Sąd wojenny

Niebywała, przejmująca, zbeletryzowana relacja z trudnej do wyobrażenia Obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku… Halina Starzyńska – bratowa prezydenta - opowiada o strachu, niedowierzaniu, buncie, wierze, wreszcie rezygnacji i obojętności. Ta kobieca perspektywa jest niczym fotograficzny kolaż codziennego heroizmu. Na tle umierającego z głodu i pragnienia miasta, podczas trzytygodniowej obrony Warszawy wyrasta także ten, którego postać na trwałe wpisała się w historię i pamięć. Stefan Starzyński w opowieści swojej bratowej staje się postacią wielowymiarową. Nie pozbawioną wad i przywar, a jednocześnie honorową i nieulękłą. Halina Starzyńska piórem Agnieszki Lis snuje jego nieobiektywną biografię. I zadaje pytanie, które do dziś pozostaje aktualne: Czy warto być bohaterem?

Prawdziwa gra toczy się poza boiskiem Czy wiesz, że legendarnych słów o „ręce Boga” na mundialu w Meksyku wcale nie wymyślił Maradona, prezydent FIFA bał się o życie podczas mistrzostw organizowanych we Włoszech Mussoliniego, a na turnieju w Niemczech na stadionie otoczonym snajperami zagrali przeciwko sobie piłkarze jednego narodu? Odbywający się co cztery lata mundial rozpala wyobraźnię, budzi kontrowersje, wyzwala emocje, których nie sposób porównać z niczym innym. Nie mniej intrygujące jest jednak to, czego nie sposób dostrzec z trybun ani oglądając mecze na ekranie. Zabiegi o przyznanie prawa do organizacji turnieju i związane z tym rozgrywki polityków, korupcja, rozpalanie narodowych waśni i uprzedzeń – to niezwykłe, do czego zdolni są przywódcy państw, działacze i całe społeczności, byle tylko zaistnieć w rywalizacji o Puchar Świata FIFA. Autorzy w pasjonujący sposób przedstawiają historię mundialu w nowym, społeczno-politycznym ujęciu. Z reporterskim zacięciem przywołują mało znane fakty. Oddają głos bohaterom, także tym mniej oczywistym, jak Pascal Rossi-Grześkowiak, który opowiada o śmiałej akcji wywieszenia transparentów Solidarności podczas meczu Polski z ZSRR w 1982 roku. Wyjaśniają też, jak to się stało, że mistrzostwa świata po raz pierwszy trafiły nie tylko na Półwysep Arabski, ale na dodatek do kraju, który nie ma żadnych tradycji piłkarskich. I jaką rolę odegrała w tym geopolityka. Bo w prawdziwej grze – o wielkie pieniądze, prestiż i wpływy – biorą udział nie tylko gwiazdy futbolu.

Prawdy nie pogrzebie czas. Ani zbrodnia… Siglufjorour – mroczne miasteczko na krańcu Islandii. Tu nikt nie ufa nikomu, a samotność przytłacza jak arktyczna noc. Ari Thór, młody policjant, niedoszły ksiądz z bolesną przeszłością, musi tu walczyć ze zbrodnią równie często, jak z samym sobą... A teraz Siglufjorour zaatakował zabójczy wirus. Jest odcięte od świata kwarantanną. Ari Thór postanawia wy-dostać się z

„Bereza” to niezwykle wnikliwa analiza jednego z najciemniejszych rozdziałów w polskiej historii. Autor, Wojciech Lada, znany dziennikarz i historyk, przybliża czytelnikom realia obozu w Berezie Kartuskiej, gdzie w latach 1934-1939 systematycznie łamano prawa człowieka. W tej książce przedstawione są nie tylko suche fakty, ale również osobiste dramaty, które miały miejsce za murami tego miejsca. Każdy rozdział ukazuje nie tylko brutalność reżimu, ale także psychologiczne aspekty życia więźniów, którzy byli pozbawiani wolności bez jakichkolwiek wyroków sądowych. Mroczne realia obozu w Berezie Obozowe życie w Berezie było naznaczone nieustannym strachem. Ludzie aresztowani w środku nocy często nie wiedzieli, dlaczego zostali wybrani. Surowe warunki, w których przyszło im żyć, były jedynie odbiciem brutalnych praktyk ówczesnego reżimu. W książce znajdziemy wiele relacji świadków, które ilustrują codzienne zmagania i cierpienia, jakie znosili więźniowie, w tym: Brutalne traktowanie: Więźniowie doświadczali tortur fizycznych i psychicznych, co prowadziło do trwałych uszczerbków na zdrowiu. Psychologiczne aspekty: Opisane są nie tylko fizyczne cierpienia, ale także psychiczne obciążenia, które skutkowały tragicznymi wyborami, w tym samobójstwami. Władza bezkarności: Autor ukazuje, jak brak jakiejkolwiek kontroli nad działaniami funkcjonariuszy prowadził do sytuacji, w której nie obowiązywały żadne normy prawne. Postacie i ich historie Wojciech Lada skupia się nie tylko na historii samego obozu, ale również na ludziach, którzy przez niego przeszli. W książce pojawiają się opisy postaci, które w różny sposób doświadczyły okrucieństwa systemu. Autor przedstawia nie tylko więźniów, ale także tych, którzy pełnili rolę oprawców. Warto zwrócić uwagę na: Wacław Kostek-Biernacki: Nadzorujący funkcjonowanie obozu, którego działania charakteryzowały się niepohamowaną brutalnością. Relacje świadków: Publikacja zawiera zeznania osób, które doświadczyły przemocy w Berezie, co nadaje książce autentyczności. Przykłady mrocznych epizodów: Wiele relacji dotyczy dramatycznych zdarzeń, które miały miejsce w obozie, takich jak stosowanie tortur czy samobójstwa. Znaczenie „Bereza” w kontekście historii Polski W kontekście polskiej historii, publikacja ta stanowi ważny głos w debacie na temat ofiar totalitaryzmu. Dzięki skrupulatnemu podejściu autora, książka uzupełnia białe plamy w wiedzy o tym okresie. Lada nie tylko dokumentuje przeszłość, ale także skłania do refleksji nad tym, jak pamięć o tych wydarzeniach wpływa na współczesne społeczeństwo. „Bereza” to lektura, która z pewnością poruszy każdego, kto interesuje się historią Polski i jej mrocznymi zakamarkami. Zapraszam do lektury, aby poznać te trudne, ale niezwykle ważne historie, które wciąż mają znaczenie w dzisiejszym świecie.

