Trzynaście opowieści

Fascynujące, pełne ciekawych przemyśleń i kontrowersyjnych tematów rozmowy izraelskiego pisarza, Amosa Oza, oraz redaktorki hebrajskich wydań jego dwóch ostatnich książek, Sziry Chadad. Ze względu na wspólną pracę przy książkach, Amos Oz i Szira Chadad spędzają wiele czasu w swoim towarzystwie. To przyczyniło się do licznych, długich dyskusji na rozmaite tematy, które okazały się poruszać kwestie ważne dla wielu ludzi, a nawet oferować odpowiedzi na niektóre dręczące ich pytania. Dlatego też zostały zebrane, uporządkowane i zamieszczone w książce. "Z czego powstaje jabłko?" to czysty dialog pomiędzy kobietą i mężczyzną, przedstawicielami różnych pokoleń. Znajdziemy tu głębokie i szczere przemyślenia, debaty o życiu, literaturze i sztuce, dyskusje na temat polityki w Izraelu i na świecie. Dowiemy się, jak powstają powieści Oza, skąd przychodzą jego pomysły i w jaki sposób ubiera je w słowa. Poznamy punkty widzenia Amosa i Sziry w sprawie rodzicielstwa i dojrzewania młodzieży dziś i dawniej, nie zabraknie również żywiołowych dyskusji o seksie i erotyce, nieodłącznych elementach życia każdego człowieka. Dodatkowo pisarz opowie o przemianach społecznych, których był świadkiem w trakcie swojego życia. Rozmowy prowadzone są w sposób przyjazny i zupełnie swobodny, momentami humorystyczny, ale jednocześnie niestroniący od poważniejszych tonów. Amos Oz jest cenionym i znanym izraelskim pisarzem z dużym dorobkiem literackim. Wybitność jego dzieł potwierdza mnogość otrzymanych nagród, takich jak Nagroda Bialika czy Nagroda Franza Kafki, a także tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego oraz medal "Zasłużony dla tolerancji". Niektóre z jego dzieł przetłumaczono na język polski, m.in.: "Opowieść o miłości i mroku", "Aż do śmierci", "Pantera w piwnicy", "Tam, gdzie wyją szakale". Szczególnie warto sięgnąć po dwie z jego książek, "Poznać kobietę" i "Judasza", które budzą niepokój zrodzony ze świadomości, jak celne i aktualne są przemyślenia autora.

Księga dżungli. Historia Mowgliego to zebrane w jednym tomie i ułożone chronologiczne opowieści o chłopcu, który jako dziecko trafia do dżungli i wychowuje się wśród wilków oraz innych dzikich zwierząt. Pierwotnie składające się na książkę historie ukazywały się w gazetach, ponieważ okazały się niezwykle popularne, zostały potem wydane w formie książkowej. I są wydawane do dziś. Podejście Rudyarda Kiplinga, pisarza urodzonego w Indiach, laureata Nagrody Nobla, do świata zwierząt, pełne szacunku i zrozumienia dla praw dżungli, bardzo wyprzedzało jego czasy. Dzięki oryginalnej wyobraźni autora i jego śmiałym pomysłom do dziś czytamy tę opowieść z zachwytem. Najbliższymi opiekunami i nauczycielami Mowgliego są czarna pantera Bagheera, niedźwiedź Baloo oraz… wąż Kaa. Warto podążyć tropem tego małego chłopca i jego przyjaciół. Ich świat jest pełen cudów i niejednym nas może oczarować.

