Nigdy nie jest za daleko

Opiłki i okruszki wspomnień często są małe i pozornie nieistotne, a jednak zapamiętane, więc ważne. Ta książka to luźny katalog wspomnień, każdy rozdział jest odwołaniem do wydarzeń z kolejnych lat. Główny bohater wspomina swoje dzieciństwo, romanse, życie w czasach komunizmu , stan wojenny, blaski i cienie wolności, a w końcu zmagania się ze starością. Opowieść snuje się poprzez lata, od roku 1953, a kończy się w roku 2041, gdy bohater opowieści umiera. To okruchy życia, osobne, a jednak układają się w całość. Przeszłość to magazyn pamięci, jest w nim dzieciństwo i dojrzewanie, pomyłki, błędy, miłości mniejsze i większe, małżeństwo, zdrady, dzieci, wnuki, nadzieje i rozczarowania. W końcu kraina starości. Opiłki i okruszki wspomnień często są małe i pozornie nieistotne, a jednak zapamiętane, więc ważne. Fascynująca, wciągająca historia życia, w której czas unicestwia wszystko, zataczając krąg. Aż do chwili, w której początek i koniec podają sobie ręce.

Safari za progiem domu Brawurowa podróż w codzienność dzikich zwierząt Polski. Opowieść o narodzinach i śmierci, miłości i zdradzie, przyjaźni i kanibalizmie, atakach i sztuce uniku. : kto gryzie żaby w tyłek zamiast je całować, : łosie korzystające z anten i wzmacniaczy sygnału : niedźwiedzie tańczące twista : żywe trupy w siedzibach Czarnego Pana : namiętność w grządce rzodkiewek : koncerty trupich główek na

Coś przerażającego. Coś, czego nie można zobaczyć. Jedno spojrzenie doprowadza do ataku śmiertelnej przemocy. Nikt nie wie, co to jest. Nikt nie wie, skąd się wzięło. Po pięciu latach, odkąd pojawiło się to coś, pozostała garstka ocalałych. Jednymi z nich są Malorie i dwójka jej małych dzieci. Mieszkając w opuszczonym domu nad rzeką, Malorie od dawna marzyła o ucieczce do miejsca,

“Odnaleźć się”, debiut literacki Agnes Lidbeck, to jedna z najgłośniejszych szwedzkich książek 2017 roku Szpital, narodziny dziecka i mąż. To sceneria, w której poznajemy główną bohaterkę powieści, Annę. Autorka opowiada o losach kobiety, jej wyborach, miłości, prozie życia małżeńskiego i rodzinnego, kobiecych i zwykłych ludzkich pragnieniach. To książka między innymi o samotności w związku i wielu innych aspektach bliskich współczesnym kobietom. To dlatego warto sięgnąć po tę oryginalną i uniwersalną w swoim przekazie powieść. Główna bohaterka, Anna mieszka w pięknym domu. Jest żoną Jena i matką trójki dzieci. Zawodowo pisze teksty do kolorowego pisma. Anna nie ma przyjaciół, ani życia towarzyskiego. Dzieci i mąż stanowią zasadniczą treść jej życia. Pod maską wzorowej żony i matki kryje się niepewna siebie kobieta, która zupełnie nie potrafi odnaleźć się w roli, jaką przyjęła. Anna czuje, że nie jest potrzebna dzieciom, a mąż już jej nie pożąda. Jednocześnie to, jak postrzegają Annę inni ludzie, jest dla niej lustrem, w którym się przegląda. Na odbiciu, jakie widzi opiera poczucie własnej wartości. Kobieta w głębi pragnie zmiany, która wyrwie ją z monotonii, zerwie skorupę normalności. Jednak nie potrafi określić, w jakim kierunku ta zmiana miałaby pójść. Ta głęboko tkwiąca tęsknota sprawia, iż Anna porzuca swoją dotychczasową uporządkowaną egzystencję i wchodzi w nowy związek. Czy to zmieni Annę i jej postrzeganie samej siebie? Czy bohaterka zdoła odnaleźć samą siebie? Autorka, Agnes Lidbeck, nie ocenia swojej bohaterki, ale w sposób dobitny pokazuje pustkę i bezduszność współczesnego świata.