Gdy byłam dzieckiem, pierwszy kęs robiłam z zamkniętymi oczami, by lepiej poczuć smak potrawy. Od zawsze uwielbiałam jeść, rozmawiać o jedzeniu, przygotowywać je, a z czasem zaczęłam też o nim pisać, a nawet je fotografować. Książka, którą napisałam, to właśnie taki pachnący, przepełniony smakami zbiór opowieści. Zaglądam w niej do kuchni mamy, piekę szarlotkę z babcią Marysią, idę na targ z babcią Anią, wygrzewam się na słońcu z prababcią Janinką, ale i szperam w spiżarni Lucyny Ćwierczakiewicz oraz piekę wielkanocną babę z Marią Disslową. Wszystkie moje wspomnienia mają konkretny smak, dlatego zależało mi, by każde z nich wieńczył przepis. Dzięki recepturom moja opowieść staje się kompletna, a książkę można traktować jako zbiór historii o przeszłości, ale również jako źródło inspiracji w kuchni.

Czytaj wyśmienity debiut literacki Aliny Staneczek - informatyczki z Gliwic, która odkryła w sobie pasję pisania! Sięgnij po "Tamten utracony świat" z Wydawnictwa Replika - poruszającą historię o miłości do ludzi i miejsc. Powieść o silnych kobietach. O ich wzajemnych relacjach, więzach rodzinnych, związkach, marzeniach i losach na przestrzeni lat. Autorka fabułę swojej książki podzieliła na trzy części i rozciągnęła w czasie. Akcja toczy się bowiem na przełomie lat 1945 – 2014. Alina Staneczek przenosi czytelnika głównie do swojego rodzinnego miasta, Gliwic. Jednak na kartach powieści umieszcza również Gdańsk, Sopot, Wrocław, Paryż, Edynburg i Malaga. Ponadto dzięki retrospekcjom i wspomnieniom przybliża także przedwojenny Lwów. Ten piękny Lwów, który bohaterowie książki darzą ogromną miłością. I który, zmuszeni, próbują zastąpić innymi miastami. Czytając powieść "Tamten utracony świat" poznajemy Zośkę, Inkę i Michalinę zwaną Miką. Trzy kobiety żyjące w różnym czasie. Zofia to nietuzinkowa projektantka odzieży, właścicielka firmy krawieckiej "Klementyna", która opuściła ukochany Lwów, uciekając przed Rosjanami. Kobieta jest ciocią spokrewnionych ze sobą dziewcząt: Inki i Miki. Te natomiast mimo więzów krwi przez bardzo długi czas nie mają pojęcia o swoim istnieniu. To właśnie ciotka łączy losy młodych kobiet, wywierając silny wpływ na ich wybory. Wspomniane bohaterki książki należą do różnych pokoleń. I choć płynie w nich kresowa krew, mają zupełnie inne życiowe doświadczenia. Łączy je natomiast jedna historia, która rozpoczyna się przed drugą wojną światową. Co więcej, ich splatające się w przeszłości losy naznaczył jeden mężczyzna. To dość niesamowite, biorąc pod uwagę fakt, że dwie z nich nigdy nawet nie miały okazji, by go poznać. Lubisz wielowymiarowe, wzruszające powieści obyczajowe z wątkami historycznymi i pojawiającymi się prawdziwymi postaciami? "Tamten utracony świat" Aliny Staneczek od Wydawnictwa Replika na pewno przypadnie Ci do gustu.

Kołobrzeg, Poznań, Warszawa. Marek, Zuzanna, Michał, Weronika i tajemniczy kot. Grupa przyjaciółek spotyka się i wspiera po klęskach swoich kolejnych związków z facetami. Jedna z nich, Zuzanna, jest pisarką, która kiepsko sobie radzi z życiem i pisaniem. Przeżywa rozstanie z facetem, który ją oczarował i szybko ostygł. Za radą przyjaciółki, równie jak ona nieszczęśliwej w miłości, postanawia zapłacić podejrzanemu wróżbicie za rytuał, dzięki któremu ukochany do niej wróci. Nieszczęśliwy splot niesamowitych wydarzeń sprawia, że nie wszystko układa się tak, jak zainteresowani sobie wyobrażali. Na szczęście wszystko kończy się dobrze, a bohaterowie uświadamiają sobie, że chociaż miłość jest esencją życia, to jeszcze ważniejsza od niej jest przyjaźń. Anna Rybkowska pisze świetnie, o czym mogłam się przekonać nie raz i nie dwa. W tym wypadku uległa pokusie zwrócenia się ku żartowi literackiemu. Całkiem zgrabnie tę historię zagmatwała, odczarowała i doprawiła dowcipem w dobrym stylu. To książka, która was zaskoczy! Iwona Banach, autorka wielu komedii z suspensem