Dziewczyna #9

Nowa powieść autora książki "Saga, czyli filiżanka, której nie ma". Brawurowa, przewrotna opowieść o jednej z najstarszych i zarazem najsłynniejszych legend celtyckich – o Tristanie i Izoldzie Jasnowłosej. Autor umieszcza słynnych zakochanych w średniowiecznej litewskiej wiosce, w masońskiej loży, w sercu walk powstańców z caratem, na legendarnej amerykańskiej drodze 66, a nawet

To miał być najszczęśliwszy dzień w jego życiu… Ernest Doroszewski ma świetną pracę i piękny dom w malowniczej Pszczynie. Przed nim najważniejszy dzień w życiu - narodziny dziecka. Gdy w drodze do szpitala dochodzi do usterki, pomoc w nagłej sytuacji oferuje nieznajomy mężczyzna. Marta, żona Ernesta wsiada do samochodu, aby jak najszybciej dotrzeć do szpitala. To ostatni moment, kiedy Ernest widzi swoją żonę… W sprawę zaginięcia Marty Doroszewskiej włącza się emerytowany profiler. Prowadząc śledztwo, dostrzega coraz więcej sprzecznych informacji w zeznaniach osób mających styczność ze sprawą. To jednak nie chęć powrotu do służby oraz tajemnicze zaginięcie kobiety motywuje go do pracy. Okazuje się, że Marta jest niezwykle podobna do jego ukochanej żony, która zaginęła przed laty… Czy Ernest dowie się, co stało się z jego żoną? Kto skrywa tajemnice i dlaczego? Komu można zaufać? Skomplikowane śledztwo doprowadzi do przerażającego odkrycia…

Nowa seria książeczek „Poznaj uczucia i emocje” pomaga zrozumieć dziecku emocje i uczucia, które odczuwa. Książeczka Kiedy czuję radość pokazuje czytelnikom co znaczy być szczęśliwy. Na każdej rozkładówce znajduje się przykład pozytywnych chwili, które wywołują radość: wspólna zabawa, tańczenie, śpiewanie. Na jednej z ostatnich stron znajduje się ruchomy suwak, na którym czytelnik może zaznaczyć ile rzeczy sprawia nam radość. W książce znajdują się też porady dla rodziców dotyczące tego, jak rozmawiać z dziećmi o tym, co czują i jakie ćwiczenia robić, by rozładowywać negatywne emocje. Seria konsultowana przez eksperta.

„Bezlitosny, skłaniający do bolesnych refleksji i brutalnie zabawny Nawrócony jest nie tylko wynaturzoną panoramą muzułmańskiej Ameryki, ale też jedną z najbardziej przenikliwych powieści o samej Ameryce, jakie kiedykolwiek przeczytałam”. Molly Crabapple Pełna mrocznego humoru, prowokująca i przenikliwa powieść! Wstrząsający obraz współczesnej Ameryki, ukazanej z perspektywy człowieka, który pragnie za wszelką cenę zachować swoją tożsamość i poczucie przynależności. M. – opiekuńczy mąż, wiodący monotonne życie dandys i potomek muzułmańskich imigrantów – porzucił wiarę przodków. Mężczyzna niczego tak bardzo nie pragnie, jak podejmować gości na przyjęciach w swoim domu i płodzić dzieci, które przyjdą na świat jako pełnoprawni Amerykanie. Kiedy jego życie stopniowo się rozpada – przewlekle chora żona, serdeczny przyjaciel pogrążony w rozpaczy i szef niweczący jego karierę zawodową – daje się wciągnąć w wir podziemnego życia Filadelfii, gdzie napotyka ludzi, którzy też zmagają się z następstwami wojny z terroryzmem. Otoczony przez producentów pornografii, nawróconych na islam neofitów, punków i zapaśników M. mierzy się ze swoją egzystencjalną degradacją i życiem obywatela drugiej kategorii. „Eteraz odmalowuje obraz naszego imperium z taką samą erotyczną tęsknotą i czarnym, zdemoralizowanym humorem, jakim sześćdziesiąt lat temu Nabokov posłużył się w Lolicie. Ale podczas gdy akcja dzieła Nabokova rozgrywa w okresie radosnego rozkwitu Ameryki, Eteraz ukazuje ten kraj na tle nowego, napiętego porządku świata. Tutaj seks, pieniądze i przemoc stanowią zagrożenie dla poczucia tożsamości, które podlega nieoczekiwanym przemianom, i ani miłość, ani bóg nie zapewniają jej schronienia”. Molly Crabapple, artystka

Rzesza Niemiecka pod panowaniem cesarza Fryderyka Rudobrodego. Żona kasztelana Wulfharta rodzi martwego syna, więc ten chce ukarać młodą akuszerkę Martę, obcinając jej stopy i dłonie. Dziewczynie cudem udaje się uciec z rodzinnej wsi we Frankonii. By przeżyć, przyłącza się do grupy osadników, którzy zmierzają na wschód do Saksonii, aby tam na dziewiczych terenach

