Śmierć frajerom. Na beczce prochu. Tom 5

Upalne lato 1939 roku. Na horyzoncie wojna - nieprzewidywalna, mroczna. Ale teraz jeszcze słońce i jego spojrzenie: błękitne, gorące, jedyne. Sara Flinkierówna zakochuje się w Janie Górskim, to miłość zrodzona z przypadku. Łączy ich potężne uczucie, dzieli wszystko inne - ona jest Żydówką z dostatniego domu, ON - biednym lekarzem, Polakiem. Gorący sierpień, współcześnie. Anna Matkowska nie wierzy już w szczęśliwy traf, szuka drugiej połówki na portalu internetowym. Poznaje Marcina Zielińskiego, który w rzeczywistości okazuje się jeszcze cudowniejszy niż w wirtualu. Pcha ich ku sobie szalona miłość i wszystko inne - są dla siebie stworzeni. Dwie historie, pozornie bez związku, a jednak losy ich bohaterów się przetną, a na jaw wyjdzie wstrząsająca prawda. Co zrobić, gdy okaże się, że całe życie było zbudowane na kłamstwie? Opowieść o wielkiej sile miłości - ratującej i niszczącej, zmuszającej do najtrudniejszych wyborów. To także historia o tym, jak wybory poprzednich pokoleń wpływają na nasze życie. Czy miłość jest warta wszystkiego - i śmierci, i życia?

"Mam już dość. Jak pokonałam domowego hejtera" to historia kobiet, które dla uzyskania wolności musiały wiele poświęcić. Jak wiele trzeba przejść, żeby rozwieść się z socjopatą, manipulatorem lub alkoholikiem? Książka opisuje historie kilku kobiet. Jedna z nich - Alicja - była żoną socjopaty. Był on niezwykle zazdrosny i stosował wobec niej przemoc. Zdarzało się nawet, że gwałcił ją, gdy była pod wpływem środków nasennych. Kolejna kobieta, o imieniu Marta, miała męża alkoholika. Pomimo tego, że dość szybko uzyskała rozwód, to dojście do siebie po życiu w takich warunkach trwało bardzo długo. Mąż Julii był manipulatorem, przez którego prawie popełniła samobójstwo. Adela uważa, że rozwód to jej porażka. Kolejna kobieta - Diana - wciąż próbuje się podnieść, bo nie potrafi sobie poradzić z życiem po rozwodzie. Jest jeszcze Sylwia, która do dziś spłaca kredyt, który wzięła na pokrycie długów byłego męża. Dlaczego kobiety takie jak te powyżej społeczeństwo uważa za porażki? Jak wysoka jest cena wolności i czy ta wolność jest osiągalna pomimo papierka świadczącego o rozwodzie? Jak zacząć nowe życie z takim bagażem doświadczeń? Książka pokazuje kilka przykładów, jak wyżej opisane kobiety starają się poradzić sobie z trudami życia po rozwodzie i po traumie, jaką musiały przeżyć. Książka Danuty Awolusi i Joanny Warpas opowiada o tym, jak przeżyć piekło rozwodu i jak podnieść się, gdy jest już po, a rzeczywistość jest zupełnie inna niż oczekiwania.

Niezwykła siła i determinacja, uporczywość w dążeniu do spełnienia swoich marzeń i nieustanna walka. To wszystko można znaleźć w książce autorstwa Hanny Cygler "Kolor bursztynu". Główną bohaterką powieści jest Nela. Kobieta nie ma w życiu lekko - trudne dzieciństwo, które odcisnęło swoje piętno, rozwód z mężem i trudy samotnego wychowywania dzieci. Kiedy wydaje się, że nic więcej złego nie może się już przytrafić jej w życiu, kobieta poznaje Wiktora, z którym pragnie stworzyć wspólną przyszłość. Gdy pewnego dnia dowiaduje się, że Wiktor został zamordowany, jej serce ponownie rozpada się na milion kawałków. Po kilku latach rozpoczyna własne śledztwo, które staje się jej prywatną walką w dążeniu do sprawiedliwości i poznania prawdy. Nie spodziewa się jednak tego, co uda jej się odkryć. "Kolor bursztynu". zabiera nas w świat tajemnic i niedomówień, wielkich miłości i zdrad. Opisuje szarą rzeczywistość, w której trudno jest się odnaleźć, ale pokazuje także, że nigdy nie można się poddawać. Hanna Cygler stworzyła świetnie skrojoną powieść sensacyjno-obyczajową, z rozwijającym się w tle wątkiem miłosnym. Akcja powieści rozgrywa się w rodzinnym mieście autorki - Gdańsku, podkreślając jednocześnie jego bursztynową rzeczywistość.

