Literatura piękna, powieść pozostała | tanie książki

Elisa i Beatrice przyjaźniły się, ale było to dawno temu, jakby w innym życiu. Poznały się jako nastolatki, w małym miasteczku T, na wybrzeżu Toskanii. Elisa trafiła tam przypadkiem, w wyniku niezrozumiałych wyborów swojej matki, Beatrice zaś spędziła w T całe swoje dotychczasowe życie. Ich spotkanie to zderzenie dwóch różnych światów. Elisa ma konfliktową, przenikniętą problemami rodzinę, która z trudem okazuje jej uczucia; Beatrice ma troskliwą matkę, odnoszącego sukcesy ojca, idealny dom. Elisa jest zła, zbuntowana i nieporadna, Beatrice jest zdeterminowana, racjonalna i pewna swego. Łączy je tylko jedno: poczucie osamotnienia. Elisa, jako outsiderka, nie może odnaleźć się wśród rówieśników. Beatrcie, uważając się za lepszą, sama wybrała samotność. Pewnego dnia postanawiają ukraść ze sklepu parę markowych dżinsów. To wydarzenie sprawia, że między dziewczynami nawiązuje się silna siostrzana więź. Od tej pory przyjaciółki zwierzają się sobie ze wszystkich nowych doświadczeń, ze swoich pierwszych miłości, pierwszych razów, pierwszych imprez. Beatrice i Elisa są młode, zbuntowane i nierozłączne… do czasu. Trzynaście lat później Beatrice jest światową gwiazdą, podczas gdy Elisa z trudem odnajduje się w rzeczywistości. Silvia Avallone kreśli skomplikowane postacie, a ich zawiłe losy tkają gęstą fabułę powieści.

Wyjątkowy zbiór zabawnych opowiadań, które serwuje nam mistrz kina, Woody Allen. Sięgnij po tę pozycję i daj się uwieść specyficznemu humorowi tego wyjątkowego artysty. "Zero grawitacji" to zestaw humorystycznych opowiastek, przygotowanych dla czytelników specjalnie przez Woody'ego Allena. Teksty zostały poprzedzone wstępem autorstwa dziennikarki, eseistki oraz pisarki, Daphne Merkin. Autor porusza tutaj różne tematy, za każdym razem przedstawiając swoje bardzo oryginalne spojrzenie na daną kwestię. W treściach, przedstawionych na kartach książki, widać humor, nieodmiennie nieco rubaszności, ale także wyrafinowany styl oraz przenikliwość, właściwą przedstawieniom Allena. Czytelnik powinien wiedzieć, że poszczególnych prac nie może traktować na poważnie, choć wywoływany przez nie śmiech często może się okazać gorzki.

Koniec wszystkiego dla niej stał się początkiem Jest grudzień 2023 roku i nasz świat właśnie przestaje istnieć. Ludzkość wymiera za sprawą wirusa o nazwie 6DM – „sześć dni maksimum” – najwyżej tyle przeżywa zakażony nim człowiek. W Londynie udaje się jakimś cudem przetrwać jednej kobiecie. Całe życie spychała własne pragnienia na dalszy plan, ukrywała uczucia i rozpaczliwie próbowała dopasować się do innych. Jest zupełnie nieprzygotowana na to, by samotnie stawić czoło przyszłości. Mając za towarzysza jedynie psa, wyrusza w podróż, by upewnić się, że poza nią nikt nie przeżył. Mija apokaliptyczny krajobraz, opustoszałe płonące miasta, stosy trupów, i przechodzi przyspieszony kurs przetrwania. A przy tym szczerze przygląda się sobie i swojemu życiu. Kim się stanie teraz, gdy nie ma już dla kogo żyć i jest sama jak palec?

