Ciszo, przemów. Szukając W.G. Sebalda

Zastanawiałeś się kiedyś nad tym, w jaki sposób współczesna rzeczywistość dyskryminuje kobiety? "Patriarchat rzeczy. Świat stworzony przez mężczyzn dla mężczyzn" pokaże ci, że nasz świat opiera się na seksistowskich stereotypach! W swojej książce Rebekka Endler spogląda na współczesny świat i dobitnie udowadnia, że jest zbudowany na przestarzałych, seksistowskich stereotypach. Autorka zwraca uwagę na to, jak wiele dziedzin opiera się na męskich wzorcach, które często nie przystają do współczesności. Choćby medycyna jest w całości bazowana na męskim ciele, co prowadzi do niedopowiedzeń i utrudnień w przypadku kobiet. "Patriarchat rzeczy. Świat stworzony przez mężczyzn dla mężczyzn" otwiera oczy czytelnikowi na problemy, o których mógł nie mieć pojęcia. Pokazuje świat oparty na opresyjnym patriarchacie, w którym nie ma miejsca dla kobiet, ich komfortu czy ambicji. Architektura, medycyna, testy samochodów, transport, liczba publicznych toalet i wiele innych są projektowane z myślą o mężczyznach i ich wygodzie. W efekcie takich rozwiązań cierpią kobiety.

KSIĄŻKA UHONOROWANA NAGRODĄ CONRADA NOMINACJA DO LITERACKIEJ NAGRODY NIKE I MIEJSCE W KONKURSIE ZNAK LITERANOVA NA NAJLEPSZĄ POWIEŚĆ Historia czterech kobiet, jednego witrażu we Lwowie i całej Ukrainy Wydawnictwo Znak przekaże dochód ze sprzedaży książki na pomoc humanitarną dla Ukrainy „Żanna Słoniowska pisze pięknie, z empatią i wrażliwością. To nowy, ważny głos w polskiej literaturze”. Olga Tokarczuk POWIEŚĆ O UKRAINIE I LOSACH CZTERECH KOBIET W lwowskiej kamienicy z niespotykanym witrażem mieszkają cztery kobiety – prababka, babka, wnuczka i prawnuczka. Żyją w mieście, w którym brakuje mężczyzn, bo porwała lub pokaleczyła ich historia. Kobiety toczą własne wojny i rewolucje. Prababka ma rytuał zamykania drzwi. Najpierw pierwsze, ciemne, drewniane – dwa obroty klucza i łańcuch. Potem kolejne, białe, zamykane równie gorliwie. Po tym, co przeżyła w Rosji wie, że nigdzie nie może czuć się bezpiecznie. Kiedy pewnego dnia 1988 roku do mieszkania przynoszą zawinięte w niebiesko-żółtą flagę ciało jej wnuczki, prababka przestaje blokować drzwi. Najgorsze już się stało. Ale to nie koniec historii tej rodziny. I nie koniec walki o niezależność. Dom z witrażem to poruszająca opowieść o kobietach, miłości i budzeniu się do wolności. „Słoniowska potrafi fascynująco opowiadać, potrafi też wniknąć w rzeczywistość ukraińską. To zaskakujące odkrycie literackie”. Justyna Sobolewska, „Polityka” „Ta historia mogła się zdarzyć tylko w Ukrainie. Ale mogła się też zdarzyć wszędzie, bo krew na niebiesko-żółtej fladze to tylko początek bardzo intymnej opowieści o czterech pokoleniach kobiet”. Zofia Fabjanowska-Micyk, „Zwierciadło” „Słoniowska pisze subtelnie i pięknie – każdy wyraz wyczarowuje obrazy, podobnie jak tytułowy witraż, który rzuca kolorowe światła. Od nas zależy, czy je dostrzeżemy”. Sylwia Chutnik „Niewiele powieści potrafi tak poruszyć serce i umysł”. „The Wall Street Journal” „Żanna Słoniowska olśniewa umiejętnością łączenia nie tylko epok, ale także sztuki i miłości, intymności i polityki”. „Le Figaro” „Imponująca powieść, która w subtelny sposób pokazuje wpływ historii na życie jednostki”. „Deutschlandfunk” Żanna Słoniowska (ur. w 1978 roku we Lwowie) – Ukrainka o polskich korzeniach, pisarka, dziennikarka, tłumaczka. Mieszka w Krakowie. Jej debiutancka książka Dom z witrażem ukazała się po raz pierwszy w 2015 roku, a jej wydanie było nagrodą w konkursie wydawnictwa Znak na najlepszą powieść. Autorka otrzymała także Nagrodę Conrada za najlepszy debiut roku, oraz była nominowana do Literackiej Nagrody „Nike”. Książka została wydana w Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech, Rosji i Ukrainie, niebawem ukaże się w Hiszpanii. W 2019 roku Słoniowska opublikowała kolejną powieść – Wyspę. Obecnie pracuje nad następną książką, której akcja będzie toczyć się w Ukrainie.

