Nie mówiąc nikomu

Literatura miłosna od lat cieszy się niegasnącą popularnością, zwłaszcza wśród płci pięknej. Najczęściej książki tego gatunku pozostają niezauważone i nieznane szerokiemu gronu odbiorców. Inaczej jest jednak z dziełem autorstwa Martyny Pustelnik, pod tytułem "Nie rób scen, Flora". To niewątpliwie powieść warta uwagi. Bohaterką powieści jest Flora. To niespełniona aktorka, która dostała szansę zagrania roli mitologicznej Psyche u bardzo cenionego i znanego reżysera. Wszystko wydaje się iść świetnie, do momentu aż Flora dowiaduje się, że jej partnerem scenicznym, który wystąpi w roli Erosa, ma zostać Maks Stankiewicz - niezwykle ceniony aktor oraz celebryta, a zarazem dawna miłość aktorki z czasów, gdy studiowała jeszcze na Akademii Teatralnej. Florentyna Mikołajczyk nie chce jednak zaprzepaścić swojej życiowej szansy. Uważa, że da radę wcielić się w rolę zakochanej do szaleństwa Psyche. Może też będzie to okazja do tego, aby zemścić się za to, że Maks Stankiewicz przed laty złamał jej serce? Tego wszystkiego dowiecie się z niniejszej książki.

W tej książce Remigiusz Mróz daje się poznać od dotychczas skrzętnie skrywanej strony. Opisuje swoją pisarską drogę i trzyma czytelnika w napięciu niczym w jednym ze swoich najlepszych kryminałów. Odkrywa kulisy własnego warsztatu, a ostatecznie udowadnia, że każdy z nas nosi w sobie przynajmniej jedną nienapisaną książkę. Wszystko to robi na chłodno, ale także z przymrużeniem oka - dzięki czemu pozycja ta tonie tylko wyczerpujące kompendium pisarskie dla wszystkich, którzy myślą o stworzeniu

Książka Warszawskie dzieci ’44 pozwala spojrzeć z zupełnie nowej perspektywy na udział najmłodszych mieszkańców miasta w Powstaniu Warszawskim. To nie opowieść o bohaterskich walkach małych żołnierzy ani dyskusja o tym, czy wolno było im dać broń do ręki albo wysłać z butelką zapalającą na barykady. Po raz pierwszy ukazuje, jak dzieci uczyły się żyć w zupełnie nowej dla nich powstańczej rzeczywistości. Jak szybko musiały dorosnąć, by „wielka przygoda” nie zakończyła się śmiercią. Jak radziły sobie z przerażeniem, bólem, cierpieniem oraz koszmarnymi doświadczeniami, których były uczestnikami bądź świadkami. A także jak z traumą wyniesioną z powstańczej Warszawy musiały zmagać się do końca życia. Skłania do refleksji, jak doświadczenie Powstania Warszawskiego były przekazywane kolejnym pokoleniom. Spojrzenie na to wydarzenie oczami dziecka, poznanie jego emocji i dramatów odsłania prawdę o walce pozbawionej heroizmu oraz cenie, którą przyszło za nią zapłacić, by móc żyć dalej. O tym wszystkim dowiemy się, poznając wspomnienia m.in.: Beaty Tyszkiewicz, Krystyny Zachwatowicz-Wajdy, Magdaleny Zawadzkiej, Jarosława Abramowa-Newerlego, Jacka Fedorowicza, Krzysztofa Zanussiego, syna komendanta Armii Krajowej – Adama Komorowskiego, i syna „warszawskiej Niobe” – Mścisława Lurie.

„To dobrze opowiedziana historia. Zaczyna się niewinnie, jak spływ kajakowy, ale już po chwili słyszysz huk wodospadu. Brawo, Grześlak!” Robert Małecki 50% mrocznych tajemnic z warszawskich przedmieść, 25% ostrej obyczajówki, 10% dragów i osiedlowej dilerki, 10% wewnętrznych roztrząsań i 5% niecodziennego romansu z przeszłości, podlanego fascynacją Władcą Pierścieni. Oto przepis Konrada Grześlaka na stuprocentowo wciągającą lekturę. I tom uzależniającej historii, w której nic nie jest oczywiste Osiem lat po brutalnym zabójstwie Artura Sosnowskiego jego kolega, Marcin Bielawski, nieoczekiwanie dostaje propozycję, by dokończyć scenariusz, który wspólnie pisali. Sprawą interesuje się też dziennikarz tabloidu, Andrzej Rulewski. Ktoś bardzo chce, by pokopał w niej naprawdę głęboko… II tom już jesienią! Warszawa, październik 2017 roku. Z młodym urzędnikiem ministerstwa kultury, Marcinem Bielawskim, kontaktuje się starszy aktor, Jan Adler. Mężczyzna dysponuje niedokończonym scenariuszem, który Bielawski pisał ze swoim kolegą z liceum, Arturem Sosnowskim. Proponuje mu dokończenie historii. Problem w tym, że scenariusz to zapis życia Artura, a ten w niewyjaśnionych okolicznościach osiem lat wcześniej zginął podczas wakacji na Mazurach. W rozwikłaniu zagadki zabójstwa pomaga Marcinowi dziennikarz tabloidu, Andrzej Rulewski. Gdy samozwańczy śledczy trafiają na trop tajemniczej dziewczyny, coraz bardziej niebezpieczna rozgrywka zaczyna powoli odsłaniać brudne sekrety podmiejskich domów, pełnych pozorów i kłamstw. W sprawie co rusz pojawiają się stary egzemplarz Władcy Pierścieni i medalion przedstawiający osmalone przez ogień róże i pistolety lekko stopione na lufach. Czy pomogą w wyjaśnieniu zagadki śmierci Artura?