Kiedy Luther Dunphy morduje lekarza wykonującego zabiegi przerywania ciąży w małym miasteczku na Środkowym Zachodzie Stanów Zjednoczonych, uważa, że działa z woli bożej. Sprawca jest gorliwym ewangelikiem, żołnierzem antyaborcyjnej Armii Boga. Jego ofiara, August Voorhees – bojownikiem o prawa reprodukcyjne kobiet, idealistycznym, choć skupionym na sobie. Zbrodnia pozbawia ojców dwie rodziny: zamożnych i wyedukowanych Voorheesesów, stroniących od religii i opowiadających się po stronie pro-choice, ale i Dunphych – ich przeciwieństwo w każdym calu. Córki ofiary i sprawcy – Naomi i Dawn – nienawidzą się od pierwszego wejrzenia. A jednak ich losy, zdeterminowane przez tragiczne wydarzenie, są splątane na zawsze. W tym poruszającym, doskonale nakreślonym portrecie rodzinnym Joyce Carol Oates z empatią analizuje perspektywy obu rodzin i stara się diagnozować przyczyny trwałego, nierozwiązywalnego rozłamu w amerykańskim społeczeństwie.

Poznaj poruszającą historię walki z chorobą i czasem oraz odkryj siłę połączenia z naturą. "Dzika cisza" to opowieść, która wciągnie Cię w emocjonalną podróż, pełną nadziei i miłości. Po ponad tysiąckilometrowej wędrówce Raynor i Moth postanawiają osiedlić się na tyłach kaplicy, aby odbudować swoje życie. Okazuje się, że powrót do normalności jest o wiele trudniejszy, niż się spodziewali. Wędrując przez dziewicze i wietrzne angielskie wybrzeże, dzika, nieokiełznana natura stała się dla nich prawdziwym domem. Teraz zamknięci w czterech ścianach muszą zmierzyć się z ograniczeniem kontaktu z naturą, co dla nich jest nie tylko wyzwaniem emocjonalnym, ale również fizycznym. Pewnego dnia nieznajomy mężczyzna po przeczytaniu ich książki "Słone ścieżki" nawiązuje kontakt z Raynor i niespodziewanie pojawia się szansa. Para otrzymuje możliwość przywrócenia życia na opuszczonej farmie w kornwalijskich wzgórzach, oddając ziemię ponownie naturze i przywracając to, co brutalnie zostało jej odebrane przez ludzką działalność. Ta szansa staje się nową ścieżką dla pary, szansą na zastąpienie wędrówek czymś nowym.

Powieść uhonorowana Premio Tusquets Editores de Novela Młoda kobieta nie posiada się ze szczęścia, kiedy na teście ciążowym pojawiają się dwie niebieskie kreski. Razem z mężem rozpoczyna snucie planów, przystosowują mieszkanie, zastanawiają się nad imieniem, wyobrażają sobie życie we trójkę. Pewnego poranka w drodze do pracy zdarza się wypadek: kiedy kobieta idzie przez park, zostaje zaatakowana przez psy, zanim właścicielka zdąży je powstrzymać. W szpitalu badania potwierdzają, że zdarzenie nie wpłynęło na ciążę. Jednak doświadczony lekarz widzi na usg coś, co powinno zostać wykryte znacznie wcześniej. Niedoszła matka zostaje zmuszona do aborcji. Tak rozpoczyna się przejmująca, wręcz naturalistycznej kronika cierpienia...

Choć teraz jest wolna, musi nauczyć się żyć na nowo... Sięgnij po "Utracony obraz" - poruszającą powieść o ucieczce młodej dziewczyny z Gazy - miejsca, w którym doświadczyła przemocy i poniżania... Asma pragnie domu, w którym mogłaby poczuć się bezpieczna.- miejsca, w którym mogłaby spokojnie zasypiać i codziennie do niego wracać. Jej podróż rozpoczyna się wraz z opuszczeniem przez nią Gazy. Asma najpierw kieruje się do Hiszpanii, potem wyrusza do Francji. Na granicach przeżywa upokorzenie, ale wie, że nie może już zrezygnować. Chce znaleźć spokój od osądów dawnych sąsiadów i od swoich starych zwyczajów. W szkole dotknęła ją dyskryminacja, a na ulicach musiała radzić sobie z przemocą i biedą, która zdefiniowała jej czasy dojrzewania. Również w domu dziewczyna doświadczała agresji, zwłaszcza ze strony swojego ojca, który nią manipulował. W jej życiu pojawia się Bernard i nowi znajomi, którzy dorastali w zupełnie innych warunkach. Dorastanie w Gazie naznaczyło ją na zawsze - jej obawy i wspomnienia brutalnych czasów dorastania podążają za Asmą, gdziekolwiek ta nie pójdzie. Szybko okazuje się, że nie wystarczy uciec, by zapomnieć o tym, jak traktowała ją rodzina i inni. Asma musi zawalczyć raz jeszcze - tym razem o samą siebie.