Jakub Różalski inspiruje od dziesiątek lat, wciąż będąc początkiem procesu twórczego niejednego artysty. Poznaj dwanaście wyjątkowych historii, które zabiorą Cię w świat, który powstał w jego głowie. Świat, który został rozbudowany dzięki wyjątkowym talentom pisarskim. "Inne nieba. Antologia inspirowana pracami Jakuba Różalskiego" to swoista mieszanka emocji, dylematów i fascynujących przygód. Czy jesteś gotowy się w nich zagubić? Książka ta jest wyjątkowym zbiorem opowieści i prac, które zawierają w sobie wszystko to, co gra w ludzkiej duszy. Poznaj historie miłosne przeżywane przez wiedźmy, jak również świat pandemii i szaleństwa z nią związanego. Spotkaj wielkiego Potwora, który jednak jest o wiele mniej niebezpieczny, niż zło czyhające w ludziach. Dowiedz się, jak przeżyć epokę lodowcową i czy ucieczka do zwierzęcego świata może być ostatnim ratunkiem. Jak wyglądała dawna Rosja? Jak prezentuje się planeta, gdzie sielski spokój wydaje się niezaburzony? Jak młoda dziennikarka poradzi sobie w postapokaliptycznym świecie? Czym są ci wszyscy leśni bogowie i wyjątkowe zwierzęta i dlaczego żołnierze zmierzają w ich stronę? Wróć do czasów polowań na wiedźmy, poznaj wyjątkowego androida i zanurz się w podwodny świat syren. Autorkami antologii są Agnieszka Hałas, Aleksandra Zielińska, Aneta Jadowska, Anna Kańtoch, Ewa Białołęcka, Martyna Raduchowska, Milena Wójtowicz, Anna Nieznaj, Magdalena Kubasiewicz, Anna Hrycyszyn, Krystyna Chodorowska oraz Aleksandra Janusz.

Ta książka pisze historię na nowo! Fascynująca historyczna opowieść detektywistyczna poparta niepodważalnymi dowodami. Chińczycy pierwsi odkryli Amerykę 70 lat przed Kolumbem! Chińczycy odkryli Australię 350 lat przed Cookiem! Chińczycy dotarli do Cieśniny Magellana 100 lat przed Magellanem! Chińczycy jako pierwsi opłynęli kulę ziemską! 8 marca 1421 roku największa flota, jaką widział ówczesny świat, wyruszyła z Chin. 107 wielkich okrętów pod dowództwem admirała Zheng He odwoziło do domu władców, zgromadzonych na uroczystościach ogłoszenia stolicą Chin założonego właśnie Pekinu – Zakazanego Miasta. Admirał miał również do wypełnienia misję cesarza Yongle: dopłynąć do krańców Ziemi, odebrać trybut od „zamorskich barbarzyńców” i zjednoczyć cały świat w konfucjańskiej harmonii. Zheng He wypełnił rozkaz: w dwa i pół roku opłynął kulę ziemską. Uczestniczący w wyprawie kartografowie uwiecznili trasy na mapach. Ale kiedy Zheng He w 1423 roku powrócił do Pekinu, cesarz Yongle nie sprawował już władzy. Marzenia o morskim imperium legły w gruzach. Zamiast ogłosić światu swoje wielkie dokonanie, Chiny zamknęły się w izolacji na blisko 600 lat. Relacje z podróży zniszczono, flotę rozwiązano. Wydawało się, że bezcenne mapy przepadły na zawsze. Jednak zostały ocalone. Z ich kopii korzystali Kolumb, Dias, da Gama, Magellan i Cook. Statki chińskiej floty mierzyły ponad 150 metrów i były największymi okrętami, jaki zbudowano przed XX wiekiem! Chińska flota to było prawdziwe pływające miasto, liczące ponad 30 000 ludzi!

