Na moment przed świtem

Winston Graham, kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego, jest najbardziej znany jako autor bestsellerowego cyklu powieści historycznych o rodzinie Poldarków. Cordelia to powieść, w której po raz kolejny ujawnia on talent do snucia intrygujących, oddających ducha epoki fabuł. Manchester, 1867 rok. Brook Ferguson, owdowiały w tajemniczych okolicznościach i zmuszony do ponownego małżeństwa przez apodyktycznego ojca Fredericka, żeni się z piękną Cordelią, dziewczyną o silnym charakterze. Kiedy Cordelia wprowadza się do domu Fergusonów, rozpoczyna się cicha wojna o dominację między nią a teściem. W dusznej atmosferze okazałej wiktoriańskiej rezydencji, w której mieszka również dwoje ekscentrycznych członków rodziny Fergusonów, dochodzi do coraz częstszych konfliktów o błahostki, a każda drobna oznaka buntu jest traktowana jak wielka zdrada. W końcu napięcie sprawia, że Cordelia zaczyna czuć potrzebę czegoś nowego. W tym momencie w jej życiu pojawia się Stephen Crossley, dowcipny, sympatycznie uśmiechnięty właściciel teatru. Kordelia musi podjąć najtrudniejszą decyzję – lojalność czy miłość? Cordelia to romans gotycki, kipiący od namiętności, pełen mrocznego humoru i melancholii – współczesna klasyka tego gatunku.

Berlin. Rok 1945. Dzień po ślubie małżonkowie rozgryzają kapsułki z cyjankiem i – na wszelki wypadek – strzelają sobie w skronie. W tym samym miejscu, zaledwie kilka godzin później, inne małżeństwo podaje szóstce dzieci truciznę. Matka też ją zażywa. Ojciec martwych już dzieci dobija żonę strzałem w tył głowy. Sam wychodzi do parku przed budynkiem i ostatnim nabojem kończy ze sobą. Ludzie ci noszą nazwiska Hitler i Goebbels. Trzecia Rzesza ginie samobójczą śmiercią. Zdarzenia z berlińskiego bunkra to kulminacja fali samobójstw, jaka przetaczała się przez Niemcy od końca I wojny światowej. Historyk Christian Goeschel przygląda się temu wstrząsającemu zjawisku i rozkłada je na czynniki pierwsze. Samobójstwa w Niemczech umieszcza w szerokim politycznym, kulturowym, ekonomicznym i społecznym kontekście. Napisanie książki stało się możliwe dzięki niezwykłemu znalezisku – autor dotarł do zbioru autentycznych listów samobójców. Rezultatem jest unikalne spojrzenie na historię narodowego socjalizmu – oczami ludzi, którzy za chwilę się zabiją

"Dekameron" to zbiór stu opowieści, które w ciągu dziesięciu dni 1348 roku opowiada sobie grupa dziesięciu szlachetnie urodzonych florentczyków (siedem pań i trzech młodzieńców), którzy schronili się przed zarazą w okolicach Florencji. Każdy dzień miał swój temat zadany przez kolejno wybieranych „króla” lub „królową”. Nowele stanowią opis obyczajów w epoce włoskiego renesansu, dając wyraz z jednej strony bujnemu życiu, pełnemu miłości i przygód erotycznych, z drugiej zaś wyrażając podziw dla inteligencji, sprawności ludzkiego umysłu, bystrości i sprytu. Głównym motywem opowiadań jest miłość: małżeńska i pozamałżeńska, zmysłowa i platoniczna, tragiczna i idylliczna. Lektura dla szkół średnich

"Centrum śmierci" to opowieść jednego z najbardziej doświadczonych śledczych specjalizujących się w medycynie sądowej. To książka, która niezwykle wciąga - znajdziesz w niej swoistą biografię Nowego Jorku, przedstawioną w sposób, o którym Ci się nie śniło. Doskonały wybór dla fanów bestsellera "Ciało nie kłamie"! Osiem milionów mieszkańców Nowego Jorku to osiem milionów różnych sposobów na śmierć. Nowy Jork, jakiego nie znałeś - ta książka przeprowadzi Cię przez noclegownie pełne robactwa, zabierze w podróż zarówno po ponurych dzielnicach, jak i luksusowych apartamentach w samym sercu miasta. Z jednej z szaf w centrum amerykańskiej metropolii zaczynają wychodzić trupy - medycyna sądowa znajduje zastosowanie nie tylko w rozwiązywaniu kryminalnych zagadek, ale też w ratowaniu ludzkiego życia. Bliżej klimatu nowojorskich kostnic możesz się znaleźć jedynie jako ofiara zabójstwa. Ta powieść wciąga czytelnika od pierwszej strony, ale potrafi także zadać ból. Autor zgrabnie przeplata to, co mrozi krew w żyłach, z tym, co podniosłe. To trafny portret życia i śmierci w Nowym Jorku - mieście, które nigdy nie śpi.