Ponadczasowa, określona kanonem literatury książka "Małe kobietki" w nowszym, piękniejszym wydaniu. Ta wzruszająca, pouczająca i pełna emocji powieść powinna znaleźć się na półce każdej kobiety. Dziewiętnastowieczna autorka Louisa May Alcott od 150 lat opowiada nam historię czterech sióstr, które wchodzą w wiek dorosłości. Razem z nimi możemy przeżywać sukcesy, radości, pierwsze uczucia, ale i tragedie, których doświadczają. Cztery silne osobowości, w których każda kobieta odnajdzie swój odpowiednik. Niezależna i uparta Jo, delikatna i pełna wdzięku Beth, piękna i odpowiedzialna Meg oraz najmłodsza, uzdolniona artystycznie i wciąż marząca Amy. Siostry mieszkają w Concord w Massachusetts i są wychowywane przez matkę Marmee, która sama zajmuje się córkami pod nieobecność męża walczącego na wojnie secesyjnej. Jej sposób pokazywania dziewczynkom świata wyprzedza epokę, w której żyją, i jest ponadczasowy, aktualny dla współczesnych, silnych kobiet. Marmee stara się przekazać córkom, aby zawsze kierowały się sercem, ceniły wolność, znalazły własną drogę w życiu i nie podporządkowywały się mężczyznom, do których w tamtej epoce należało ostateczne zdanie. Siostry pomimo nieobecności ojca i braku pieniędzy odkrywają radość życia i zarażają nią innych, w tym Lauriego, samotnego chłopaka, który wprowadza się do domu obok, gdzie mieszka jego tajemniczy, wysoko postawiony i szanowany dziadek. Obie rodziny uczą się od siebie postrzegania świata, miłości do bliskich i stają się dla siebie wzajemnym wsparciem.

Masz wrażenie, że żyjesz w morzu ignorancji i głupoty, idiotyzmów i półprawd, populizmu i bezmyślnie powtarzanych bzdur? Jeśli tak, sięgnij po opinię specjalistów. Francuski psycholog Jean-François Marmion poprosił ekspertów w dziedzinie ludzkich zachowań - socjologów, psychologów, filozofów, neuropsychiatrów - by zmierzyli się z tematem i spróbowali zdefiniować idiotyzmy, które tak nam doskwierają. Efektem jest błyskotliwa, pełna humoru książka "Głupota. Nieoficjalna biografia", która pozwoli (po części) zrozumieć, dlaczego pływamy w morzu bredni. Różnorodność form i poziomów głupoty przedstawiona w książce może przyprawić o zawrót głowy. Trzydzieści jeden tekstów i wywiadów zawiera bogaty przegląd idiotycznych przekonań, teorii spiskowych, internetowych fejków i innych bredni. Czy żyjemy w złotym wieku bzdur? - pytają autorzy. I pochylają się nad wszystkimi, analizując pod tym kątem zarówno naszą codzienność, jak i brednie globalne, z szybkością światła ogarniające całe społeczności ery cyfrowej. Z tej książki dowiemy się, dlaczego często wierzą w nie nawet bardzo inteligentni ludzie i kto jest najbardziej podatny na ich działanie. Znajdziemy też naukową definicję dupka i dowiemy się, dlaczego tak bardzo pasuje ona do Donalda Trumpa. Autorzy różnie definiują głupotę, ale większość zgadza się ze słowami amerykańskiego filozofa Harry'ego Frankfurta, który zasłynął bestsellerową książką "O wciskaniu kitu". Pisał on, że istotą głupoty jest obojętność na prawdę. W przeciwieństwie do kłamcy, który prawdę stara się świadomie ukryć, głupiec ją po prostu ignoruje. Rozwodzi się o wszystkim, cokolwiek przyjdzie mu do głowy, bez najmniejszej troski o prawdziwość czy fałsz swoich stwierdzeń. A jeśli jest obdarzony narcystyczną pewnością siebie, to łatwo uwiedzie audytorium, które odruchowo doszukuje się sensu w jego słowach. Jak się przed tym bronić? Poza włączeniem krytycznego myślenia niewiele da się zrobić. Jak mawiał Albert Einstein: "Istnieją tylko dwie nieskończone rzeczy: wszechświat i ludzka głupota. Choć co do tej pierwszej nie mam absolutnej pewności".