Jak długo będzie trwać życie dziecka, które właśnie się urodziło? Kim jesteśmy, gdy wybija nasza godzina? Kto będzie odczuwał po nas żałobę? Jenny Erpenbeck zabiera nas ze sobą w podróż przez te wszystkie życia, które mogą się zawierać w jednym istnieniu. Autorka rzuca wnikliwe spojrzenie na rozwidlenia, na których rozstrzygają się sprawy zasadnicze. Główna bohaterka jej powieści umiera jako dziecko. A może jednak nie? Umiera jako młoda zakochana kobieta. A może jednak nie? Umiera jako osoba zdradzona. Jako powszechnie szanowana. Jako przez wszystkich zapomniana. A może jednak nie? Jenny Erpenbeck sugestywnie i z wielką maestrią opowiada o tym, jak to, co nazywamy „losem”, okazuje się niepojętym zbiegiem historii i kultury, rodzinnych i osobistych uwikłań. Ale przy tym wszystkim przypadek „siedzi w swej żelaznej izbie i rachuje”. Jest w tym mnóstwo poezji, ale ani śladu patosu; ogromny kunszt dramaturgiczny i poetycka pewność, że wystarczy zmienić jeden jedyny szczegół, by wszystko się całkowicie zmieniło. „KulturSPIEGEL” , Sonja Hartwig

Książką Skalny kwiat Ilaria Tuti oddaje hołd odwadze i hartowi ducha kobiet, zdolności do wyrzeczeń skromnych, lecz gorąco pragnących pokoju góralek, które z narażeniem życia wspierały żołnierzy w czasie I wojny światowej. Od huku pocisków drżą położone wśród gór wioski. To tam mieszkają one – niezłomne kobiety, do których o pomoc zwraca się dowództwo włoskich wojsk. Część z nich to jeszcze dzieci, część już staruszki, wszystkie jednak co rano w wojskowych magazynach pakują do koszy prowiant, leki i amunicję i ruszają ścieżkami ku górskim szczytom, które pokonać umieją tylko one. Wojna odebrała im wszystko łącznie z przyszłością, tłamsząc je w teraźniejszości przesyconej ubóstwem i trwogą. Lecz mimo niebezpieczeństw czających się na każdym kroku, mimo białych diabłów – strzelców wyborowych armii wroga – którzy trzymają je na muszce, one wspinają się godzinami, brodząc w śniegu, by wesprzeć walczących żołnierzy. To Tragarki, które w piekle alpejskiego frontu dźwigają nie tylko życie.

Najbardziej osobista książka autora S@motności w Sieci. Nieżyjąca matka, Irena Wiśniewska, pisze z czeluści piekielnych do swojego ukochanego syna Janusza. Pisze na Facebooku, a jej wpisy układają się w intymną, fascynującą opowieść, gdzie rodzinne historie przeplatają się z wywodami o Bogu, nauce, sztuce… Dopiero teraz, na fejsie, mogą powiedzieć sobie wszystko. Ten zapis wzajemnej tęsknoty jest próbą dokończenia przerwanej śmiercią rozmowy, w której nie ma już tabu.