To właśnie fakty tworzą napięcie, sprawiają, że się zatrzymuję przy każdej scenie. Fakty, a więc rzeczywistość. Ta zaś nie jest łatwa do opisania. „Smålandsposten” Rok 1968 jest jednym z najbardziej legendarnych w całym XX wieku. Protesty przeciwko wojnie w Wietnamie ‒ w Stanach Zjednoczonych i w Europie Zachodniej ‒ doprowadziły do powstania lewicowej fali, która odcisnęła piętno na

"Kochając pana Danielsa" to wciągająca powieść opowiadająca o wielkiej miłości mimo różnic. Jak się okaże, kiedy dwa serca zaczynają bić jednocześnie, nic ich nie rozdzieli. Ashlyn nie spodziewała się, że spotka ją coś dobrego w życiu. Po ostatnich zdarzeniach, po których jeszcze się nie otrząsnęła, skupia się na jednym zadaniu: przetrwać. Zaaklimatyzować się, dostosować i sprawić, aby wszystko przebiegło bezboleśnie. Nie sądziła jednak, że na jej drodze stanie tak niesamowita postać. "kochając pana Danielsa" to powieść autorki Brittainy C. Cherry. Dziewczyna po śmierci swojej siostry nie może się pozbierać, szczególnie, że pozostała sama z matką alkoholiczką. Nie może liczyć oczywiście na żadne jej wsparcie. Co więcej, kobiecie przeszkadza jej obecność na tyle, że postanawia odesłać ją do byłego męża. Inna rodzina, inne miasto, inna szkoła. Ashlyn czuje się przerażona perspektywą zmian, a sczególnie kontaktem z ojcem, którego prawie nie zna. Nie ma jednak możliwości wyboru: wsiada w pociąg i wyrusza w daleką podróż. Właśnie podczas jej trwania poznaje ciekawego chłopaka, Daniela. Podobnie jak ona uwielbia literaturę, Shakespeare'a, muzykę. Spotykają się ponownie na koncercie i od tej chwili serce dziewczyny zabije o wiele mocniej. Szczególnie, kiedy podczas pierwszego dnia w szkole okaże się, że jest on jej? nauczycielem! "Kochając pana Danielsa" to wzruszająca i poruszająca serce powieść o bezwarunkowej miłości. Nie zna ona różnic społecznych, nie patrzy na wiek, ani wykształcenie. Ashlyn nie wie co zrobić w tej sytuacji. Z jednej strony to dla niej niemoralne, z drugiej, po raz pierwszy czuje się zrozumiana i kochana. Trudne wybory, dylematy i komplikacje nie pomagają, kiedy serce staje się własnością kogoś innego! Brittainy C. Cherry jest amerykańską pisarką, tworząca głównie romanse. Autorka, takich pozycji jak: "Woda, która niesie ciszę", "Kochając pana Danielsa", "The Space in Between".

"Zapowiada się piękny dzień" Seweryny Szmaglewskiej to kontynuacja poprzedniej, równie trudnej tematycznie książki "Dymy nad Birkenau". Autorka przedstawia tu sytuację więźniów w obozach koncentracyjnych Oświęcimia i Brzezinki podczas II wojny światowej. Tym razem na warsztat bierze opowieść o najważniejszym prawie człowieka - prawie do godnego życia. W lutym 1945 roku Niemcy wiedzieli już, że III Rzesza przegra wojnę, to było jasne. Trzymając się rozkazów, zaczęli palić dokumentację, burzyć kominy i zacierać po sobie ślady na tyle, na ile pozwalał im czas. W środku niezwykle mroźnej zimy nakazali więźniom, tym którzy jeszcze mieli siłę się poruszać, by wyruszyć w marsz śmierci, gonieni w stronę niemieckiej granicy. Schorowani i wycieńczeniu ludzie padali co kilka kilometrów, wielu nie budziło się po kilkugodzinnym odpoczynku. Więźniowie szli, w długim, choć z czasem skracającym się kordonie, bezwolni, trzymający się jedynie nadziei, że pod koniec marszu czeka wyzwolenie. Wielu po prostu się poddawało, nie dość, że obóz ich wykończył, to teraz wykończy ich marsz ku nieznanej lokalizacji, ten, który zdaje się nie mieć mety. Trzech mężczyzn postanawia się zbuntować. Jak? Nikt nie ma pojęcia, skąd wzięli na to siły. Udaje im się, a po latach chcą przekazać światu, jak ważne jest to, co przeżyli. Powojenna opowieść niesie za sobą chęć ocalenia od zapomnienia wojennych wydarzeń, ale też nadania sensu i zasadności wydarzeń związanych z marszem śmierci. Należy przede wszystkim wytłumaczyć ludziom, dlaczego mimo tego, że więźniowie znajdowali się już poza obozem, nadal ginęli z rąk nazistów, którzy pozostawiali ich w bezimiennych grobach. Walczący w procesach ze swymi oprawcami z początku czują trwogę, później miejsce tego uczucia zajmuje powinność. Publikacja jest zapisem walki, w której zakończenie wojny jest wyłącznie znakiem granicznym dla historyków, nie dla wymierzenia sprawiedliwości.