara, jednak nie uchroni się przed zasadzkami podstępnych wrogów i krwawymi potyczkami. Czy odnajdzie ukochaną matkę? Czy wypełni swoje przeznaczenie? Jaką cenę zapłaci za to, że jest synem Spartakusa?

Wolne Miasto Gdańsk, lata 1937-1938. Stefania i Heinrich zakochują się w sobie, jednak niewinna miłość tych dwojga musi niestety pozostać tajemnicą. Stefania jest córką Polaka i Żydówki, a Heinrich Niemcem, synem wpływowego w mieście człowieka. Młodych rozdziela zbliżająca się wielkimi krokami wojna. Ostatnie spotkanie zakochanych owocuje ciążą, o której Heinrich nic nie wie. Ostatni świadkowie tamtych lat często ze łzami w oczach wspominają zarówno dobre, jak i złe chwile, których doświadczyli podczas wojny. Listy do Duszki powstały na podstawie wspomnień kobiety, która w tych mrocznych czasach doświadczyła miłości, ale też bólu i cierpienia.