Święta to czas, kiedy dobre rzeczy zdarzają się częściej. Ludzie stają się życzliwsi, a świat trwa w oczekiwaniu na przemianę. Czy i tym razem zdarzy się świąteczny cud? Zbiór opowieści z najróżniejszych zakątków świata łączy ten sam motyw, ale realizacje są zaskakująco nieoczywiste – niektóre pełne nostalgii, przekornych puent, inne prosto spod ciemnej gwiazdki. Srogie, śnieżne zimy mieszają się tutaj ze świętami spędzanymi w gorętszym klimacie. Jest też miejsce na nieoczekiwane prezenty, rozbłyskujące tu i ówdzie światełka i wzruszenie, które niespodziewanie ściska za gardło. Małe świąteczne cuda przeplatają się z chwilami, które na zawsze zapadają w pamięć. Bo do odkrycia magii świąt nie zawsze potrzeba mnóstwa prezentów. Czasem wystarczy samotny spacer. Opowiadania pozwalają odkryć klasyków literatury na nowo – od Hansa Christiana Andersena i Antoniego Czechowa, przez Elizabeth Bowen i Dylana Thomasa, po Tove Jansson i Grace Paley. Choć autorzy posługują się różnymi językami, to łączy ich jedno – patrzą na świat oczami wiecznie zaciekawionego dziecka, pełnego zachwytu i zdziwienia, choć świat wokół zdaje się coraz bardziej szalony.

Eustachy Rylski jest nazywany alchemikiem słowa oraz mistrzem języka i wirtuozem ukrytych sensów. Sam wyznaje skromnie: „Mam stuprocentową pewność, że swoją twórczością nie rozsupłam tajemnicy istnienia. Od czasu do czasu jednak próbuje”. Każda z opowiedzianych przez niego historii przybliża nas do tej tajemnicy bardziej i choć na chwilę zatrzymuje w zachwycie. Zbiór Wyspa to cztery opowieści połączone jednym motywem w tle – morzem. Bohaterowie - dziewczyna z prowincji szukająca szczęścia, niepokorny ksiądz-playboy, sędziwy pisarz czy enigmatyczny wczasowicz - postawieni w niecodziennych, często ekstremalnych sytuacjach, muszą stawić czoła rzeczywistości i własnym charakterom. Snując opowieść o konkretnych ludziach, autor przygląda się naszym oczekiwaniom wobec świata i próbuje uchwycić rozdźwięk między tym, co myślimy i czujemy, a tym, co ostatecznie czynimy i mówimy.

Amerykański milioner, zmęczony gonitwą za fortuną, jedzie do Paryża. Przystojny, elegancki, niezwykle bogaty dżentelmen. Jest 2. połowa XIX wieku. Poznaje młodą, piękną wdowę, hrabinę de Bellgarde. Mógłby to być wspaniały romans uwieńczony połączeniem dwojga ludzi, ale… on jest tylko przedsiębiorcą, tylko jakimś kupcem, a staje naprzeciw rodziny, która swą arystokratyczną historię liczy w setkach lat… Niezwykle wnikliwie spisany portret psychologiczny francuskiej arystokracji w konfrontacji z Nowym Światem, z płynącym zza oceanu liberalizmem i nowym człowiekiem bez wielowiekowych korzeni i tradycji. Dziś już wiemy, który świat wygrał, a który odszedł, ale wtedy jeszcze wcale to nie było takie pewne… Świetna proza Henry`ego Jamesa, przenikliwa i elegancka. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

"Jane Austen to autorka powieści opisujących życie angielskiej klasy wyższej z początku XIX wieku. Miała niezwykły zmysł obserwacji, celne pióro i nieco ironiczne spojrzenie na świat. Jej ksiązki odznaczają się wyjątkową finezją i wdziękiem. Opisy postaci i relacji między nimi są tak plastyczne, że każda z nich doczekała się kilku ekranizacji. W tomie 2 Dzieł zebranych Jane Austen proponujemy: Rozważną i romantyczną Emmę Opactwo Northanger Sandition oraz Watsonowie. Te mądre, a momentami komiczne historie bohaterek, których nie da się nie pokochać, o utraconej i odzyskanej miłości oraz o ludzkiej naturze w całej jej złożoności, należą do najwybitniejszych utworów w literaturze brytyjskiej."

