Razem, a nawet osobno

Pełna napięcia powieść, skrywająca niesamowite tajemnice. Przyjrzyj się historii opartej na alternatywnej wersji rzeczywistości. "Osmański sekret" to powieść przedstawiająca zupełnie alternatywną wersję europejskiej historii. Jest rok 2017. Kamal Aga pracuje jako śledczy państwowej policji. Jego zadaniem jest chronienie imperium przed licznymi zagrożeniami, które mogą nadejść zarówno z zewnątrz, jak i z wewnątrz. A niebezpieczeństwo czai się na każdym kroku, zwłaszcza teraz. Autorytarne rządy sułtana trwają i praktycznie trudno zaufać komukolwiek. Nad brzegiem Sekwany dochodzi do zaskakującego zabójstwa przypadkowego człowieka. Sprawcą jest nagi mężczyzna, którego skórę niemal w całości pokrywają tatuaże. Kamal natychmiast wyrusza w poszukiwaniu podejrzanego. Początkowo nie do końca uświadamia sobie, jak ryzykowne będzie jego zadanie. Cała sprawa jest bowiem ściśle związana z pewnym sekretem, który doprowadził do sukcesu imperium. Zarówno sułtan, jak i służby bezpieczeństwa działające z jego polecenia będą strzec go do upadłego. Kamal zaś już niedługo może zwątpić w sens tego, co robi. Zwłaszcza że służby bezpieczeństwa coraz bardziej interesują się jego rodziną. Wkrótce będzie musiał uciekać. Tylko czy zdoła ukryć siebie i najbliższych przed tymi, którzy widzą wszystko i potrafią przewidzieć każdy jego kolejny ruch?

KONIEC ŚWIATA JEST JUŻ BLISKO. BĄDŹ PRZYGOTOWANY. Takie przesłanie powtarza w swoich mediach Profet, samozwańczy prorok. Z dnia na dzień jego hasła zyskują coraz więcej odbiorców. Tymczasem na obrzeżach Gdańska dochodzi do włamania do domku kempingowego. W jego trakcie ginie mężczyzna, a kobieta w ciąży zostaje poddana okrutnej torturze i cudem uchodzi z życiem. Na miejscu przestępstwa śledczy odnajdują starą zabawkę z upiorną wiadomością. Kim jest jej autor i co dokładnie chciał przekazać? Śledztwo przejmuje komisarz Liza Langer, którą coraz mocniej dręczą demony nawracającej depresji. Z pomocą przychodzi jej Orest Rembert - psycholog policyjny oraz profiler. Wkrótce psychopata obiera za cel kolejną kobietę. Rozpoczyna się potworny wyścig z czasem. Kto będzie zwycięzcą? Nowy thriller z komisarz Lizą Langer i profilerem kryminalnym Orestem Rembertem

Tajemnicza bohaterka i niepokojąca, senna atmosfera małego miasteczka to główne atuty powieści Anny Szczęsnej "Lato z Ritą". Akcja powieści "Lato z Ritą" rozgrywa się w niewielkim mieście w czasie dokuczliwych letnich upałów. Codzienne życie mieszkańców toczy się wolno, ospale i monotonnie. Tę spokojną atmosferę burzy przybycie do mieściny Rity Plat - pięknej i tajemniczej nieznajomej. Przyjezdna wnosi ferment w ustabilizowane życie lokalnej społeczności. Jej nagłe pojawienie się budzi powszechne zainteresowanie, a jednocześnie zbiega się w czasie z diametralną zmianą w zachowaniu miejscowych mężczyzn. Panowie zaczynają adorować swoje partnerki, z dnia na dzień stają się coraz bardziej czuli i wrażliwi na ich potrzeby. Taka przemiana wzbudza zaniepokojenie wielu kobiet. Czy przybycie do miasteczka Rity oraz nagła metamorfoza mężów i ojców mają ze sobą jakikolwiek związek? Kim jest i jaką rolę odgrywa tajemnicza nieznajoma?

