Burza

"Piętno mafii" Piotra Rozmusa to bardzo dobrze poprowadzony kryminał, zawierający w sobie dwa splecione wątki śledcze. Sprawa rozgrywa się w dwóch miejscach, do czego potrzeba dwóch ekip badających zaginięcia lub/i porwania oraz kilku pobocznych bohaterów, którzy będą mącić w dokonaniach śledczych. Głównym mianownikiem powieści jest porwanie nastoletniej, początkującej modelki Agnieszki i małego Björna. Z pozoru porwania nie mają ze sobą nic wspólnego – dziewczyna zaginęła w okolicy Szczecina, a chłopiec w Sztokholmie, kilka metrów od swojego domu. W równaniu, poza tajemnicą, pojawia się włoska mafia, chęć zdobycia okupu i wyjątkowo skomplikowany sposób jego odbioru. A to też nie jest wszystko, ponieważ czas ucieka, a dla dzieciaków każda chwila się liczy. Może być tak, że nieznalezione na czas, nie będą miały szansy na przeżycie. Styl autora jest bardzo ciekawy, operuje ON dość rozbudowanymi, ale niejednoznacznymi metaforami, potrafi skonstruować postaci ciekawe i wielowymiarowe. Bardzo dobrze prowadzi śledztwo, w różnych czasach i tempach w dwóch miejscowościach. Każdy z pobocznych wątków zostaje domknięty i nie pozostawia możliwości nadinterpretacji wydarzeń. Prowadzona narracja jest skrojona w taki sposób, że czytelnik czuje się świadkiem naocznym zdarzeń, co jeszcze silniej podbija adrenalinę i powoduje chęć przeczytania całej książki za jednym podejściem. Prawdziwy majstersztyk ujawnia się w momentach opisowych, szczególnie podczas kolekcjonowania tropów i rozmów naprowadzających na właściwy tor. Autor nie szczędzi też atmosfery pełnej napięcia i niepokoju.

W tej historii nic nie jest tym, czym się wydaje. Konstancja - kobieta potrafiąca wyczuć zapach zbliżającej się śmierci, tajemnicza Stew, Markiz - dziedzic rodu di Sant’Angelo, oraz Pilot, który wybiera się w swoją ostatnią podróż. Czwórka bohaterów połączonych mroczną tajemnicą próbuje stanąć twarzą w twarz z prawdą o człowieku, która nie zawsze bywa łatwa do przełknięcia. Czy można eksperymentować z uczuciami i bezkarnie przekraczać własne granice? A może miłość wcale nie wymaga wyłączności?

Historia galisyjskiego narkobiznesu od czasów przemytu papierosów aż po współcześnie działające klany. Zawiera rozkładaną wkładkę. Lata 80. w Galicji. Restrukturyzacja rybołówstwa zatrzymuje dużą część galisyjskiej floty rybackiej w porcie, setki armatorów popadają w długi. Stanowi to wprost idealną pożywkę dla przełomu, który nie każe na siebie długo czekać: dawni handlarze papierosami przerzucają się na poważniejszy interes – narkotyki. Nawiązują kontakt z kolumbijskimi kartelami i zaczynają sprowadzać kokainę. Już wkrótce 80% docierającej do Hiszpanii koki trafia na galisyjskie wybrzeża. Handlarze zarabiają bajońskie sumy, politycy i policja wolą przymykać oczy, dzięki czemu w błyskawicznym tempie rośnie potęga capos, którzy z dnia na dzień awansują na „Królów Galicji”. Dzieci rybaków, które stają się handlarzami narkotyków, sternicy ślizgaczy, „skruszeni” przestępcy, sędziowie, policjanci, dziennikarze i matki narkomanów… Gram koki to historia przełomowego momentu, kiedy Galicja znalazła się na najlepszej drodze do przeistoczenia się w drugą Sycylię.

