Skradzione dziecko

Jeżeli kochasz książki czerpiące pełnymi garściami z tematyki fantasy, koniecznie sięgnij po powieść autorstwa Kate Golden "Świt Onyksu". Lektura zaskoczy Cię nie tylko wartko toczącą się akcją, ale również wyraziście zarysowanymi charakterami postaci, które można pokochać lub znienawidzić. "Świt Onyksu" autorstwa Kate Golden przenosi Czytelnika do pełnego niebezpieczeństw świata, w którym poznaje główną bohaterkę Arwenę Valondale. Aby wydostać się z więzienia, w którym się znalazła, będzie musiała podjąć współpracę z osobą, która nawet w najmniejszym stopniu nie wydaje się jej odpowiednia. Mowa tu oczywiście o jej współwięźniu. Nawiązanie współpracy z mężczyzną to jednak niejedyny problem kobiety. Jeżeli zechce ona pokonać króla Onyksu i jego okrutnych żołnierzy, będzie musiała zmierzyć się z wieloma innymi problemami. Antagoniści mają do dyspozycji także czarną magię oraz mnóstwo niebezpiecznych stworzeń. Na szczęście, w Arwenie drzemie moc, która jest w stanie pokonać czyhające na nią zło. Czy jednak dziewczynie uda się ją obudzić?

Lato zapowiadało się sielankowo, ale los chciał inaczej. Jedna noc, jeden błąd i już nic nie będzie takie jak kiedyś… Urokliwy dom nad jeziorem miał się stać oazą spokoju dla dwóch zaprzyjaźnionych małżeństw, które wspólnymi siłami przywróciły starej willi dawną świetność. Ale wakacje pod jednym dachem to nie tylko beztroskie chwile. Przez lata pomiędzy przyjaciółmi narastają urazy, pojawiają się niedomówienia… Aż pewnej

Angielska proza w wieku XVIII zakwitła z niespodziewaną bujnością. Wydaje się, jakby tajne siły, które kierowały pisarzy poprzedniej epoki w dziedzinę powieści, dojrzały teraz naprawdę i zaczęły wydawać owoce. Na krótkiej przestrzeni czasu przeznaczonej dla jednej generacji, pojawiły się arcydzieła, które stanowią chlubę powieści angielskiej. Rzecz jednak znamienna, że kiedy dzisiaj spoglądamy na ten fenomenalny rozkwit pisarstwa tamtego czasu, to nie czterej wielcy twórcy, uznawani przez ówczesną krytykę za najwspanialszych (Richardson, Fielding, Smollett i Sterne) wysuwają się na pierwsze miejsce, jeśli chodzi o żywotność i poczytność, lecz dwaj inni pisarze, mianowicie Daniel Defoe, autor Robinsona Crusoe, i Oliver Goldsmith, autor Plebana z Wakefieldu. To oni wygrali nagrodę wieczności, jaką jest pamięć ludzka, i gdy tamci sta¬nowią w dużej mierze zapomniane, zatopione grody, oni wystrzelają wysoko ponad toń czasu. Robinsona Crusoe czyta do dzisiaj każde dziecko. Pleban z Wakefieldu stanowi do dziś żelazny repertuar milionowych rzesz czytelniczych świata. Jakże się to stało? Dzięki jakim zaletom Pleban z Wa¬kefieldu stawił czoło żywiołom czasu i żyje do dzisiaj w wyobraźni? Przyczyna tkwi w głównej postaci utworu, w proboszczu z małej, imaginowanej osady w środkowej Anglii, doktorze Karolu Primrose, w którego autor tchnął tyle miłości, uczucia, życia i cnoty, tyle cierpliwości okazanej podczas ciężkich przejść i nieszczęść, że wyżłobiła w umy¬słach czytelników równie głębokie ślady jak biblijna opowieść Starego Testamentu o cierpliwym Hiobie, nawiedzanym klę¬skami z rozkazu Jahwe…

WSZYSTKO PŁONIE TODO ARDE …WYSTARCZY, ŻE WPROWADZISZ ODPOWIEDNIĄ ISKRĘ. To historia trzech kobiet, które straciły wszystko. Nawet strach. Dlatego są tak niebezpieczne. To historia zemsty niemożliwej, bez najmniejszych szans powodzenia. To historia trzech kobiet, które mają odwagę zrobić coś, co wszyscy inni mają odwagę sobie tylko wyobrażać. Cel: narobić niezłego bałaganu tym, którzy na to zasługują. Juan Gómez-Jurado w Todo Arde. Wszystko płonie dociska pedał gazu i uzależnia, wypełniając każdą stronę rytmiczną akcją i błyskotliwym humorem. ZAWSZE WYGRYWAJĄ CI SAMI. WIĘC CZAS ZMIENIĆ REGUŁY.

Nowa powieść autorki bestsellerówsprzedanych na świecie w ponad 700 000 egzemplarzyNazywam się Jack Sutton. Jestem dyrektorem „Sutton Fashion Magazine”.Miałem świat u stóp. Kariera, góry pieniędzy i piękne kobiety nazawołanie. Kobiety to tylko zabawki – takie było moje mott o. Wtedyspotkałem Lorelei Flynn – piękną i zupełnie dla mnie nieodpowiednią.Była moją osobistą asystentką i kobietą zamkniętą w sobie. Musiałemodkryć, co kryje się za jej urodą. To było coś, czego nie umiałemwytłumaczyć.

Pewnego wieczoru Greta, Alex i ich czteroletnia córeczka Smilla wypływają na cieszące się złą sławą jezioro. Docierają do maleńkiej wysepki, a tam ojciec z córką schodzą na ląd. Greta zasypia w łódce, ukołysana mgłą i leciutkim bujaniem. Kiedy się budzi, Alexa i Smilli nie ma. Zniknęli. Greta chce zadzwonić do Alexa, ale komórka też zniknęła. W domku znajduje swój telefon ukryty pod prześcieradłami. To ona

Seria brutalnych morderstw wstrząsa Leningradem u progu wielkiego terroru! Zabita: Faina Baranowa, lat trzydzieści cztery, bezpartyjna. Księgowa w spółdzielni przemysłowej. Panna. Rewolucja trwa i mieszkańcy Leningradu mają większe problemy na głowie niż seria morderstw. Jedynie śledczy Zajcew, nie zwracając uwagi na atmosferę strachu i podejrzliwości panującą w mieście, jest zdeterminowany, by odnaleźć sprawcę. Na pierwszy rzut oka morderstwa nie mają ze sobą nic wspólnego. Ofiary to samotna księgowa, młody złodziejaszek, dwie prostytutki i czarnoskóry komunista. Każde zginęło w innej części miasta. Zajcew przeczuwa, że te pozornie przypadkowe zbrodnie wskazują na jednego mordercę, który inscenizuje swoje zbrodnie w dziwaczny sposób. Przebiera ofiary, ustawia ciała w nienaturalnych, sztywnych pozach, a miejsca zbrodni porządkuje i modeluje, przestawiając meble. Jednocześnie Zajcew musi mieć się na baczności – ostatnio trudno odróżnić ofiary zbrodni od zdrajców systemu. Śledczy nie ma innego wyjścia jak dopaść zabójcę, lawirując między pułapkami politycznej rzeczywistości. Tylko co będzie, kiedy władza sama weźmie go na cel?