Trzynaście opowieści

Arcydzieło literatury światowej. Jądro ciemności to opowieść o podróży do kresu cywilizowanego świata i wytrzymałości własnej wyobraźni. Marlow, główny bohater powieści, tak jak sam Conrad przed laty, podróżuje rzeką, niewielkim parostatkiem, przez nieogarnioną, pełną niebezpieczeństw afrykańską dżunglę, by dotrzeć do legendarnego agenta kolonii, niejakiego Kurtza. Im bliżej celu, tym świat staje się mroczniejszy, wydarzenia coraz mnie zrozumiałe, a zło bliższe i niepokojąco wytłumaczalne. Podróż do serca dżungli, pełna okrutnych epizodów nieodwołalnie zmienia bohatera, stając się w istocie wyprawą do najmroczniejszych zakątków własnej duszy. A spotkanie z umierającym Kurtzem wieńczy dotyk obłędu, zbliżając bohatera do tytułowego jądra ciemności. „Mam wrażenie, że usiłuję wam opowiedzieć sen — a wysiłek mój jest daremny, ponieważ żadna relacja nie może dać pojęcia o sennych wrażeniach, o tej mieszaninie bez sensu, niespodzianki i oszołomienia wśród dreszczy walki i buntu — o tym poczuciu, że się jest we władzy niewiarygodnego — poczuciu, które stanowi prawdziwą istotę snu...”

Największa tajemnica ludzkości wkrótce wyjdzie na jaw… Książka uhonorowana hiszpańską Premio Planeta Porywająca powieść o poszukiwaniu źródeł idei pobrzmiewająca echami Dana Browna i Jorgego Luisa Borgesa David Salas, świeżo upieczony wykładowca dublińskiego Trinity College, udaje się do Madrytu, by zdobyć białego kruka – egzemplarz XVII-wiecznego traktatu Primus calamus pióra Juana Caramuela y Lobkowitza. Podróż młodego naukowca okazuje się jednak nie mieć nic wspólnego ze starym wolumenem. Na miejscu wita go Victoria Goodman, słynna autorka powieści sensacyjnych, która zaprasza go na spotkanie tajnej eksperymentalnej akademii literackiej. Uwaga grupy skupia się na średniowiecznym poemacie o Percewalu z Walii, rycerzu poszukującym świętego Graala. Victoria, David i pozostali członkowie stowarzyszenia wyruszają w podróż śladami mitycznego kielicha, nie zdając sobie sprawy ze śmiertelnego niebezpieczeństwa, jakie grozi tym, którzy ośmielą się kroczyć tą ścieżką…

Ta książka to historia naturalna, przekazana z bliska. Jest świadectwem zażyłości ze światem przyrody. Powstała z wnikliwej obserwacji roślin i zwierząt żyjących na ziemi uprawnej i pod nią – od pracowitych bakterii po pustułkę patrolującą z wysoka łany zboża. To opowieść o polnych myszach w gniazdach przyczepionych do łodyg pszenicy i o zającach, które biegną, by chronić swoje życie. Napisana z pasją, pociętymi od słomy palcami i w ubłoconych kaloszach. Jest to opowieść o naszym krajobrazie i o nas samych. I jest to historia pola, które było o krok od śmierci.

Z tej książki dowiesz się: • Czy jest coś mniej zabawnego, niż tłumaczenie dowcipów? • Jakie są różnice między kobietami a mężczyznami w podejściu do humoru? • Czy humor łączy się z inteligencją? • Co wspólnego ma Sokrates ze współczesnymi pranksterami? Dzięki tej książce wreszcie zrozumiecie dlaczego śmieszą was (lub nie) „Przyjaciele” oraz jakie są różnice w humorze prezentowanym w najpopularniejszych serialach komediowych. Na końcu każdego rozdziału czekają na was ćwiczenia, które rozruszają te części ciała, które potrzebne są, aby się śmiać – mięśnie, i mózgi. Łukasz Jach przez pryzmat psychologii, antropologii i kognitywistyki pokazuje nam jakie istnieją style humoru oraz na jakiej podstawie się wykształciły. Przechodząc od koncepcji najsłynniejszych greckich filozofów, przez wyniki najnowszych badań, aż do rozpracowywania dowcipów dowiecie się dlaczego w ogóle coś was bawi. Bez względu na to, czy śmiejąc się wydajecie dźwięki „haha”, „hehe” czy „hihi”.

