Wyspa Alice

Nawet potwory potrzebują spokoju. Nawet one potrzebują osoby, która pragnie słuchać – usłyszeć – abyśmy któregoś dnia mogli znaleźć słowa, którą są czymś więcej niż tylko pustymi frazesami. Może wtedy uda nam się powstrzymać ludzi takich jak ja od przyjścia na świat. Mężczyzna osadzony w więzieniu o zaostrzonym rygorze na oddziale dla skazanych na śmierć. Jego jedyną ucieczką od

Szokująca autobiografia okrutnie okaleczonej ofiary zazdrości „Mówił, że nie potrafi beze mnie żyć. A potem oszpecił mnie tak, żeby każdy odwracał ode mnie wzrok…” Ta tragedia wstrząsnęła Wielką Brytanią. Pisały o niej wszystkie media: od „The Guardian”, przez „Mirror” „The Sun”, „Standard”, po „Marie Claire”. „Trudno wyobrazić sobie bardziej dzielną kobietę”. „THE GUARDIAN” „

Powieść o ostatnim rejsie najnowocześniejszego hiszpańskiego transatlantyku, Príncipe de Asturias, który w ostatnim roku I wojny światowej wyrusza w – jak się okazuje – swój ostatni rejs do Ameryki Południowej. Na pokładzie „hiszpańskiego Titanica” podróżuje wiele osób – każda w innym celu i z innym marzeniem zmierzająca ku nowemu życiu w Argentynie. Chociaż z góry wiemy, jaki los ich spotka, autor

Autorka czułej i inspirującej powieści Sprawy do zapomnienia „Dojrzały debiut autorki Spraw do zapomnienia o dwojgu młodych ludziach, którzy walczą z okrutnymi traumami. Emocje są tak intensywne, akcja pędzi tak gwałtownie, a zakończenie tak zaskakuje, że niektórzy czytelnicy będą chcieli zacząć czytać od nowa”. „PUBLISHERS WEEKLY” Alexi Littrell od ubiegłego lata walczy, żeby zapomnieć o tym, co się stało. Nocami nie może spać.

Wciągająca i pełna niespodziewanych zwrotów akcji pierwsza część rodzinnej sagi, której akcja rozgrywa się w Nowej Zelandii, niebanalny romans z zaskakującym zakończeniem: "Złoto Maorysów" Sarah Lark. Akcja powieści "Złoto Maorysów" rozpoczyna się w 1846 roku w Irlandii. Kathleen i Michael są w sobie bardzo zakochani i zaręczają się w tajemnicy przed ojcem dziewczyny, który nie akceptuje wybranka jej serca. Planują wspólną ucieczkę z kraju i nowe życie w lepszym świecie. Jednak do tego będą potrzebne pieniądze, których młodzi nie posiadają. Michael popełnia więc kradzież, która niestety wychodzi na jaw. Mężczyzna zostaje ujęty i skazany na zesłanie do Australii. Na dodatek Kathleen spodziewa się ich wspólnego dziecka? Rodzice dziewczyny biorą sprawy w swoje ręce i zmuszają brzemienną dziewczynę do poślubienia wbrew jej woli Iana, mężczyzny, którego wcale nie darzy uczuciem. Wkrótce świeżo upieczeni małżonkowie udają się do Nowej Zelandii, gdzie mają rozpocząć nowe, wspólne życie. Tymczasem Michael, który wciąż nie może zapomnieć o swej ukochanej, poznaje Lizzie, z której pomocą udaje mu się uciec z kolonii karnej w Australii i przedostać do Nowej Zelandii. Czy jednak ich miłość przetrwa rozłąkę oraz przeciwności losu? Na uwagę zasługuje tło powieści, którym jest zetknięcie dwóch kultur: Maorysów, czyli autochtonicznej grupy etnicznej Nowej Zelandii, a także nowoprzybyłych osadników z Wysp Brytyjskich, zasiedlających Nową Zelandię. "Złoto Maorysów" to pierwsza część sagi, której kontynuację stanowią "Kobiety Maorysów" oraz "Bogowie Maorysów".

W dzikiej leśnej głuszy zostają odnalezione zwłoki mężczyzny. Wszystko wskazuje na to, że zgon nastąpił na skutek śmiertelnego przerażenia. Na miejscu brak jakichkolwiek oznak zbrodni. Niebawem napływają zgłoszenia o zaginięciach kobiet. W ich mieszkaniach nie ma śladów włamania, a w czasie zniknięcia mężowie spali głębokim snem i niczego nie widzieli. Tymczasem w

W dzisiejszym świecie pełnym coraz to nowych odkryć dotyczących zasad żywienia i modnych diet, łatwo się pogubić. Nie jesteśmy w stanie śledzić wszystkich nowinek naukowych ani też ich zweryfikować. Krystyna Naszkowska postanowiła sprawdzić u źródła jak jest naprawdę. Czy jaja nas żywią czy trują? Czy masło jest zdrowsze od margaryny? Czy mięso zmienia nas w agresywnych

Ależ piękna była Lucile! I pomyśleć, że marzyła, by stać się niewidzialną… Urodzona w 1946 roku, trzecia w kolejności z dziewięciorga dzieci Georges’a i Liane Poirier, odebrała sobie życie w 2008 roku. Zmagała się z zaburzeniami maniakalno-depresyjnymi, które zmieniły jej życie w labirynt bez wyjścia. Delphine de Vigan długo wahała się, czy pisać o efemerycznej, fascynującej, dotkniętej chorobą matce. Wstydliwy temat, niepewny teren pełen min. I choć narodziny były bolesne,