Wymyślił ją, chociaż była zupełnie realna: miała imię, nazwisko i brązowe włosy spięte w kucyk. Monika – córka stolarza z małego miasteczka, nieśmiała wielbicielka romansów. Wysoka i tęga, skrywająca się za oficjalnym strojem urzędniczki. Iwo – przystojny, mądry, miły i zamożny. Od lat szukał takiej dziewczyny jak ona. Wcześniej miewał przelotne romanse, ale to nie było to. Kiedy Monika poznaje Iwo, nie może uwierzyć, że los się do niej uśmiechnął. Broni się przed uczuciem, jednak mężczyzna jest cierpliwy, oswaja ją niczym dziką kotkę. Dopnie swego i zamieni życie Moniki w bajkę. Niestety bajka okaże się zbyt mocno inspirowana twórczością braci Grimm… Autorka w swej odważnej, drastycznej i wstrząsającej powieści o człowieku uzależnionym od seksu wdziera się w dusze ludzi i wyciąga z nich najpilniej strzeżone tajemnice. Nie ocenia. Pokazuje.

Jesteś fanem Rodziny Addamsów, a przygody Wednesday wywołały u ciebie niedosyt? A może czytałeś "Serię niefortunnych zdarzeń" i szukasz czegoś podobnego? "Swiftowie" to powieść utrzymana właśnie w tym specyficznym poczuciu humoru, które do wspomnianych tytułów przyciągnęło miliony. U Swiftów nic nie jest normalne. Od samego początku. W tej rodzinie nie nadaje się imion, lecz się je wybiera - kompletnie losowo, korzystając z pomocy Słownika Rodu. Imię nowego Swifta trafia od razu na płytę nagrobną, w końcu żywym jest się zaledwie kilkadziesiąt lat, martwym zaś wieczność. Pewnego majowego poranka cała rodzinka uczestniczy w pogrzebie arcyciotki Schadenfreude, zresztą nadzorowanym przez nią samą. Zdaniem ciotki pogrzeb to przecież prawie jak ślub, więc członkowie rodziny zostają zagonieni do ćwiczeń i prób, bo tak ważna uroczystość musi przebiec idealnie. Jeśli to wprowadzenie brzmi ciekawie, to należy w tym momencie wspomnieć, że historia dopiero się rozpoczyna. Przed Swiftami doroczny zjazd rodzinny, poszukiwanie zaginionego skarbu... I ciotka Schadenfreude zrzucona ze schodów. O tym, co będzie dalej, opowie już książka. "Swiftowie" to debiutancka powieść Beth Lincoln. Powstała jako wyraz przywiązania do gotyku, literatury, a zwłaszcza kryminałów. Jest również nawiązaniem do własnych doświadczeń autorki, która miała okazję wychowywać się na dawnej wiktoriańskiej stacji kolejowej. Z takiego połączenia musiała powstać zwariowana rodzinka.

