Nadzwyczajni

Wuhan - miasto, które w powszechnej świadomości postrzegane jest jako miejsce narodzin nowego groźnego koronawirusa, który w ciągu zaledwie kilku miesięcy opanował cały glob. Czy można było zapobiec pandemii? Odpowiedzi na to pytanie poszukuje Michael Lewis w książce "Przeczucie. Opowieść o czasach pandemii". Michael Lewis zastanawia się, czy można było zapobiec rozprzestrzenieniu się SARS-CoV-2, podejmując odpowiednie działania w momencie, kiedy poza Chiny zaczęły wyciekać pierwsze informacje o pojawieniu się niebezpiecznego patogenu. Autor docieka, kto ponosi winę za rozwój epidemii i czy na początkowym etapie jej rozwoju nie popełniono zbyt wielu błędów, bagatelizując zagrożenie. Książka "Przeczucie. Opowieść o czasach pandemii" to oskarżenie skierowane pod adresem amerykańskich władz centralnych, całej administracji rządowej i samego prezydenta Donalda Trumpa, który - zdaniem Lewisa - zlekceważył przestrogi ze strony świata nauki i medycyny.

Czy literatura faktu opisująca czasy II wojny światowej może mieć szczęśliwe zakończenie? Książka "Pod osłoną lasu. Walka, miłość i przetrwanie w czasach Zagłady" jest dowodem na to, że happy end był możliwy w tamtych czasach. Przywraca wiarę w ludzi i podnosi na duchu, ale też nie pozostawia złudzeń, że wojna to zło w czystej postaci. Historia żydowskiej rodziny Rabinowiczów, która, uciekając z getta w 1942 roku, schroniła się w Puszczy Białowieskiej z dwójką małych dzieci. Życie pod skrzydłami matki natury trwało aż dwa lata. Dwa lata pełne wyrzeczeń, zimna, głodu i zwątpienia. I wcale nie to było najgorsze. Nieustanny brak poczucia bezpieczeństwa okazał się najdotkliwszą torturą. Oprócz niebezpieczeństwa ze strony niemieckich oddziałów rodzinie groziło również wydanie przez kolaborantów - współpracowników gestapo. Urządzali oni regularne polowania na Żydów, licząc na nagrodę. Autorka, pracując pięć lat nad książką i poznając członków cudem ocalałej rodziny, stworzyła lekturę autentyczną i wciągającą od pierwszych stron. Nie nuży nadmiarem faktów historycznych, umiejętnie włącza je w treść, przeplatając relacjami z pierwszej ręki. W ten sposób tworzy tekst rzetelny faktograficznie, a zarazem powieściowy, przystępny pasjonatom beletrystycznego czytelnictwa.

Powracają bohaterki Dziewczyn w wodzie w walce z najokrutniejszym mordercą. „Dziwka.” Napis na drzwiach mieszkania inspektor Alex King jest dla niej jasny: ktoś, kogo posłała do więzienia, wyszedł na wolność i chce się zemścić. Ale Alex musi odsunąć na bok tę sprawę i inne własne problemy, bo razem z detektyw Chloe Lane rozpoczynają najtrudniejsze śledztwo w swojej karierze. W

Wielogatunkowa książka odsłaniająca tajemnice handlu kokainą, ukazująca imponujący wymiar społeczno-ekonomiczny rozprowadzania narkotyku, który opanował cały świat.„Zdaniem autora kokaina to odpowiedź na najbardziej naglącą potrzebę naszej epoki – brak ograniczeń. Liczy się tylko tu i teraz. Z kokainą możesz być taki, jak chcesz, oczywiście do czasu zanim rozsadzi ci serce, zanim rozmiękczy ci mózg na papkę” – „Polityka”.„O narkotykach pisze się wiele i z różnych pozycji. Saviano zajmuje się aspektem społeczno-kulturowo-politycznym tego problemu i podchodzi do niego z demaskatorską pasją” – „Tygodnik Powszechny”.„(…) koka. Roślina, która idealnie łączy Amerykę Południową z Włochami. Która przemierza Atlantyk niczym guma. Guma, którą można rozciągać bez końca, a ona nigdy się nie zerwie. Korzenie tu, liście tam. Koka jest tym składnikiem, bez którego żadne ciasto nie mogłoby istnieć. Tak samo jak mąka, którą we Włoszech i w Ameryce Południowej określa się za pomocą tym większej liczby zer, im wyższy jest stopień jej czystości. Zer, przez które można oglądać świat jak przez rany. Zer niczym otchłanie, w których można się pogrążyć. Zero niczym soczewka lunety, przez którą można oglądać miraż białego złota, najlepszej koki: 000” – Fragment książki.

To dziecko zostało skrzywdzone zanim się urodziło, a tak bardzo pragnęło kochać i być kochane… Mamusiu, czy jestem brzydka?-zapytała ośmioletnia Flip, jak tylko trafiła do domu Casey Watson, zawsze gotowej pomóc każdemu dziecku. Nawet takiemu, któremu nikt już nie chce dać szansy… Flip pytała o to niemal każdą kobietę, którą spotkała. I każdą nazywała mamusią.

Jest grudzień 1981 roku, zaledwie kilka dni po ogłoszeniu stanu wojennego. Życie w mieście zamiera, dodatkowo utrudnione przez wyjątkowo mroźną zimę. Młode małżeństwo wraca autem od przyjaciół, by zdążyć do domu przed godziną milicyjną. W śnieżnej zamieci dochodzi do tragicznego zderzenia na przejeździe kolejowym. Milicja bada wypadek, jednak nie dość wnikliwie, by wszelkie okoliczności tego wydarzenia zostały wyjaśnione. Szesnaście lat później, w podobnie śnieżną noc, Ewelina, artystka malarka, spotyka