Czym jest człowiek

Wszyscy przez to przechodzimy – zapętleni w ciągłych wątpliwościach „co, jeśli?”. Niezdolni do podjęcia decyzji, sparaliżowani przez strach, że dokonamy złego wyboru. Nikt nie chce żyć, bez przerwy się zamartwiając i nie mogąc zdecydować na konkretne działanie w obawie przed konsekwencjami. Jednak wydaje się, że trudno tego uniknąć, że taka jest nasza natura i nie można tego zmienić. Ale czy na pewno? Anne Bogel

Jest listopad, w Oslo właśnie spadł pierwszy śnieg. Birte Becker po powrocie z pracy do domu chwali syna i męża za ulepienie bałwana w ogrodzie. Nie jest on jednak ich dziełem. Stają przy oknie - i widzą, że bałwan jest skierowany twarzą w stronę domu. Patrzy wprost na nich. W tym samym czasie komisarz Harry Hole otrzymuje anonimowy list podpisany "Bałwan". Zaczyna dostrzegać wspólne cechy dawnych, niewyjaśnionych spraw. Okazuje się, że wraz z pierwszymi oznakami zimy do gazet trafia informacja o nowym morderstwie. Ofiara jest zawsze zamężną kobietą, a jednocześnie w pobliżu miejsca zbrodni pojawia się bałwan. Wszystko wskazuje na to, że po Oslo i okolicach znów krąży seryjny zabójca.

Agnieszka jest młodą mamą i żoną Huberta, który więcej czasu spędza u swojej mamusi (z piekła rodem) niż we własnym domu. Dlatego dziewczyna lubi oddawać się marzeniom, na przykład o romantycznej podróży do Paryża. Albo chociaż nad Bałtyk? Blanka, rozczarowana dotychczasowymi związkami i pracą w agencji reklamowej, ku rozpaczy swojej mamy wciąż jest singielką. Żyje chwilą i koncentruje się na sobie. Jednak od pewnego czasu ma wrażenie, że jeszcze ktoś skupia na niej uwagę, a wręcz ją śledzi? Celina z kolei na sam widok swojego męża czuje się staro. Po dwudziestu latach małżeństwa jest dla niego ?przezroczysta?, a wybryki dorastającej córki są jak niekończący się refren nielubianej piosenki. Kobieta dochodzi do wniosku, że to ostatnia chwila, aby przerwać codzienną monotonię i dodać życiu odrobinę słodyczy. Ścieżki życiowe Agnieszki, Blanki i Celiny łączą się w historię pełną emocji, humoru oraz muzyki, piosenek i tańca jak w najprawdziwszym musicalu. To opowieść o kobietach i dla kobiet, które wpadły w pułapkę rutyny i straciły nadzieję na odmianę losu. Jak się jednak okazuje, pomoc może nadejść w najmniej spodziewanym momencie i z najmniej oczekiwanej strony.

Przygoda pędząca jak ekspres i niemożliwa jak trolle w twojej kuchni! Suzy nie może się doczekać powrotu do Unii Miejsc Niemożliwych i jazdy Niemożliwym Ekspresem Pocztowym. Ale kiedy dowiaduje się o nikczemnym planie zniszczenia Trollowic przez podejrzanego i nieoczekiwanego złoczyńcę, postanawia oczywiście pomóc przyjaciołom. Muszą pędzić od magicznych światów chmur do sekretnych jaskiń, aby złapać winowajcę, zanim Trollowice upadną… Ekscytująca, pełna wyobraźni szalona przejażdżka, która na nawet minutę nie zwalnia. - Robin Stevens, autorka serii książek Zbrodnia niezbyt elegancka

Przodownictwo pracy w PRL-u to temat niemal zupełnie zapomniany. Starsze pokolenia mogą jeszcze kojarzyć go ze słynnym niegdyś filmem Andrzeja Wajdy "Człowiek z marmuru". Młodsi - już z niczym. A przecież to historia bardzo daleka od banału, przepełniona heroizmem i ludzkimi dramatami, obrazująca doskonale grozę stalinizmu i komunistyczną utopię. W trudnej powojennej rzeczywistości tysiące robotników uwierzyło w obietnicę lepszego, socjalistycznego jutra i zaangażowało się bez reszty w masowy ruch współzawodnictwa pracy. W wyścigowym tempie wznosili domy i wydobywali węgiel, bijąc kolejne rekordy, wyrażane w setkach procent tak zwanej normy. Pracowali w błysku fleszy i przy aplauzie propagandy, patrzyli ze zdjęć w gazetach i ogromnych portretów, nazwiska najsławniejszych górników, murarzy czy stoczniowców znała cała Polska. Jednak opowieść o ludzkiej determinacji, poświęceniu i komunistycznej mitologii jest w swoim najgłębszym wymiarze uniwersalną historią, mówiącą o śmierci idei. Entuzjazm ludzi został przez władze kompletnie zmarnowany, a podwyższanie norm aż do absurdu przerodziło współzawodnictwo w prawdziwy koszmar. Przodownictwo pracy stało się symbolem stalinowskiej przemocy, a przodownicy - wrogami społeczeństwa, które nie chciało pracować do upadłego, ale po prostu żyć. Trudno uwierzyć, ale ruch w skarlałej i zupełnie pozbawionej znaczenia formie przetrwał właściwie do końca PRL-u, a przodownikami pracy były nawet tak ważne dla naszej historii osoby jak Anna Walentynowicz. Ostatecznie przeminął wraz z ustrojem. Jednak nawet dziś, kompletnie zapomniany, niesie ze sobą ważną treść - przestrogę z odległej przeszłości, aktualną w każdym miejscu i każdym czasie. Andrzej Janikowski jest niezależnym dziennikarzem i pisarzem. Współpracował z licznymi czasopismami. Jest autorem thrillera "Wiwisekcja zbrodni".