Jane Austen to autorka powieści opisujących życie angielskiej klasy wyższej z początku XIX wieku. Miała niezwykły zmysł obserwacji, celne pióro i nieco ironiczne spojrzenie na świat. Jej ksiązki odznaczają się wyjątkową finezją i wdziękiem. Opisy postaci i relacji między nimi są tak plastyczne, że każda z nich doczekała się kilku ekranizacji. W tomie 1 Dzieł zebranych Jane Austen proponujemy: Dumę i uprzedzenie Perswazje Mansfield Park oraz Lady Susan. Te mądre, a momentami komiczne historie bohaterek, których nie da się nie pokochać, o utraconej i odzyskanej miłości oraz o ludzkiej naturze w całej jej złożoności, należą do najwybitniejszych utworów w literaturze brytyjskiej.

Miłość, która spada na człowieka w niewłaściwym momencie życia. I nowy początek, który pojawia się, gdy wszystko wydawało się już skończone. Sopocki hotel Grand ich połączył. Życie rozdzieliło. Nie przeczuwają, że spotkają się ponownie. Lotnisko stanie się poczekalnią przed rozpoczęciem nowego rozdziału w życiu. Konfesjonałem, w którym wyznają swoją prawdę. I rozdrożem, gdzie będą musieli dokonać wyboru: czy żyć przeszłością i wspomnieniami, czy wyruszyć na spotkanie nieznanego. Pełna czułości opowieść o ludziach, którym przytrafiło się życie, ze wszystkimi odcieniami szczęścia i cierpienia. To historie o tym, że los potrafi upomnieć się o nas w najmniej oczekiwanym momencie, by wyrównać rachunki. Janusz Leon Wiśniewski po raz kolejny udowadnia, że nie ma sobie równych w opisywaniu tego, co wydarza się między dwojgiem bliskich sobie ludzi.

Szorstka, złośliwa i nieprzystępna – a jednak pokochały ją miliony czytelników na świecie. Bohaterka nagrodzonej Pulitzerem i zekranizowanej przez HBO powieści Olive Kitteridge powraca. Pozornie nudne codzienne życie miasteczka Crosby okazuje się tętnić od burzliwych historii rodzinnych i pozornie nieszkodliwych tajemnic, które mieszkańcy skrywają w sobie przez lata. Sąsiedzi albo nie wiedzą, albo wolą nie mówić, co czują naprawdę. Nie umyka to uwadze przenikliwej Olive, choć sama nie potrafi odnaleźć się w skomplikowanej relacji z synem i drugim mężem. I choć ma opinię małomiasteczkowej zołzy, to jednocześnie jest obdarzona niezwykłą empatią. Strout z niedopowiedzeń i podszeptów codzienności tka bohaterów delikatnych, skomplikowanych i nieoczywistych, a przy tym wyjątkowo bliskich. Tworzy niebywale subtelną, ale w swojej wymowie głęboko poruszającą opowieść o skomplikowanej miłości, sekretach małżeństwa, bólu samotności i trudach dojrzewania.

Kontynuacja „Samotności w Sieci”, książki-fenomenu. Główni bohaterowie "Końca samotności" to nowe pokolenie. Kuba i Nadia również poznali się dzięki Internetowi, ale… w klasztorze. Ich związek jest całkowitym przeciwieństwem chłodnej relacji łączącej rodziców Kuby. Wszystkie postaci nieoczekiwanie połączy jedna książka, a historia Nadii i Jakuba nabierze niespodziewanego, wręcz kryminalnego tempa. Książkę czyta Filip Kosior

Klara chciałaby zatrzymać czas, nie starzeć się, mieć ciągle fiu bździu w głowie i tych samych przyjaciół. Ciągle wierzy, że szczęście jej nie ominie, a śmierć tak. Że spotka miłość swojego życia i będzie szczęśliwa, a wszystko zacznie się jeszcze raz. Jeszcze raz zakocha się w Aleksie, jeszcze raz prześpi się z niewysokim Francuzem, a temu chłopakowi, co ją krzywdził, wymierzy karę. Wierzy, że wszyscy będą o nią walczyć i że wszyscy ją kochają. A najbardziej mama. Klara jest nieukochana, bo dla nikogo nie była ważna. Nikogo prócz jej kota. Opowieść połamana jak jej bohaterowie. Świat, w którym spotykają się wielkomiejskie troski i małomiasteczkowe szajby. A całość obficie podlewana alkoholem i coraz mocniejszymi lekami. To bolesna, czasem zabawna, bardzo osobista opowieść o dzieciństwie, samotności i marzeniach. I o bliskich, którzy czasem są dla nas najdalszymi ludźmi na świecie. Czyta Iza Kuna.