W latach 1976–1983 wojskowa junta zamordowała w Argentynie około trzydziestu tysięcy osób. Młodzi ludzie, zaangażowani w opór wobec dyktatury czy po prostu z racji swych poglądów dla niej niewygodni, ginęli bez śladu – zrzucano ich z samolotów do rzeki, porywano z ulicy i wywożono samochodami bez numerów rejestracyjnych w nieznane miejsca kaźni. Narodzone w więzieniach dzieci zabierano matkom i oddawano do adopcji ich oprawcom. Niewyobrażalne tortury, jakim poddawani są przeciwnicy dyktatury, oglądamy z perspektywy bezimiennego narratora, ceniącego sobie dyscyplinę, porządek i hierarchię młodego wojskowego, któremu – podobnie jak jego towarzyszom w zbrodni – łatwo przychodzi uprzedmiotowienie katowanych wrogów. Łatwo im również przychodzi odcięcie się od masakry, jaką przeprowadzają na szeroką skalę, za pomocą formalnego, urzędniczego języka. Kohan wnikając w okrutną, perfidną, wyrachowaną część ludzkiej natury, zmusza nas do oglądania scen, na które wolelibyśmy nie patrzeć. Najokrutniejszej przemocy doświadczają w Dwa razy czerwiec kobiety, ale też one stawiają jej największy opór, podczas gdy większość społeczeństwa tkwi w letargu. Terror rządów junty Kohan zderza ze zbiorową gorączką wywołaną mistrzostwami świata w piłce nożnej, z oglądania meczów, czyniąc metaforę ucieczki od odpowiedzialności. Martin Kohan (ur. 1967) - jeden z najważniejszych współczesnych pisarzy argentyńskich, przewrotny kontynuator tradycji Jorge Luisa Borgesa i Ricarda Piglii, autor jedenastu powieści, trzech tomów opowiadań i wielu esejów, w których rozlicza się z historią Argentyny. W 2007 roku uhonorowany prestiżową Premio Herralde za powieść "Ciencias morales", w której - podobnie jak w książce "Dwa razy czerwiec" - zastanawia się, co sprawia, że społeczeństwo potrafi zaakceptować usankcjonowaną przez państwo przemoc, a nawet w niej uczestniczyć. "Tę książkę chciałoby się po przeczytaniu jak najszybciej zapomnieć albo zakrzyczeć. Ale Martin Kohan nie daje zapomnieć o "dwóch czerwcach" ani nie daje ich zakrzyczeć, bo jego bezlitosne studium społecznej uległości, studium oschłe do bólu, intrygujące każdym zdaniem i każdą padająca w powieści liczbą jest właśnie o zapomnieniu i krzyku. O kibicowskim krzyku społeczności rozkochanej w piłce nożnej, która swoim krzykiem zagłusza krzyki torturowanych ofiar. O katach, którzy wierzą, że wszystko pójdzie w zapomnienie. I o nas, czytelnikach, którzy stajemy się świadkami, ale chcemy o naszym świadectwie zapomnieć albo je zakrzyczeć. Carlos Marrodan Casas

Jeśli jutra ma nie być to poruszająca powieść Jen St. Jude, w której pobrzmiewają echa książek Nasz ostatni dzień Adama Silvery czy Arystoteles i Dante odkrywają sekrety wszechświata Benjamina Alire Sáenza. Pierwsza queerowa miłość, zmagania z codziennością i... walka o przetrwanie w obliczu zbliżającego się końca świata. Avery Byrne skrywa wiele tajemnic. Jest zakochana w swojej najlepszej przyjaciółce Cass i cierpi na ciężką, niezdiagnozowaną depresję. Jednak kiedy podejmuje decyzję o odebraniu sobie życia, ludzkość dowiaduje się, że do końca świata zostało zaledwie dziewięć dni. Do Ziemi zbliża się asteroida i nikt nie może zapobiec katastrofie. Można jedynie odliczać czas… Chcąc oszczędzić swojej rodzinie i przyjaciółce dodatkowego cierpienia, Avery postanawia przetrwać jeszcze dziewięć dni. Desperacko próbuje wrócić z uczelni do rodzinnego domu, aby być ze swoją rodziną i dziewczyną, w której jest zakochana. Czas się kończy, sekrety stopniowo wychodzą na jaw, a Avery robi, co w jej mocy, by uratować tych, których kocha. Przede wszystkim zaś znajduje sposób, by ocalić samą siebie. Jeśli jutra ma nie być opowiada o poszukiwaniu własnej tożsamości, o queerowej miłości w obliczu końca świata, ale przede wszystkim zachęca do pochylenia się nad tematem depresji, zdrowia psychicznego i wstydu. Jest to historia, która daje czytelnikowi nadzieję i zostaje z nim na lata.

W środku nocy na rozkopanym odcinku drogi dochodzi do kraksy. Auto Wolczuka zostaje skasowane, sprawca zamieszania ucieka, a on sam udaje się do pobliskich Chęcin, gdzie czeka go nocleg w miejscowym ośrodku leczenia uzależnień. Z czasem Damian Wolczuk dowiaduje się, że w miasteczku grasuje morderca, a do tego miejscowi przekazują sobie szeptem legendy o czającym się w okolicy złu.