Gargantua i Pantagruel – księga I, II, III

Masz wrażenie, że żyjesz w morzu ignorancji i głupoty, idiotyzmów i półprawd, populizmu i bezmyślnie powtarzanych bzdur? Jeśli tak, sięgnij po opinię specjalistów. Francuski psycholog Jean-François Marmion poprosił ekspertów w dziedzinie ludzkich zachowań - socjologów, psychologów, filozofów, neuropsychiatrów - by zmierzyli się z tematem i spróbowali zdefiniować idiotyzmy, które tak nam doskwierają. Efektem jest błyskotliwa, pełna humoru książka "Głupota. Nieoficjalna biografia", która pozwoli (po części) zrozumieć, dlaczego pływamy w morzu bredni. Różnorodność form i poziomów głupoty przedstawiona w książce może przyprawić o zawrót głowy. Trzydzieści jeden tekstów i wywiadów zawiera bogaty przegląd idiotycznych przekonań, teorii spiskowych, internetowych fejków i innych bredni. Czy żyjemy w złotym wieku bzdur? - pytają autorzy. I pochylają się nad wszystkimi, analizując pod tym kątem zarówno naszą codzienność, jak i brednie globalne, z szybkością światła ogarniające całe społeczności ery cyfrowej. Z tej książki dowiemy się, dlaczego często wierzą w nie nawet bardzo inteligentni ludzie i kto jest najbardziej podatny na ich działanie. Znajdziemy też naukową definicję dupka i dowiemy się, dlaczego tak bardzo pasuje ona do Donalda Trumpa. Autorzy różnie definiują głupotę, ale większość zgadza się ze słowami amerykańskiego filozofa Harry'ego Frankfurta, który zasłynął bestsellerową książką "O wciskaniu kitu". Pisał on, że istotą głupoty jest obojętność na prawdę. W przeciwieństwie do kłamcy, który prawdę stara się świadomie ukryć, głupiec ją po prostu ignoruje. Rozwodzi się o wszystkim, cokolwiek przyjdzie mu do głowy, bez najmniejszej troski o prawdziwość czy fałsz swoich stwierdzeń. A jeśli jest obdarzony narcystyczną pewnością siebie, to łatwo uwiedzie audytorium, które odruchowo doszukuje się sensu w jego słowach. Jak się przed tym bronić? Poza włączeniem krytycznego myślenia niewiele da się zrobić. Jak mawiał Albert Einstein: "Istnieją tylko dwie nieskończone rzeczy: wszechświat i ludzka głupota. Choć co do tej pierwszej nie mam absolutnej pewności".

Ambitna i zapierająca dech w piersiach książka o niezwykłym krajobrazie podziemi. "Podziemie. Świat pod naszymi stopami" autorstwa Willa Hunta to książka będąca swego rodzaju dziennikiem z podróży i filozoficznymi meandrami. Podziemia pełne są katakumb, jaskiń, zapomnianych miast czy opuszczonych stacji metra. Świat pod naszymi stopami jest o wiele ciekawszy i zawiły, niż mogłoby się wydawać. Kiedy nastoletni Hunt odkrywa, iż pod jego domem mieści się opuszczony tunel, rodzi się w nim fascynacja do tych mrocznych i zapomnianych czeluści. Fascynacja, która przeradza się w obsesje. W pozytywnym znaczeniu, gdyż często to właśnie obsesja jest często motorem napędowym postępu i nauki. Książka ta to swoisty list miłosny autora, którego adresatem jest wszystko, co czai się pod powierzchnią. Hunt podczas swych podróży spotyka innych, podobnych sobie zapaleńców. Spędza kilka dni w paryskich katakumbach, gdzie ze zdumieniem odkrywa, iż te są nie tylko miejscem wiecznego spoczynku, lecz także zakazanych imprez. W Australii trafia na pustkowie, gdzie wraz z pewną rodziną Aborygenów schodzi do mającej ponad 35 tysięcy lat kopalni. Wraz z naukowcami z NASA bierze udział w badaniach kilometr pod łańcuchem górskim Black Hills.

Alessia De'Luca od zawsze wiedziała, jakie prawa rządzą jej światem. Mimo że na co dzień czuje się szczęśliwa, zdaje sobie sprawę, że szybko może się to zmienić. Ma świadomość, kim jest jej ojciec i jaki los spotyka córki ludzi zajmujących wysokie stanowiska w hierarchii mafijnej. W dniu swoich osiemnastych urodzin dziewczyna wychodzi razem z przyjaciółką, Brianną, na imprezę, którą organizuje Fabio, chłopak Alessi. Ten z pozoru niewinny wieczór sprawi, że jej życie przybierze nieoczekiwany obrót. Podczas zabawy Alessia poznaje tajemniczego Vincenta Castello. Mężczyzna wraz z braćmi pojawia się na tej samej imprezie. Nie jest on człowiekiem, z którym dziewczyna chciałaby mieć cokolwiek wspólnego. To brutalny, bezwzględny przyszły capo, który w swojej familii pełni funkcję egzekutora. Alessia na pewno wolałaby, żeby nigdy nie zwrócił na nią uwagi, ale stanie się inaczej.

Pewnego dnia Janek postanawia zostać władcą podwórka. Wszyscy przysięgają posłuszeństwo Królowi Jankowi… Wszyscy z wyjątkiem Leny, bo ona także chce rządzić. Pełna humoru historyjka o podwórkowej polityce, opowiedziana i zilustrowana przez Josepha Kueflera. „Zadziorna i pełna wdzięku, zabawnie zilustrowana książka o rywalizacji i o tym, że nawet w trudnych kwestiach zawsze można dojść do porozumienia. Chyba że…” - Emilia Kiereś

Jagoda w końcu jest szczęśliwa z Tomaszem i jest pewna, że już nic nie zmąci ich spokoju. Młoda i ambitna kobieta reorganizuje pracę „Słodkiej”, stara się zaprowadzić nowe porządki i przede wszystkim wyprowadzić cukiernię na prostą. Angażuje się w pracę jak nigdy dotąd, a ekscytacja towarzyszy jej każdego dnia. Jagoda czuje, że to właśnie dzięki Tomaszowi spełniła w końcu swoje największe marzenie. Nie wie jednak, że mężczyzna, z którym planuje przyszłość, ukrywa przed nią, że niebawem zostanie ojcem… Czy drogi Jagody i Tomasza rozejdą się na zawsze? Kto tym razem pragnie ich rozstania?