Intrygująca, pełna niezwykłości opowieść, która pobudza wyobraźnię, nakazując jej przywoływać serię wspaniałych, choć niecodziennych krajobrazów. Zanurz się w lekturze, a ta ani przez chwilę nie pozwoli Ci się nudzić. "W korzeniach wierzb" to powieść, w której nic nie jest zwyczajne, choć łatwo to sobie wyobrazić. Między innymi wspomina o miejscu, gdzie ukryto skarb, a jego stróżem okazuje się sam diabeł. Ile w tym prawdy, czytelnik musi się przekonać sam. Pewna rodzina, tuż po zakończeniu się II wojny światowej, zdecydowała się wyruszać z miejsca zamieszkania na zachód, by spróbować osiąść gdzieś na nowo i wieść dalsze, spokojne życie. Na uboczu Złej Wsi można teraz odnaleźć dom, w którym mieszka matka, śniąca o niespokojnej okolicy, ojciec, będący smakoszem bimbru i ich dwie córki. Gienia, która weszła już w dorosłość, nie myśli o niczym innym poza ucieczką do miasta, Lali natomiast pozostaje dorastać w niezwykłym świecie, które przepełnia szaleństwo, a zarazem niedostrzegalne dla każdego piękno. Powietrze w Złej Wsi jest aż przesycone magią, a las od czasu do czasu zabiera niewinnych. Przeszłość zrobi wszystko, by namówić kolejne osoby do poszukiwania skarbów, zdecydowanie większych i bardziej opłacalnych niż te, znajdujące się w korzeniach drzew.

Przejmująca powieść laureatki Nagrody Bookera Starożytna Troja przez ponad dekadę opierała się oblężeniu greckiej armii. Krwawy konflikt wziął się ze sporu o porwaną kobietę – Helenę. Z obozu Greków wojnie przygląda się inna kobieta – Bryzejda. Kiedyś była królową jednego z sąsiednich państewek, ale Achilles złupił jej miasto i zamordował męża oraz braci. Teraz Bryzejda jest branką Achillesa, jego nagrodą honorową. Gdy Agamemnon, brutalny wódz greckich sił, żąda Bryzejdy na własność, Achilles odmawia udziału w walkach, a trojańscy wojownicy coraz śmielej poczynają sobie na polu bitwy… Bryzejda jest niewzruszoną i chłodną obserwatorką potwornej wojennej codzienności. Tylko jedną spośród tysiąca kobiet żyjących za kulisami tej wojny – niewolnic, prostytutek, piastunek… Kobiet, których losy historia doszczętnie wymazała. Zapierająca dech w piersiach proza Pat Baker ożywia odległy świat greckiego obozu, a złożone portrety bohaterów oraz historie znane z mitologii opowiedziane z perspektywy kobiety zachwycają i skłaniają do refleksji.

Wstrząsające – bo prawdziwe – świadectwo. Historia, która nie powinna się powtórzyć, ale której nie wolno przemilczeć. Gdy Alina Peretti zaczyna się zmagać z demencją, jej syn Jacques uświadamia sobie, że to ostatni moment, by spisać historię, która porusza go najbardziej: historię własnej rodziny. Próbuje więc wygrać wyścig z czasem, bo uważa, że utrwalenie wspomnień matki jest jego powinnością wobec bliskich i świata. Alina Peretti, obecnie ponaddziewięćdziesięcioletnia, doświadczyła na własnej skórze dwóch szalejących totalitaryzmów XX wieku. Kiedy miała osiem lat, wybuchła druga wojna światowa i cały świat dziewczynki legł w gruzach. Została wywieziona na Sybir, trafiła do obozów przejściowych, by wreszcie znaleźć schronienie w Szwecji. Jej uparta matka postanowiła jednak wrócić z córką do Warszawy, aby odnaleźć pozostałe dzieci. Po powstaniu warszawskim, z którego cudem uszły z życiem, Alina z matką i siostrą trafiły tam, gdzie śmierć zbierała największe żniwo – do obozu w Auschwitz.