Przypadek nieudanego małżeństwa, przedstawiony w interesującej korespondencji. Czy po latach da się wystawić diagnozę związkowi, który okazał się katastrofą? "Czarna skrzynka" to poruszająca powieść, wywołująca emocje i mówiąca o zawiłościach życia codziennego. Któregoś dnia, po tym, jak minęło już siedem lat od rozwodu, Ilana postanawia napisać list do byłego męża. Mężczyzna jest znanym na całym świecie wykładowcą, specjalizującym się w kwestii fanatyzmu Aleksandra Gideona. Ilana zwraca się do niego z prośbą o pomoc, ponieważ nie radzi sobie z ich synem, Boazem, który sprawia coraz więcej kłopotów. Byłe małżeństwo rozpoczyna regularną wymianę listów. Po drodze do korespondencji dołączają się też inne osoby z ich otoczenia: aktualny mąż Ilany o bardzo poważnym podejściu do wiary, jej siostra, a także prawnik Aleks i Boaz. Tymczasem Ilana i jej były mąż próbują dojść do tego, co było przyczyną upadku ich małżeństwa.

Ponadczasowa, określona kanonem literatury książka "Małe kobietki" w nowszym, piękniejszym wydaniu. Ta wzruszająca, pouczająca i pełna emocji powieść powinna znaleźć się na półce każdej kobiety. Dziewiętnastowieczna autorka Louisa May Alcott od 150 lat opowiada nam historię czterech sióstr, które wchodzą w wiek dorosłości. Razem z nimi możemy przeżywać sukcesy, radości, pierwsze uczucia, ale i tragedie, których doświadczają. Cztery silne osobowości, w których każda kobieta odnajdzie swój odpowiednik. Niezależna i uparta Jo, delikatna i pełna wdzięku Beth, piękna i odpowiedzialna Meg oraz najmłodsza, uzdolniona artystycznie i wciąż marząca Amy. Siostry mieszkają w Concord w Massachusetts i są wychowywane przez matkę Marmee, która sama zajmuje się córkami pod nieobecność męża walczącego na wojnie secesyjnej. Jej sposób pokazywania dziewczynkom świata wyprzedza epokę, w której żyją, i jest ponadczasowy, aktualny dla współczesnych, silnych kobiet. Marmee stara się przekazać córkom, aby zawsze kierowały się sercem, ceniły wolność, znalazły własną drogę w życiu i nie podporządkowywały się mężczyznom, do których w tamtej epoce należało ostateczne zdanie. Siostry pomimo nieobecności ojca i braku pieniędzy odkrywają radość życia i zarażają nią innych, w tym Lauriego, samotnego chłopaka, który wprowadza się do domu obok, gdzie mieszka jego tajemniczy, wysoko postawiony i szanowany dziadek. Obie rodziny uczą się od siebie postrzegania świata, miłości do bliskich i stają się dla siebie wzajemnym wsparciem.

Jedna z najpiękniejszych książek o miłości, odchodzeniu i bólu rozłąki. Nowe, uzupełnione o obszerne posłowie wydanie. Ćwiczenia z utraty to zapis kilkunastu ostatnich miesięcy wspólnego życia Agaty Tuszyńskiej i jej męża, krytyka literackiego, tłumacza i podróżnika, emigranta ‘68 roku, Henryka Dasko. To rzeczowo, prawie na „gorąco” spisywany dziennik, odsłaniający grozę i rzeczywistość choroby ostatecznej oraz to, że śmierci nie da się oswoić. Z drugiej strony to piękna, emocjonalna książka poetycka. Opowieść o miłości i walce o życie, a w końcu o godność umierania. Dzielili życie przez kilkanaście lat. Między kontynentami, z daleka, kawałkami wydzieranymi z pracowitego czasu obojga – dni, tygodnie, rzadko więcej, bo były obowiązki, odpowiedzialność, jego dzieci, jej studenci, książki, biznesowi partnerzy. Ich czas miał się właśnie zacząć. Wybrali dla siebie wspólny warszawski adres. Ale mężczyzna, którego kochała i z którym miała się zestarzeć śmiertelnie zachorował. Wyrok był nagły i jednoznaczny – nowotwór złośliwy mózgu. Nie było nadziei. W geście obrony mówili o miłości: „Będziemy walczyć, będziemy razem. Nie poddamy się”. Ta książka to terapia, pożegnanie i swoisty pomnik dla ukochanej osoby.