Polska niepodległość 1918

Oficjalnie policjantka. Trudny charakter, ale świetne statystyki rozwiązanych spraw. Nieoficjalnie – wiedźma, która dzieli swój czas między toruński komisariat a Thorn – alternatywne miasto, gdzie mieszkają magiczni. Do perfekcji opanowała utrzymywanie tych światów w równowadze i kompletnej izolacji. Do czasu. W Thornie giną istoty nadprzyrodzone i to Dora ma znaleźć sprawcę. W Toruniu dyskretne korzystanie z magii w trakcie śledztwa odbija jej się solidną czkawką. Na szczęście nie jest z tym wszystkim sama – wspiera ją Miron, wnuk Lucyfera. Akcja, emocje i humor – jedyna i niepowtarzalna wiedźma Dora Wilk powraca w nowym wydaniu i lepszej formie niż kiedykolwiek. Jedna z najpopularniejszych serii urban fantasy w świeżej odsłonie.

Nowy bestseller największego mistrza powieści przygodowych świata z cyklu Fargo Straszne opowieści krążą o pewnej zatoce u brzegów Guadalcanal na Wyspach Salomona. Jedni mówią, że było tam zaginione imperium króla Salomona, a na dnie morza spoczywa wielki skarb. Inni opowiadają o przerażających scenach uprowadzeń i okrucieństw, i wierzą, że to sprawa olbrzymów-ludożerców. O śmiałkach, którzy zapuścili się w te rejony, zaginął wszelki słuch. To przeklęte miejsce. I to właśnie przyciąga Sama i Remi Fargo - małżeństwo milionerów, poszukiwaczy przygód i skarbów. Od Wysp Salomona, po Australię i Japonię, od zagadkowych

Akcja książki rozgrywa się w latach 60. XX wieku i obecnie. Na początku wydarzeń główna postać, Émile, ma dwanaście lat. Jego ojciec to prawdziwy bohater – był mistrzem judo, świetnym piłkarzem, pastorem, szpiegiem, a nawet doradcą de Gaulle'a. Chłopiec czuje dumę i zarazem fascynację. Ojciec powierza mu rozmaite niebezpieczne zadania, których celem jest utrzymanie

”Trzynaście opowieści” to zbiór trzynastu opowiadań dotyczących losów podchorążych oraz oficerów w polskiej armii na zachodzie. Wydanie to jest poprzedzone wstępem Józefa Hena. Zbiór opowiadań zatytułowany ”Trzynaście opowieści” jest pełen milczących bohaterów, którzy posiadają liczne rany na ciele i duszy i których dręczy świadomość klęski. Postacie te są uważane za alter ego samego autora. Pruszyński o swoich ”Trzynastu opowieściach” mówił, że wszystkie zawarte w nich wydarzenia są faktami. Oprócz Trębacza z Samarkandy, kiedy to pisarz pierwszy raz dopuścił się kompozycji fikcyjnej. Ironicznym faktem jest to, że czytelnicy byli przekonani właśnie o prawdziwości właśnie tej jednej historii. Opowieść o Trębaczu z Samarkandy do tego stopnia wydawała się realistyczna, że Andres kazał zarządzić śledztwo.

Ten tytuł z pewnością zaciekawi wszystkich fanów historii związanych z polską gangsterką, a mówiąc dokładniej z polskim narkobiznesem. Ryszard J. - chemik, wyprodukował najczystszą amfetaminę, jaka kiedykolwiek została skonfiskowana przez brytyjską policję. Jeśli jesteś fanem kultowego serialu "Breaking Bad", książka "Profesor. Jak genialny chemik z Kielc stał się bossem narkobiznesu" koniecznie powinna trafić w Twoje ręce. Historia niczym z kolumbijskiego serialu - o bossach, handlu narkotykami i całym tym niebezpiecznym światku. A jednak wszystko, co opisuje autor, wydarzyło się w Polsce, w województwie świętokrzyskim. Reportaż Grzegorza Walczaka w ciekawy i bardzo przystępny dla chemicznego laika sposób ujawnia nam szczegóły biznesu, jaki w polowych warunkach stworzył tytułowy chemik z Kielc - produkując amfetaminę wartą cztery miliony brytyjskich funtów. Autor tej pozycji bezceremonialnie wprowadza nas w światek polskiego narkobiznesu, podając fakty, które zebrał dzięki niezliczonym godzinom spędzonym na czytaniu akt oraz opracowywaniu zebranych informacji.