Kiedy Luther Dunphy morduje lekarza wykonującego zabiegi przerywania ciąży w małym miasteczku na Środkowym Zachodzie Stanów Zjednoczonych, uważa, że działa z woli bożej. Sprawca jest gorliwym ewangelikiem, żołnierzem antyaborcyjnej Armii Boga. Jego ofiara, August Voorhees – bojownikiem o prawa reprodukcyjne kobiet, idealistycznym, choć skupionym na sobie. Zbrodnia pozbawia ojców dwie rodziny: zamożnych i wyedukowanych Voorheesesów, stroniących od religii i opowiadających się po stronie pro-choice, ale i Dunphych – ich przeciwieństwo w każdym calu. Córki ofiary i sprawcy – Naomi i Dawn – nienawidzą się od pierwszego wejrzenia. A jednak ich losy, zdeterminowane przez tragiczne wydarzenie, są splątane na zawsze. W tym poruszającym, doskonale nakreślonym portrecie rodzinnym Joyce Carol Oates z empatią analizuje perspektywy obu rodzin i stara się diagnozować przyczyny trwałego, nierozwiązywalnego rozłamu w amerykańskim społeczeństwie.

Jak rozmawiać o Holokauście po tylu latach od zakończenia II wojny światowej? Czy my w Polsce już się tego nauczyliśmy i czy jesteśmy w stanie robić to bez uprzedzeń oraz wybielania siebie samych? Nowe światło na tę sprawę rzuca książka "Pod presją. Co mówią o Zagładzie ci, którym odbieramy głos" Tomasza Żukowskiego. Książka jest wołaniem o swobodę dyskusji o Holokauście, której ciągle w Polsce brakuje. A także o to, by uczciwie oceniać postawy Polaków wobec Żydów przed wojną i w jej trakcie, nie unikając także najbardziej bolesnych i trudnych kart naszej historii. To swoisty przegląd najważniejszych pozycji polskiej literatury o Zagładzie. Autor pokazuje, w jaki sposób pisali o niej Miłosz, Baczyński czy Szymborska, ale także ciągle mało znani szerszej publiczności żydowscy autorzy świadectw tamtych czasów. Wskazuje na te fragmenty ich dzieł, które mogą pomóc w racjonalnej dyskusji na temat stosunków polsko-żydowskich wtedy i dziś. Mimo upływu tylu lat wciąż warto po nie sięgać, by lepiej rozumieć zarówno przeszłość, jak i teraźniejszość, a także szukać drogi porozumienia na przyszłość. To poruszająca opowieść o Zagładzie przedstawiona słowami tych, którym we współczesnej dyskusji na ten temat odbiera się głos.

Przepiękna opowieść o polskiej szlachcie walczącej o utrzymanie rodzinnych majątków na Kresach Wschodnich. Chyba najbardziej osobista książka Marii Rodziewiczówny. Wśród licznych bohaterów tej złożonej i wielowątkowej historii wyróżniają się kobiety: Barbara - samodzielnie zarządzająca majątkiem, baba - trzymająca w ryzach cały chłopski ród, Nina –świadoma swojej wartości nowoczesna dziewczyna. W każdej z nich możemy zapewne odnaleźć Marię Rodziewiczównę: romantyczną, a jednocześnie pragmatyczną, kierującą dużym przedsiębiorstwem, jakim był jej majątek ziemski, spragnioną miłości i niepogodzoną z podrzędną rolą kobiety. Autorka z niezwykłą przenikliwością opisuje ciemne strony ludzkiej natury: chciwość, bezwzględność, skrajny niekiedy egoizm, a jednocześnie nie traci wiary w dobro człowieka. Była osobą wyjątkową, dlatego tak wyjątkowe są jej książki.

Dzięki Listom z Himalajów zamierzałem osiągnąć dwa cele. Chciałem opowiedzieć o wspinaczkach wysokogórskich na podstawie mojej korespondencji z ostatnich pięćdziesięciu lat i przedstawić autentyczne sprawozdanie z krainy śniegu i lodu, oparte na wybra- nych listach opowiadających o dwustuletniej himalajskiej tęsknocie. Przeniosłem się w nich do świata moich wielkich poprzedników, by móc naśladować ich dokonania alpinistyczne. Poza tym miałem szczęście przeżyć więcej niż pięćdziesiąt ekspedycji himalajskich. Wyostrzyło się przy tym moje spojrzenie na proces przemiany zachodzący we wspinaniu. Dzięki tym listom chcę z moją historią zapoznać świat, by nie należała ona tylko do moich najbliższych. Reinhold Messner