Śledztwo i płeć. O bohaterkach powieści kryminalnych

Historie o seryjnych mordercach to opowieści mrożące krew w żyłach, często wręcz odpychające brutalnością dokonywanych zbrodni, a mimo to wciąż fascynują miliony czytelników. Nie inaczej dzieje się w przypadku tej książki. Ryan Green w swoim dziele "Zabić wszystkich" przedstawia losy Carla Panzrama, które zdecydowanie przeznaczone są wyłącznie dla odbiorców o stalowych nerwach. Carl już od dziecka stwarzał problemy. W ich wyniku sąd postanowił go ukarać, dlatego jako nastolatek trafił do domu poprawczego. Ta decyzja zapoczątkowała wydarzenia, które ukształtowały go na resztę życia i uczyniły z niego prawdziwego potwora. Wielokrotne pobicia, tortury i gwałty odbiły się wyraźnie na jego psychice. Trafił do wojska, gdzie również miał kłopoty z prawem, więc znów znalazł się w więzieniu, w którym ponownie spotkały go drastyczne przeżycia. Po tych wszystkich przejściach jego jedynym celem stała się zemsta, przy czym to pragnienie nie było skierowane do konkretnych osób. Mordował i gwałcił przypadkowych ludzi, którzy stanęli mu na drodze, a opisy jego zbrodni zdecydowanie nie są odpowiednie dla wrażliwych czytelników.

Lord Alaric Wilde, syn księcia Lindow, jest najbardziej znanym mężczyzną Anglii, podziwianym z powodu mrożących krew w żyłach przygód i zawadiackiej urody. Wracając do kraju po latach egzotycznych podróży, nie miał pojęcia, jak jest sławny, dopóki na spotkanie nie wybiegł mu tłum rozentuzjazmowanych wielbicielek. Alaric chroni się w zamku swego ojca. Lecz właśnie w chwili, gdy uświadamia sobie, że cieszy się nie tyle sławą, co złą sławą,

Rodzice chcieli wydać ją za mąż. Uciekła. Nagrała film z apelem o pomoc i wstawiła na YouTube. Obejrzały go miliony ludzi na całym świecie… Nada ma jedenaście lat. Mieszka w małej wiosce w Jemenie. Jak inne dzieci chodzi do szkoły, bawi się, pomaga w domu. Pewnego dnia rodzice postanawiają wydać ją za mąż... Dla dziewczynki to koniec wszystkiego. Dobrze pamięta, jak jej

Pierwszy cesarz Rzymu, władca imperium przez czterdzieści cztery lata, urodził się na prowincji, w plebejskiej rodzinie. Jak dotarł na szczyt i został założycielem zachodniej cywilizacji? Oktawian August, adoptowany syn Juliusza Cezara, pojawił się niespodziewanie na scenie politycznej po idach marcowych. Rozpętał wojnę domową, aby pomścić zabójstwo przybranego

Zbeletryzowany i nieco fantastyczny zapis trzech ostatnich dni życia polskiej królowej Cecylii Renaty, żony Władysława IV. Próba przypomnienia niezwykłej kobiety. Portret władczyni, matki, żony, artystki, cichej buntowniczki i ofiary dynastii. Kobiety niepięknej, ale wielbiącej piękno.

Na tle szarej rzeczywistości lat 80. w Polsce rozgrywa się miłosno-psychologiczna historia dojrzałego mężczyzny, znakomitego historyka-mediewisty, wysublimowanego intelektualisty do młodej kobiety, która porzuca go jednak dla młodego osiłka. Zakochany mężczyzna nie potrafi się z tym pogodzić, nie rozumie dlaczego, popada w zniechęcenie i tęskni… Narratorem Odejścia Afrodyty jest pisarz, sam po wielu burzliwych romansach, rozliczający się z własną przeszłością, który znakomicie portretuje bohatera książki, ukazując jego rozterki, depresje i skomplikowaną psychologię uczuć. Książkę dopełnia przygnębiający obraz chylącego się ku upadkowi PRL-u, gdzie brakuje wszystkiego i szarość oblepia życie codzienne. Po niektórych moich książkach, jak Odejście Afrodyty, recenzenci pisali, że nic, co erotyczne, nie jest mi obce. Reklamowano mnie nawet – i czyniły to panie – jako „znawcę kobiet”. Zawsze temu zaprzeczałem. Ktoś taki jak znawca kobiet w przyrodzie nie istnieje i nie ma prawa zaistnieć. Kobieta dla mężczyzny jest zagadką i zawsze pozostanie tajemnicą. Ale oprócz miłości erotycznej w moich książkach jest dużo miłości przyjacielskiej. Sądzę, że przyjaźń jest nawet bardziej wymagającym uczuciem niż miłość. Bo nie może być jednostronnej przyjaźni, a istnieje tyle miłości nieodwzajemnionych! – Józef Hen

Niepublikowane relacje naocznych świadków „Ci dziwni mężczyźni wiele razy odwiedzali mnie w środku nocy”. „Ten cień miał na głowie czarną fedorę”. „To jak się uśmiechał… To nie był przyjazny uśmiech”. „Patrzył wprost w moją duszę”. Faceci w Czerni. Złowieszcze postacie, które pojawiają się, by zastraszać i uciszać świadków spotkań z UFO. Fascynują niezwykłym

Stijn i Carmen są młodzi, piękni, bogaci i zakochani. Mają świetnie prosperujące firmy, dom w Amsterdamie, mnóstwo przyjaciół i cudowną córeczkę. Czerpią z życia pełnymi garściami. Aż do chwili, kiedy u radosnej, beztroskiej Carmen zostaje zdiagnozowana niezwykle rzadka i agresywna odmiana raka piersi... Stijn jest z Carmen podczas zabiegów, pobytów w szpitalach. Wspiera ją