Kołobrzeg, Poznań, Warszawa. Marek, Zuzanna, Michał, Weronika i tajemniczy kot. Grupa przyjaciółek spotyka się i wspiera po klęskach swoich kolejnych związków z facetami. Jedna z nich, Zuzanna, jest pisarką, która kiepsko sobie radzi z życiem i pisaniem. Przeżywa rozstanie z facetem, który ją oczarował i szybko ostygł. Za radą przyjaciółki, równie jak ona nieszczęśliwej w miłości, postanawia zapłacić podejrzanemu wróżbicie za rytuał, dzięki któremu ukochany do niej wróci. Nieszczęśliwy splot niesamowitych wydarzeń sprawia, że nie wszystko układa się tak, jak zainteresowani sobie wyobrażali. Na szczęście wszystko kończy się dobrze, a bohaterowie uświadamiają sobie, że chociaż miłość jest esencją życia, to jeszcze ważniejsza od niej jest przyjaźń. Anna Rybkowska pisze świetnie, o czym mogłam się przekonać nie raz i nie dwa. W tym wypadku uległa pokusie zwrócenia się ku żartowi literackiemu. Całkiem zgrabnie tę historię zagmatwała, odczarowała i doprawiła dowcipem w dobrym stylu. To książka, która was zaskoczy! Iwona Banach, autorka wielu komedii z suspensem

Złożona wizja pracy policji w prowincjonalnym miasteczku, fascynujące szczegóły śledztwa i skomplikowane relacje pomiędzy bohaterami powieści – doskonała propozycja dla fanów dobrych kryminałów. Kiedy Juliet Doyle znajduje w sypialni swojej córki Erin naładowaną broń, postanawia zwrócić się o pomoc do dawnego kolegi, starszego inspektora Alana Banksa. Okazuje się jednak, że stary przyjaciel jest

Pytanie „Co, jeśli” kieruje naszym życiem i motywuje ludzi do działania. Co, jeśli zabrało nas na Księżyc i do świata cząstek elementarnych. Co, jeśli doprowadziło nas również do ludobójstwa i katastrofy gospodarczej. Roland Paulsen, profesor socjologii odpowiada na wiele trudnych pytań, które zadają sobie niemal wszyscy na świecie: Co, jeśli zrobimy za mało, by opanować COVID-19? Co, jeżeli zrobimy za dużo? Co, jeśli świat pogrąży się w kryzysie gospodarczym? Co, jeżeli nie wiem, że mam wirusa i przypadkiem przekażę chorobę moim najbliższym? Do tych pytań dochodzą kolejne, które zadajemy sobie każdego dnia: Co, jeśli zostawiłam włączone żelazko i mój dom spłonie? Co, jeśli wybrałam niewłaściwego partnera? Co, jeśli stracę pracę? Zadając pytanie, „co, jeśli”, nasz mózg kalkuluje ryzyko, wyobrażając sobie rzeczy, które mogą się przydarzyć, ale według autora nie jesteśmy obecnie przystosowani do życia w takiej niepewności. W ciągu ostatniej dekady liczba ludzi z depresją wzrosła na całym świecie o 20 procent, a depresja jest niechlubnym numerem jeden na liście przyczyn słabego zdrowia ludzkości. Nie zawsze tak było. Co się zmieniło? Teoretycznie sytuacja finansowa globalnie cały czas się poprawia, podobnie jak warunki życia. Jednak poziom lęku stale wzrasta i ludzie nieustannie zadają sobie pytania: „co, jeśli”. Książka Rolanda Paulsena jest porywająca – to nie tylko spojrzenie na kulturową i historyczną ewolucję lęku, ale także wezwanie do działania, by walczyć ze społeczną epidemią.