Danuta od lat związana jest z rodziną Arkadiusza i Barbary. Gotuje, sprząta, niańczy dzieci. Jest jednak kimś więcej niż gospodynią. Z biegiem lat stała się powiernicą, przyjaciółką rodziny. Kobieta ma skomplikowaną historię. Młodzieńcze ideały szybko prysły, a prawdziwe życie okazało się brutalne. Rok po roku los doświadczał ją coraz mocniej. Zawsze jednak wierzyła w magię Bożego Narodzenia. To przecież czas, w którym mogą zdarzyć się cuda… I każdego roku ta magia działa. W każdym rozdziale Agnieszka Lis udowadnia nam, że nigdy, nigdy nie należy się poddawać!

W trakcie dwóch miesięcy 1944 roku zawarto kilkaset małżeństw, a mniej formalne związki we wszelkich możliwych konfiguracjach tworzyły się rozpadały każdego dnia. Praktycznie codziennie odbywały się koncerty, często w działających kawiarniach, a informowały o nich zgrabnie wykonane plakaty. W kinie pokazywano premierowe filmy, w radiu nadawano gorące newsy i przedwojenne szlagiery, a jeśli chodzi o prasę - konkurowało ze sobą kilkadziesiąt tytułów. Nie zapomniano nawet o pisemkach dla dzieci, podobnie zresztą jak o teatrach lalkowych. Bardzo sprawnie działała poczta, a komunikację zapewniły kilometry nowych ulic z odpowiednią sygnalizacją. Była też policja i sądy, ponieważ nie zabrakło, jak to w milionowym mieście, przestępczości. Wbrew pozorom zupełnie nieźle radziła sobie nawet warszawska roślinność - choć istotnie nie miała łatwego zadania. Ta książka to opowieść również o niej, podobnie jak o zwierzętach, a nawet o Wiśle. To opowieść o Życiu w sytuacji ekstremalnej, bo w Powstaniu Warszawskim nie tylko walczono i umierano, ale przede wszystkim starano się właśnie żyć. Nie wszędzie się dało, a tam gdzie jednak się dało, to zazwyczaj jednak tylko przez jakiś czas. A jednak próbowano. Gdzie tylko pojawił się najmniejszy wentyl wolności, odradzało się normalne życie. "W sierpniu, w naszej szczęśliwej dzielnicy było wszystko: biało-czerwone flagi, gazeta >Barykady Powiśla<, odezwy porozklejane na murach, komitet samoobrony (). Łapaliśmy audycje powstańczego radia. Zachłystywaliśmy się wolnością. Było, powtarzam, wszystko. A skoro tak, to musiał być i teatr" - wspominała Krystyna Berwińska, która właśnie na Powiślu współtworzyła w tych dniach teatrzyk "Kukiełki pod Barykadą". Powstanie nie było martyrologicznym capstrzykiem, staniem na baczność i recytowaniem "Roty" - choć bardzo się o to starano. Było przede wszystkim wielką eksplozją witalnej siły ówczesnych dwudziestolatków. A tego na szczęście nigdy, nigdzie i nikomu nie udało się do końca kontrolować.

"Sanitariuszka" to inspirowana prawdziwymi wydarzeniami opowieść o dziewczynie, która wraz z innymi młodymi kobietami i mężczyznami podjęła heroiczną walkę o wolną ojczyznę. Amelia Bogdańska była niezwykle uzdolnioną pianistką. Talent muzyczny odziedziczyła po swoim tacie. Jej marzenia o światowej karierze przerwał wybuch II wojny światowej. Po śmieci ojca, który zginął z rąk okupanta, dziewczyna musiała zatroszczyć się o rodzinę. Imała się różnych prac, aby utrzymać siebie i młodszych braci. Wciąż miała nadzieję, że wojna wkrótce się skończy, a ona nie straciła szansy, by wystąpić na największych scenach Europy. Gdy Amelia dowiedziała się, że jej bracia zamierzają przystąpić do powstania warszawskiego, obiecała sobie, że musi ich ochronić. Podjęła decyzję, która na zawsze odmieniła jej los. Jako "Sanitariuszka" o pseudonimie Alika niosła pomoc rannym, nieustannie narażając własne życie. Nie zabrakło jej odwagi i determinacji, by wypełniać swoje posłannictwo, mimo że przeszła przez piekło...

Ona nie cofnie się przed niczym, by być JEGO DOSKONAŁĄ DZIEWCZYNĄ. To jeden z najbardziej przewrotnych thrillerów z najbardziej zdesperowaną i zdeterminowaną bohaterką... Poznaj Juliette. Jest inteligentna, ambitna… i szaleńczo zakochana. Juliette kocha Nate’a. Pójdzie za nim wszędzie. Została nawet stewardessą linii lotniczych, w których Nate jest pilotem, żeby mieć go na oku. Są sobie przeznaczeni. Fakt, że Nate zerwał z nią pół roku wcześniej, nic nie znaczy. Bo Juliette ma plan, jak go odzyskać. Jest dziewczyną doskonałą. I zrobi wszystko, żeby nikt jej nie powstrzymał przed osiągnięciem tego, czego chce. Prawdziwa miłość boli, ale warta jest tego bólu. Tego Juliette jest pewna…