Przysionek, dom dla pozornie umarłych

Debiut literacki Natalii Fiedorczuk to opowieść o kobiecym doświadczeniu, jakiej w Polsce jeszcze nie było. Bezkompromisowa, mądra, do bólu prawdziwa. 10 stycznia 2017 roku Natalia Fiedorczuk-Cieślak otrzymała Paszport Polityki za książkę Jak pokochać centra handlowe! Czy mamy prawo traktować to skądinąd radosne wydarzenie w kategorii kryzysu? Macierzyństwo to nie tylko utrata wolności, przedciążowego ciała i czasu na hobby. To nagła lawina odpowiedzialności. To zmiana, którą trudno opisać, poza zdawkowym "urodzisz swoje to zobaczysz". Można uciekać w perfekcjonizm i strofowanie tych matek, których standardy nie są tak wyśrubowane. Można też, w obliczu tej zmiany coraz głębiej zapadać się w siebie. Depresyjna mieszkanka przedmieść Warszawy. Przedstawicielka pokolenia umów śmieciowych. Bywalczyni supermarketów. Młoda żona i - niedługo - matka. Bohaterka Jak pokochać centra handlowe to kobieta, w jakiej przejrzeć może się wielu z nas. Mimo braku stałego zatrudnienia i prawa do urlopu macierzyńskiego decyduje się na dziecko. I odkrywa, że na to, co przychodzi po porodzie, nikt jej nie przygotował. Tej gigantycznej zmiany trzeba doświadczyć na sobie. Ona jej doświadcza bardzo boleśnie. Macierzyństwo okazuje się wyzwaniem, któremu trudno podołać. Niepojętą konfrontacją z własnym ciałem i kulturowymi nakazami. Rozprawą ze swoim dotychczasowym życiem. Jak można sobie z tym poradzić? Czy głęboka depresja poporodowa to jedyne tabu, z którym trzeba się zmierzyć? "Prawo jest relatywnie łagodne dla dzieciobójczyń, jednak nie jest dla nich łagodna opinia publiczna. Wyznanie matki niemowlęcia, płaczącego szóstą godzinę przez ząbkowanie lub kolkę, że ma myśli o wyrzuceniu zawiniątka przez okno, wciąż pozostaje w sferze tabu." - tłumaczy autorka książki. I sama to tabu przełamuje - po raz pierwszy tak dojrzałym literacko, doniosłym głosem. Głosem, którego nie można zapomnieć. Jak pokochać centra handlowe to także mocny i realistyczny obraz współczesnej Polski widzianej oczami młodych ludzi wchodzących w dorosłość. To opis polskich przedmieść, codziennej pracy i obowiązków. Działający jak uderzenie pięścią manifest pokolenia prekariatu.

Czy pociąga Cię nieznane? Chciałbyś zwiedzać ekscytujące ścieżki świadomości? Warto wybrać się w tę podróż razem z przewodnikiem, a najlepiej z szamanem. Poznaj Piotra, bohatera powieści "Szamański blues", który tak samo jak Ty pragnie doświadczyć czegoś więcej. Trans. Ekstaza. Szaleńcze wizje i rozmowy z duchami. Szamani od wieków są postrzegani jako osoby owiane tajemnicą, potężne dzięki porozumieniu z prawami natury. Powieść Anety Jadowskiej oswaja czytelników z tym enigmatycznym tematem, zabierając ich do świata Piotra Duszyńskiego, zwanego również Witkacym. Główny bohater prowadzi podwójne życie, bowiem za dnia pracuje jako policjant, a wieczorami zamienia się w szamana. Życie w towarzystwie duchów wymaga poświęceń oraz dogłębnego ich poznania i oswojenia z nimi. Niespodziewanie do bogatego w niecodzienne doświadczenia życia Piotra wkracza ważna dla niego postać - jego dawna miłość. Okazuje się, że kobieta ma sporo problemów i czuje, że Witkacy jest jedynym człowiekiem, który może jej pomóc. Powieść Anety Jadowskiej w nowatorski sposób łączy świat kryminalny ze światem magii. Jest pierwszą częścią cyklu "Szamańska seria", którą można uznać za spin-off wcześniejszego cyklu autorki, który opowiada o losach Dory Wilk. Autorka w każdym tomie cyklu "Szamańska seria" wprowadza czytelnika w tajemniczy świat, niedostępny dla niewprawnego oka. Kolejne części opowieści - "Szamańskie tango" i "Przygody małego duchołapa" - gwarantują czytelnikowi jeszcze więcej wręcz magicznie spędzonego czasu.