Cedar Stranger prawie zapomniała, jak wygląda jej rodzina. Phoenix Stranger prawie zapomniała, jak to jest być wolną. A Elsie Stranger już prawie straciła nadzieję. Po latach spędzonych w rodzinach zastępczych Cedar zamieszkuje ze swoim prawie nieznanym ojcem. Chociaż zmaga się z bólem rozłąki z matką Elsie i siostrą Phoenix oraz musi odnaleźć się w nowym domu otoczona przez obcych, to ma nadzieję na nowy rozdział w swoim życiu. Phoenix rodzi dziecko, którego nigdy nie będzie jej dane wychować. To jej najgorsza kara za błędy przeszłości. Elsie, walcząca z uzależnieniem, jest zdeterminowana, by zmienić swoje życie. Chce znów być z córkami i stać się osobą, na której będą mogły polegać. W przeciwieństwie do jej matki. Kobiety z rodziny Strangerów, czasem rozdzielone, czasem zjednoczone, walczą o przetrwanie w bezdusznym systemie, który obiecuje szczęście, a ostatecznie gwarantuje porażkę. W świecie pełnym rasizmu i nienawiści mogą liczyć tylko na siłę płynąca z więzów krwi.

Ta książka to opowieść o wielopokoleniowej rodzinie, która radzi sobie ze skutkami zbrodni. Jeden z największych i najbardziej docenianych bestsellerów ostatnich lat! Akcja "Przerwy" rozgrywa się w mieszanej społeczności, którą tworzą rdzenni Kanadyjczycy i potomkowie osadników. Powieść rozpoczyna zawiadomienie policji o możliwym przestępstwie przez młodą matkę i Metyskę Stellę, kiedy spoglądając wieczorem przez okno, widzi, że ktoś ma kłopoty na przerwie. Tytułowa przerwa jest jałowym polem znajdującym się obok jej domu. Gdy na miejsce przyjeżdża policja, ludzie związani z tym zdarzeniem po kolei opowiadają o przebiegu tej nocy, która okaże się brzemienna w skutki. Każdy członek tej społeczności zmaga się ze swoimi własnymi problemami. Pracownica socjalna Lou musi pogodzić się z tym, że odszedł od niej partner. Artystka Cheryl przeżywa przedwczesną śmierć swojej siostry. Samotna matka Paulina stara się zaufać nowemu mężczyźnie w jej życiu. Bezdomna nastolatka Phoenix ucieka z domu poprawczego. A policjant i Metys Scott ma poczucie, że utknął pomiędzy dwoma różnymi światami. Losy tych wszystkich ludzi tworzą opowieść o życiu lokalnej społeczności, a także o skutkach traumy. Ta książka to opis niezwykłej wytrwałości kobiet oraz siły rodzinnej miłości.

Pierwsza od czerech lat powieść Zośki Papużanki, uznanej za jedną z ciekawszych polskich pisarek. Mężczyzna wynajmuje mieszkanie, rozstawia sprzęt i zaczyna przez okno podglądać i fotografować mieszkańców sąsiedniego bloku. Nie wychodzi, zakupy robi przez internet, nie kontaktuje się z nikim. Kiedyś mieszkał naprzeciwko, a teraz aparatem poluje na żonę, którą porzucił kilka lat wcześniej. Jak się poznali? Dlaczego rozstali? Kim jest mężczyzna? Czy zjawia się dlatego, że chce wrócić? A może chce jej i sobie coś udowodnić? Wyraźnie widać w nim ślady choroby psychicznej, potrzebę odizolowania się, a jednocześnie konieczność dominacji. Pragnie być zbrodniarzem doskonałym, choć nie popełnia żadnej zbrodni. Wszystko ma przemyślane i zorganizowane. Ale czy panuje nad rzeczywistością? To książka o obsesji, o wielopłaszczyznowości ludzkiego myślenia. O fascynującym problemie linearnej koncepcji czasu. O pamięci funkcjonującej w osobowości zaburzonej. I wreszcie bohater najważniejszy – fotografia. Amatorskie próby utrwalenia świata, by nad nim zapanować. Wiele miejsca w tej powieści poświęcono różnorodnym, starym i najnowszym, technikom fotograficznym, a autorka starała się wejść w osobowość autora zdjęć, jednocześnie zaburzoną i genialną.