Czy przeszłość może mieć znaczenie? Adriana Wenberger wraca do Great Falls po śmiertelnym wypadku rodziców. Od tego momentu zaczynają ją dręczyć koszmary o własnej śmierci. W każdym z nich pojawiają się mężczyźni bez twarzy. Pewnej nocy kobieta śni o Davidzie, z którym łączą ją zażyłe relacje, jednak nie ma pojęcia, kim jest mężczyzna. Kiedy spotyka go na farmie, nie może uwierzyć, że David istnieje naprawdę. Sny nabierają tempa, a ich znajomość staje się coraz bardziej intrygująca dla obojga. Takiej książki jeszcze nie czytałam! Emilia Szelest zabiera nas do świata kowbojskich porachunków, szybkich koni i wielkiej tajemnicy. Z ogromnym zainteresowaniem śledziłam historię Ade i Davida, nie mogąc się doczekać wyjaśnienia wydarzeń nie z tego świata. Ta historia z pewnością poruszy serca, wywoła uśmiech na twarzy oraz zostawi po sobie pełną nadziei myśl: zawsze odnajdę do ciebie drogę. Przeczytałam jednym tchem i gorąco polecam! Ada Tulińska Byłam pewna, że Emilia Szelest już niczym mnie nie zaskoczy. Och, jak bardzo się myliłam! Autorka porywa nas w podróż do przeszłości, na granicę jawy i snu, udowadniając, że wszystko spod jej pióra (lub klawiatury) jest genialne! Czy przeszłość może przenikać się z teraźniejszością? Nie przegap, bo... nie wiadomo, co Ci się przyśni ) Katarzyna Bieńkowska / Autorka bloga Poligon Domowy Poruszająca, niemal baśniowa i pełna emocji historia, która pokazuje, że przeznaczenie zawsze odnajdzie właściwą drogę ku szczęśliwemu zakończeniu. Emilia Szelest oczarowała mnie tą historią i nadal jestem pod jej urokiem! Barbara Bandyk, @zaczytana.book

Adelaide Blake zjawia się w Burning Cove nie wiadomo skąd. Jest zdecydowana zacząć w tym kalifornijskim miasteczku wszystko od początku. I nie pozwolić, by ktoś odkrył jej przeszłość. Zaczyna pracę w herbaciarni, gdzie codziennie spotyka stałych gości nadmorskiego kurortu: słynnych aktorów i hollywoodzkie grube ryby. Jednym z klientów jest Jake Truett, tajemniczy młody biznesmen, który przyjechał tu odzyskać siły. A przynajmniej tak

Rok 1980. Inga Piątkowska staje u progu dorosłego życia z niemałym bagażem doświadczeń. Choć od samobójstwa jej przyjaciela minął rok, wciąż nie może się pogodzić ze stratą. Mimo licznych teorii, tajemnica śmierci Maćka pozostaje niewyjaśniona. Inga próbuje otrząsnąć się z poczucia winy i poukładać swoje życie na nowo. W czasie wyjazdu służbowego młoda kobieta poznaje Brinka Speedmana. Kanadyjczyk przyjechał do Polski, aby odwiedzić nieznaną dotąd rodzinę i odnaleźć cenną pamiątkę po pradziadku. Co ciekawe, od pierwszego spotkania z Ingą mężczyzna nie może się pozbyć wrażenia, że dziewczyna wygląda dziwnie znajomo. Gdy Speedman znika w niewyjaśnionych okolicznościach, Inga zostaje uwikłana w sprawę jego zaginięcia. Od tej pory każda z trudem zdobywana wskazówka będzie na wagę złota.

Seryjna morderczyni. Sadystka. Szalona kobieta. Wampirzyca. Wilkołak. Wszystkie te epitety i określenia przypisywane są Elżbiecie Batory. Słynęła nie tylko z wyrafinowanego okrucieństwa, lecz także z nieprzeciętnej inteligencji i urody. Zwana „Panią na Czachticach” lub „Wampirzycą z Transylwanii”, przeszła do historii jako jedna z najokrutniejszych kobiet Europy. Do dzisiaj krążą opowieści o księżnej owładniętej obsesją wiecznej młodości, dla osiągnięcia której kąpała się we krwi młodych dziewic. Czy rzeczywiście jest odpowiedzialna za ponad sześćset zabójstw, które się jej przypisuje? A może krewna króla Polski Stefana Batorego była ofiarą intrygi uknutej przez jej krewnych do spółki z żądnymi władzy Habsburgami? Prawda wydaje się równie intrygująca jak legenda, która ciągnie się za „Krwawą Hrabiną”.