Zawsze i na zawsze

Co dokładnie oznacza polityka dzisiaj? Czy politykom przyświecają, tak jak kiedyś, wzniosłe cele i pragnienia zgody oraz rozwoju? Czy może w zasadzie jest to sposób na ukrycie nielegalnych rozgrywek? Komu ufać w takim razie? Román Sabaté przypadkiem trafia do biura polityka. Po przeprowadzce z argentyńskiej prowincji do Buenos Aires, znajduje pracę jako osobisty sekretarz. Polityk jednak nie ma czystych intencji, pod płaszczem ułożonego człowieka tkwi pragnienie władzy. Roman odkrywając mechanizmy, w których główną rolę odgrywa kłamstwo oraz korupcja, buntuje się przeciwko temu. Doprowadza to do licznych kłótni z Rovirą. Fernando Rovira jest zdolny do wszystkiego. Po trupach do celu – tak brzmi jego dewiza. Sprawnie uprzykrza życie wszystkim, którzy chcą coś zmienić. Poruszająca opowieść o kulisach „nowej polityki”.

Evah podejmuje dalsze wysiłki, aby odnaleźć gniazdo Żelaznego Kruka, jednak droga do celu jest jeszcze długa i najeżona przeciwnościami. Bohater zyskuje nowych towarzyszy – tajemniczego katowskiego mistrza, równie tajemniczą dziewczynę oraz brata samego księcia Berwen. Oczywiście, podróżuje z nim nadal Grzywa, który chociaż nie jest już ścigany przez ludzi Trupa, nie potrafi jednak opuścić przyjaciela. Czy Szalony Mag, którego Evah musi odnaleźć, aby wydobyć zeń prawdę o kryjówce Żelaznego Kruka będzie skłonny do współpracy? To akurat wydaje się bardzo wątpliwe. Przed spotkaniem z magiem wędrowców czekają jeszcze liczne przygody, ale też śmiertelne zagrożenia, jak chociażby zamieszkujące Lasy Kerenu istoty rodem z koszmaru.

III część bestsellerowego cyklu, będąca kontynuacją Domu nad rozlewiskiem. Dwie narratorki: Gosia, która uważała, że zaczyna swoją nową małą stabilizację i Paula, która nieoczekiwanie zamieszkała nad rozlewiskiem, komentują rzeczywistość z własnej perspektywy. Miłość nad rozlewiskiem uświadamia, iż życie ciągle nas zaskakuje i dostarcza wielu powodów do tego, by nie bać się śmiałych

Komedia kryminalna, która sprawi, że niejeden raz się uśmiechniesz. Sprawdź, kto zdecyduje się dokonać zabójstwa, by za wszelką cenę osiągnąć swój cel. "Po trupach do celu" to powieść, która łączy humor z historią o kryminalnym zabarwieniu. Marlena Jans to popularna aktorka, doceniana nie tylko przez widzów, ale i krytyków w Polsce. Nie dość, że na brak pieniędzy z licznych angażów nie mogła narzekać, to jeszcze otrzymywała wiele nagród za swoje role. Wszystko jednak zmieniło się w wyniku jednego, nagłego incydentu, który przyniósł dla artystki katastrofalne skutki. W końcu jednak pojawia się szansa, by mogła odzyskać utraconą reputację. Musi jedynie osiągnąć pewien cel: dostać główną rolę w hitowej produkcji, której reżyserem jest były mąż kobiety. Problem w tym, że lista zainteresowanych tym angażem jest wyjątkowo długa. Każda z kandydatek okazuje niezwykłą determinację w dążeniu do zdobycia roli. Czy upór może być tak silny, by któraś zdecydowała się na morderstwo?

Powojenna atmosfera, która wnika w portowe miasteczko, gdzie lęk o przyszłość towarzyszy każdemu mieszkańcowi. Nowa władza ma zamiar zabrać wszystkie własności prywatne, co sprawia, że ludzie nie są pewni, czy posiadają już cokolwiek. W tym wszystkim poznajemy dwoje bohaterów, których rywalizacja jest równie silna, co łącząca ich miłość. Jak potoczą się ich losy? Wszystko to odkryjesz w książce "Siedem dalekich rejsów". Darłowo jest niewielkim miasteczkiem portowym, które jest piękne, choć niepozbawione powojennych szkód. Piękno to jest również z lekka zniwelowane przez nastrój panujący w mieścinie. Każdy boi się teraz o swoją przyszłość, bo choć naglące zagrożenie minęło, pojawiło się też kolejne, które powoli zabiera wszystkie dobra materialne. Poznajemy tutaj dwie osoby, które są zainteresowane tym samym zaginionym dziełem sztuki - tryptykiem Eryka Pomorskiego. Ona jest historykiem sztuki z Warszawy, a on nieznajomym bez imienia, którego zwą Nowakiem. Dziennikarza do Darłowa zaprowadziła myśl o ucieczce z komunistycznego kraju, z którego pragnie wywieźć również słynne dzieło sztuki. Spotkanie obojga sprawia, że choć ze sobą rywalizują, łączą się również w bardzo intymny sposób.

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.

Wzruszająca, tajemnicza, a także pełna humoru historia ponadczasowej miłości o niezapomnianym zakończeniu. Innowacyjna powieść, w której autor próbuje zgłębić pamięć uczuć. Hope, Josh i Luke, studenci neurobiologii, tworzą nierozłączne trio, które łączy bezwarunkowa przyjaźń i pewna genialna idea. Kiedy Hope staje przed zbliżającą się nieuchronnie śmiercią, przyjaciele decydują się na zbadanie niemożliwego i na wprowadzenie w życie niewiarygodnego planu – postanawiają zabawić się w alchemików.

W czasie wojny w Ukrainie ogromną rolę odgrywają najemnicy z Grupy Wagnera. I choć istnieją już od wielu lat – to teraz zwrócili na siebie uwagę całego świata. PMC (Private Military Companies), czyli najemnicy, psy wojny, byli żołnierze elitarnych jednostek. Ludzie, którzy nie potrafią rozstać się z bronią i są gotowi w każdej chwili wyruszyć na front. Nie z pobudek patriotycznych, czasami nawet nie dla pieniędzy. Po prostu po to, aby wciąż być w akcji, aby robić to, do czego ich zdaniem powołał ich Bóg. Bóg wojny. Rośnie nie tylko liczba tego typu przedsiębiorstw, ale także ośrodków szkoleniowych, w których najemnicy podnoszą swoje kwalifikacje. Podczas wojny w Ukrainie śmierć poniosło kilkadziesiąt tysięcy najemników – to pokazuje, jak wielka jest skala ich zatrudnienia. I mimo tego, że ich praca wiąże się z najwyższym ryzykiem, chętnych do pracy w tego typu firmach nie brakuje. Psy wojny wciąż żyją i zawsze mogą skoczyć do gardła…