Tia Monroe chciała za wszelką cenę dostać się na wymarzony staż u sławnej autorki książek kulinarnych. Plan się nie powiódł, ale Tia niespodziewanie otrzymuje oszałamiającą propozycję. Legendarny nowojorski krytyk restauracyjny, Michael Saltz, chce, by była jego „podniebieniem” i pisała za niego recenzje. W zamian proponuje najlepsze jedzenie, stosy ubrań od słynnych projektantów i życiową szansę. W przeciągu kilku tygodni jej świat wywraca się do góry nogami: kolacje w czterogwiazdkowych restau

Ile jesteś w stanie znieść dla miłości? Warszawa, wiosna 1938 roku. Osiemnastoletnia Zuzanna wierzy, że jej życie będzie usłane różami. Pewnego dnia zachwyca ją wygrywana na skrzypcach melodia, a kilka miesięcy później poznaje zdolnego muzyka i traci dla niego głowę. Rodzi się pierwsza miłość, pojawiają marzenia i plany, a potem przychodzi wojna. Znaczy kolejne miesiące pasmem strat, cierpienia i bólu? Zuzanna zaczyna pracę na Poczcie Głównej i włącza się w podziemną walkę z okupantem. Zostaje przydzielona do komórki ?P? zajmującej się przechwytywaniem anonimowych donosów pisanych przez Polaków do ?Szanownego Pana Gestapo?. Jeden z listów rozdziera jej serce. Okazuje się, że działalność konspiracyjna to niebezpieczna gra, w której stawką jest nie tylko życie, ale i miłość. Listy do Gestapo to poruszająca do głębi spowiedź kobiety, która stanęła przed dramatycznymi wyborami. Opowieść o życiu brutalnie zmienionym przez wojnę. O ranach, które nigdy się nie goją, winach, które domagają się odkupienia, i przebaczeniu, które być może nie nadejdzie.

Co jeśli znalazłbyś sposób, by wysłać coś w przeszłość? Nie tę sprzed tygodni, dni, czy nawet minut. Co jeśli mógłbyś to przenieść zaledwie o mgnienie oka? Czy mogłoby się to w ogóle do czegoś przydać? Nie zdążyłbyś naprawić wyrządzonego zła, zmienić biegu wydarzeń, skreślić odpowiednich liczb na loterii. Nathan Wexler jest genialnym fizykiem, który sądzi, że znalazł

Jest młoda i wierzy w prawdę. Czy to śmiertelny błąd? Początek nowej serii thrillerów VINCENTA KLIESCHA i SEBASTIANA FITZKA z młodą podcasterką Julą Ansorge i fascynującym tematem fonetyki sądowej. Najdrobniejsza zmiana tonu głosu wystarcza słynnemu fonetykowi sądowemu Matthiasowi Heglowi, by odróżnić prawdę od kłamstwa. Dzięki jego pomocy udało się zatrzymać wielu przestępców,

"Doktor Zosia" jest trzecią częścią cyklu powieściowego Ałbeny Grabowskiej "Uczniowie Hipokratesa". To połączenie beletrystyki, powieści obyczajowej, z historią polskiej medycyny. Ałbena Grabowska z zawodu jest lekarzem neurologiem. Jest już też znaną pisarką, a największą sławę przyniosła jej trzytomowa powieść przeniesiona na ekran - "Stulecie Winnych". Akcja dwu poprzednich tomów "Uczniów Hipokratesa" toczyła się w II połowie XIX wieku, w "Doktorze Zosi" natomiast pisarka umieściła akcję w wieku XX, przed pierwszą wojną światową oraz w trakcie jej trwania. Dzięki autorce czytelnik może zapoznać się z obrazami z życia przedwojennej i wojennej Warszawy, poznać historię Szpitala Ujazdowskiego. Właśnie tam, w wojskowym szpitalu, doktor Zosia dostała propozycję pracy. W szpitalu ma okazję przyglądać się wielu medycznym sławom. Doktor Zosia, po stażu na różnych oddziałach, decyduje się zostać pediatrą. Gdy nadchodzi wojna, rozpoczynają się aresztowania wśród personelu szpitala. Wielu z tych ludzi pracuje w konspiracji, los rzuca ich do obozów czy sowieckich więzień. Najgorsze chwile dla Warszawy nadchodzą wraz z wybuchem powstania. Jak zwykle w powieściach Grabowskiej fikcja miesza się z historią. Heroiczna praca lekarzy na tle płonącej Warszawy to obrazy tak bardzo realistyczne i prawdziwe. Czytelnik ma okazję poznać pracę lekarza w Warszawie w czasach najtrudniejszych, kiedy każdy dzień jest pełen lęku o los najbliższych, o los szpitala, pacjentów, los całego miasta.

Podobno prawda wyzwala. Czy odkrycie prawdy o samym sobie może nastroić duszę, tak jak stroi się gitarę, kiedy jej brzmienie odbiega od harmonii świata? Julita, Dagmara, Eliza i Łucja – cztery kobiety, których życiowe ścieżki biegną nie do końca tam, gdzie chciałyby dotrzeć. Czy poznanie swoich pragnień pozwoli im wrócić na właściwe tory? Mała podwarszawska miejscowość. Na lokalnym forum internetowym pojawia