Dalia to dyplomowana zielarka i właścicielka modnej, warszawskiej klubokawiarni Aria. Dzieli swój czas pomiędzy pracę, przyjaciół i brata Branka, który jest jej jedyną rodziną. Na początku października podczas pracy na stanowisku archeologicznym na Ślęży Branko przepada bez śladu. Tydzień później Dalia znajduje w swojej skrzynce pocztowej tajemniczy przedmiot z notatką prowadzącą do antykwariatu w centrum Warszawy. Gdy poznaje właściciela antykwariatu, Radowoja, oraz jego młodszego brata Teowoja, jej życie z dnia na dzień się zmienia. To od nich dowiaduje się, że jest słowiańską Zaklinaczką i wywołuje klątwę, która od tysięcy lat dziesiątkuje Sabat. W dodatku tym razem pojawia się na świecie o sto pięćdziesiąt lat za wcześnie, burząc tym samym rytm wszechświata. Łowca tylko czekał na tę okazję. Choć Dalia dotychczas nie wiedziała nic o swoich umiejętnościach, gotowa jest zrobić wszystko, aby uratować Sabat przed zagładą. Odkrywa też, co łączy ją z Teo – mężczyzną, obok którego nie potrafi przejść obojętnie, a z którym w każdym poprzednim wcieleniu ginęła od ostrza Łowcy. Czy tym razem uda im się stawić czoła niebezpieczeństwu?

KSIĄŻKA UHONOROWANA NAGRODĄ CONRADA NOMINACJA DO LITERACKIEJ NAGRODY NIKE I MIEJSCE W KONKURSIE ZNAK LITERANOVA NA NAJLEPSZĄ POWIEŚĆ Historia czterech kobiet, jednego witrażu we Lwowie i całej Ukrainy Wydawnictwo Znak przekaże dochód ze sprzedaży książki na pomoc humanitarną dla Ukrainy „Żanna Słoniowska pisze pięknie, z empatią i wrażliwością. To nowy, ważny głos w polskiej literaturze”. Olga Tokarczuk POWIEŚĆ O UKRAINIE I LOSACH CZTERECH KOBIET W lwowskiej kamienicy z niespotykanym witrażem mieszkają cztery kobiety – prababka, babka, wnuczka i prawnuczka. Żyją w mieście, w którym brakuje mężczyzn, bo porwała lub pokaleczyła ich historia. Kobiety toczą własne wojny i rewolucje. Prababka ma rytuał zamykania drzwi. Najpierw pierwsze, ciemne, drewniane – dwa obroty klucza i łańcuch. Potem kolejne, białe, zamykane równie gorliwie. Po tym, co przeżyła w Rosji wie, że nigdzie nie może czuć się bezpiecznie. Kiedy pewnego dnia 1988 roku do mieszkania przynoszą zawinięte w niebiesko-żółtą flagę ciało jej wnuczki, prababka przestaje blokować drzwi. Najgorsze już się stało. Ale to nie koniec historii tej rodziny. I nie koniec walki o niezależność. Dom z witrażem to poruszająca opowieść o kobietach, miłości i budzeniu się do wolności. „Słoniowska potrafi fascynująco opowiadać, potrafi też wniknąć w rzeczywistość ukraińską. To zaskakujące odkrycie literackie”. Justyna Sobolewska, „Polityka” „Ta historia mogła się zdarzyć tylko w Ukrainie. Ale mogła się też zdarzyć wszędzie, bo krew na niebiesko-żółtej fladze to tylko początek bardzo intymnej opowieści o czterech pokoleniach kobiet”. Zofia Fabjanowska-Micyk, „Zwierciadło” „Słoniowska pisze subtelnie i pięknie – każdy wyraz wyczarowuje obrazy, podobnie jak tytułowy witraż, który rzuca kolorowe światła. Od nas zależy, czy je dostrzeżemy”. Sylwia Chutnik „Niewiele powieści potrafi tak poruszyć serce i umysł”. „The Wall Street Journal” „Żanna Słoniowska olśniewa umiejętnością łączenia nie tylko epok, ale także sztuki i miłości, intymności i polityki”. „Le Figaro” „Imponująca powieść, która w subtelny sposób pokazuje wpływ historii na życie jednostki”. „Deutschlandfunk” Żanna Słoniowska (ur. w 1978 roku we Lwowie) – Ukrainka o polskich korzeniach, pisarka, dziennikarka, tłumaczka. Mieszka w Krakowie. Jej debiutancka książka Dom z witrażem ukazała się po raz pierwszy w 2015 roku, a jej wydanie było nagrodą w konkursie wydawnictwa Znak na najlepszą powieść. Autorka otrzymała także Nagrodę Conrada za najlepszy debiut roku, oraz była nominowana do Literackiej Nagrody „Nike”. Książka została wydana w Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech, Rosji i Ukrainie, niebawem ukaże się w Hiszpanii. W 2019 roku Słoniowska opublikowała kolejną powieść – Wyspę. Obecnie pracuje nad następną książką, której akcja będzie toczyć się w Ukrainie.