Książka Violi Ardone "Oliva Denaro" to hołd złożony kobietom walczącym o swoje prawa. Historia dziewczyny, która nie zgadza się na zniewolenie, walczy o prawo wyboru i własną wolność. Jest rok 1960. Mieszkanka małego miasteczka na Sycylii, Oliva Denaro, żałuje, że nie jest chłopcem. Miałaby wtedy zdecydowanie więcej wolności. Dziewczynka uwielbia biegać, łowić ślimaki, jest odważna, przebojowa, dobrze się uczy. Wie, że jej wolność skończy się wraz z pierwszą miesiączką. Będzie musiała unikać chłopców i beztroskich zabaw. Jej celem stanie się dotrwanie do ślubu jako dziewica. Los jednak chce inaczej. Nastoletnia Oliva zostaje zgwałcona. W myśl włoskiego prawa gwałciciel, który poślubi swoją ofiarę, jest niewinny. Olivy nikt nie pyta o zdanie i o zgodę. Dziewczyna się buntuje. Wie, że naraża się całej społeczności miasteczka, że nikt jej nie poprze, że skażą ją na ostracyzm. Mając wsparcie ojca, decyduje się na tę nierówną walkę. Ale przecież jest tylko nastolatką - czy znajdzie siłę, by zawalczyć o siebie? Książka skłania do refleksji, budzi gniew i jednocześnie nadzieję. Na to, że świat znormalnieje.

Zbiór opowiadań wojennych, opartych na prawdziwych wydarzeniach. Ponure obrazy zagłady, naładowane wieloma katastrofalnymi emocjami, ale i nadzieją. Każde opowiadanie to inna historia, ale wszystkie łączy ludzkie cierpienie, przerażająca rzeczywistość, trudne dylematy, ucieczki, powroty, niewola, obozy śmierci.

W ostatnich dniach walk powstańczych w pięknej willi na warszawskim Żoliborzu zostają zamordowani Maria i Juliusz Bońkowscy, którzy oczekują na wieści od swojej dzielnej córki Hanki, biorącej udział w powstaniu. Osierocają nie tylko Hankę, ale także młodszą córkę, Julię. To właśnie ona poniesie brzemię tamtych wydarzeń. Po wojnie, gdy na jaw wychodzi śmierć rodziców, a starsza siostra uznawana jest za zaginioną, Julia trafia do sierocińca. Nie przyjmuje jednak do wiadomości pogłosek o śmierci Hanki, na którą wciąż czeka. Poszukiwanie śladów zaginionej siostry, tropienie najmniejszej chociaż informacji o powstańczej łączniczce, staje się życiową misją Julii i jej córki – Marianny. Można nawet odnieść wrażenie, że kobiety balansują na granicy szaleństwa i opętania. Prawda, której z takim uporem szukają, staje się dla nich i dla ich bliskich śmiertelnie niebezpieczna. Przeszłość skrywa bowiem mroczne tajemnice. Choć tak naprawdę główna akcja fabularna dzieje się na przestrzeni lat powojennych, to życie tych dwóch kobiet naznaczone jest wydarzeniami z sześćdziesięciu trzech dni Powstania Warszawskiego. To powieść o tym, jak cienka i łatwo przekraczalna jest granica pomiędzy złem a dobrem, miłością a nienawiścią. To także opowieść o tym, jak najmniejsza chwila może odcisnąć bolesne i nieusuwalne piętno na życiu człowieka, czyli jak historia wraca echem we współczesności i kształtuje przyszłość. Polecam. Leszek Koźmiński