Opowieść rozpoczyna się w latach 40. XIX w. na brzegu rzeki Neckary w Badenii-Wirtembergii, ale za sprawą starego pamiętnika przenosi się do poprzedniego stulecia. Do gospody przy młynie wodnym przybywa grupa przyjaciół, aby napić się kawy i schronić przed deszczem. Jeden z podróżnych zauważa portret pięknej młodej kobiety, wiszący na ścianie w domu młynarza. Gospodarz próbuje zaspokoić ciekawość gościa, wręczając mu stary pamiętnik. Opisana jest w nim historia Anny Scherer. Śliczna dziewczyna zostaje wysłana w podróż, podczas której poznaje szlachcica wysokiego rodu, pana de Tourelle. Mężczyzna szybko podejmuje starania o jej rękę. Anna pod naciskami rodziny godzi się na małżeństwo, mimo wewnętrznych wątpliwości i złych przeczuć. W efekcie zamążpójścia wyjeżdża do Francji, gdzie zostaje zamknięta w zamczysku Les Rochers…

"Zapowiada się piękny dzień" Seweryny Szmaglewskiej to kontynuacja poprzedniej, równie trudnej tematycznie książki "Dymy nad Birkenau". Autorka przedstawia tu sytuację więźniów w obozach koncentracyjnych Oświęcimia i Brzezinki podczas II wojny światowej. Tym razem na warsztat bierze opowieść o najważniejszym prawie człowieka - prawie do godnego życia. W lutym 1945 roku Niemcy wiedzieli już, że III Rzesza przegra wojnę, to było jasne. Trzymając się rozkazów, zaczęli palić dokumentację, burzyć kominy i zacierać po sobie ślady na tyle, na ile pozwalał im czas. W środku niezwykle mroźnej zimy nakazali więźniom, tym którzy jeszcze mieli siłę się poruszać, by wyruszyć w marsz śmierci, gonieni w stronę niemieckiej granicy. Schorowani i wycieńczeniu ludzie padali co kilka kilometrów, wielu nie budziło się po kilkugodzinnym odpoczynku. Więźniowie szli, w długim, choć z czasem skracającym się kordonie, bezwolni, trzymający się jedynie nadziei, że pod koniec marszu czeka wyzwolenie. Wielu po prostu się poddawało, nie dość, że obóz ich wykończył, to teraz wykończy ich marsz ku nieznanej lokalizacji, ten, który zdaje się nie mieć mety. Trzech mężczyzn postanawia się zbuntować. Jak? Nikt nie ma pojęcia, skąd wzięli na to siły. Udaje im się, a po latach chcą przekazać światu, jak ważne jest to, co przeżyli. Powojenna opowieść niesie za sobą chęć ocalenia od zapomnienia wojennych wydarzeń, ale też nadania sensu i zasadności wydarzeń związanych z marszem śmierci. Należy przede wszystkim wytłumaczyć ludziom, dlaczego mimo tego, że więźniowie znajdowali się już poza obozem, nadal ginęli z rąk nazistów, którzy pozostawiali ich w bezimiennych grobach. Walczący w procesach ze swymi oprawcami z początku czują trwogę, później miejsce tego uczucia zajmuje powinność. Publikacja jest zapisem walki, w której zakończenie wojny jest wyłącznie znakiem granicznym dla historyków, nie dla wymierzenia sprawiedliwości.