Kraina za mostem

Idealne uzupełnienie, a niejako kontynuacja książki „Ciągle po kole”. Zbiór ponad 300 biogramów – epitafiów żołnierzy Żydowskiej Organizacji Bojowej, oparty na Liście wysłanej w 1943 roku do Londynu przez przywódców tej organizacji, jako ślad pamięci po tych, którzy walczyli w powstaniu w getcie warszawskim. Marek Edelman w krótkim i przejmującym wstępie pisze: „Getto warszawskie nie ma cmentarza. Kości żołnierzy żydowskich są zmieszane z cegłami zburzonego miasta. Proch spalonych ciał zmieszany z ziemią. Nie ma grobów, nie ma kamiennych tablic. I nie ma człowieka z jego imieniem i nazwiskiem, z opowieścią najkrótszą, kim był i jak żył”. Hanka Grupińska tworzy taki cmentarz, miejsce pamięci ze słów. Zbiera historie, czy raczej ich okruchy, z których rekonstruuje fragmenty życia. Skrupulatność w zbieraniu faktów, uważność na każdy drobiazg, który odkrywa znacznie więcej – to wszystko sprawia, że czujemy oddech wielkiej literatury. Autorka zostawia bohaterom ich język, nie poprawia, nie tłumaczy, bo „język czasem, jak obraz, może pokazać, a nie wytłumaczyć czy objaśnić”.

Intrygujący przewodnik po świecie natury, którą mamy tuż pod swoim nosem. Pokaż najmłodszym, jak fascynujący może być świat na zewnątrz i w jaki sposób można się o niego zatroszczyć. "Chodź na dwór!" to pozycja kierowana do wszystkich młodych odkrywców, którzy interesują się najbliższymi im fragmentami środowiska naturalnego. Na dworze mogą oni poznawać nowe rzeczy, przyglądać się temu, co przygotowała dla nas wszystkich przyroda. Publikacja namawia do korzystania z codziennego, naturalnego otoczenia, takiego jak park, ogród, las czy skwer za domem. Dzięki temu dzieci mogą pielęgnować w sobie nowe postawy, które być może przyczynią się do ich wyborów na przyszłość. Kto wie, może znajdą w sobie miłość do zwierząt, roślin, projektowania przestrzeni czy skomplikowanych śledztw? Książka ma na celu pokazywać sposoby na efektowne współdziałanie z najbliższym otoczeniem, utworzonym przez naturę. Propozycja ta przedstawia szereg zajęć, które zainspirują najmłodszych do pogłębiania wiedzy z zakresu zoologii, botaniki, dendrologii, astronomii, meteorologii oraz ekologii. Jednocześnie działania, podejmowane za namową książkowych treści, mają stanowić wspaniałą, przede wszystkim twórczą zabawę. Dzięki podpowiedziom, zawartym w publikacji, dzieci będą wiedziały, jak zadbać o świat, by nie ulegał powolnej degradacji. To pozwoli uchronić go przed losem, jaki mogą mu zgotować ludzie, powielając swoje dotychczasowe błędy. Autorką publikacji "Chodź na dwór" jest Catherine Ard.

Wciągająca i pełna niespodziewanych zwrotów akcji pierwsza część rodzinnej sagi, której akcja rozgrywa się w Nowej Zelandii, niebanalny romans z zaskakującym zakończeniem: "Złoto Maorysów" Sarah Lark. Akcja powieści "Złoto Maorysów" rozpoczyna się w 1846 roku w Irlandii. Kathleen i Michael są w sobie bardzo zakochani i zaręczają się w tajemnicy przed ojcem dziewczyny, który nie akceptuje wybranka jej serca. Planują wspólną ucieczkę z kraju i nowe życie w lepszym świecie. Jednak do tego będą potrzebne pieniądze, których młodzi nie posiadają. Michael popełnia więc kradzież, która niestety wychodzi na jaw. Mężczyzna zostaje ujęty i skazany na zesłanie do Australii. Na dodatek Kathleen spodziewa się ich wspólnego dziecka? Rodzice dziewczyny biorą sprawy w swoje ręce i zmuszają brzemienną dziewczynę do poślubienia wbrew jej woli Iana, mężczyzny, którego wcale nie darzy uczuciem. Wkrótce świeżo upieczeni małżonkowie udają się do Nowej Zelandii, gdzie mają rozpocząć nowe, wspólne życie. Tymczasem Michael, który wciąż nie może zapomnieć o swej ukochanej, poznaje Lizzie, z której pomocą udaje mu się uciec z kolonii karnej w Australii i przedostać do Nowej Zelandii. Czy jednak ich miłość przetrwa rozłąkę oraz przeciwności losu? Na uwagę zasługuje tło powieści, którym jest zetknięcie dwóch kultur: Maorysów, czyli autochtonicznej grupy etnicznej Nowej Zelandii, a także nowoprzybyłych osadników z Wysp Brytyjskich, zasiedlających Nową Zelandię. "Złoto Maorysów" to pierwsza część sagi, której kontynuację stanowią "Kobiety Maorysów" oraz "Bogowie Maorysów".

Kim naprawdę był twórca Imperium Rosyjskiego? Fascynującym geniuszem, który słaby i zacofany kraj przekształcił w mocarstwo? Czy przerażającym szaleńcem, który bez wahania przelewał krew poddanych i własną ręką zadał śmierć zbuntowanemu synowi? Nigdy nie zostało rozstrzygnięte, kto naprawdę był ojcem Piotra, bo ani fizycznie, ani psychicznie nie był podobny do cara Aleksego. Piotr I Wielki, koronowany na cara w 1689 roku, w 1721 roku przyjmuje tytuł Cesarza Wszechrusi. Obala dawne obyczaje z niewiarygodną zaciekłością, obcinając brody i głowy, narzucając swym rodakom europejskie stroje i poglądy. Przeprowadza radykalne reformy administracji, prawa, finansów, gospodarki. Tworzy regularną armię i flotę. Wojuje kosztem tysięcy ludzkich istnień z Turkami i Szwedami. Poświęca życie tysięcy, wznosząc na moczarach nową stolicę – Sankt Petersburg. Kładzie podwaliny pod nowoczesny przemysł, buduje drogi, zakłada szkoły, unowocześnia rolnictwo. A wszystko za cenę zniewolenia narodu, wydanego na łup skorumpowanej biurokracji. Władca niezmierzonego kraju umie posługiwać się kompasem, siekierą cieśli i katowskim toporem. Buduje statki i wyrywa zęby swoim poddanym. To olbrzym, który góruje wzrostem nad otoczeniem. Mocarz, który łamie w rękach podkowy. Prostak, który znajduje upodobanie w obżarstwie, pijaństwie, rozpuście i błazenadach, rozmiłowany jest w europejskiej cywilizacji i przemocą chce do niej wprowadzić Rosję. Gdyby nie świadectwa historyczne, można by sądzić, że car Piotr I Wielki jest mitycznym tworem ludowej wyobraźni, nie zaś autentyczną postacią z krwi i kości.

Filip, który dopiero co przeprowadził się z rodzicami do nowego mieszkania, nie może zasnąć - przeszkadza mu w tym dziwny dźwięk, podobny do szeptu. Ten zagadkowy szept zaczyna go prześladować, podobnie jak melodia starej piosenki. W dodatku chłopiec znajduje tajemniczy, misternie wykonany przedmiocik, niby-kluczyk, a niedługo potem w jego ręce trafia stary zegar z ornamentem labiryntu? Co to wszystko może znaczyć i dokąd go zaprowadzi? Sto lat wcześniej o poranku czternastoletni Jeremi przedziera się przez śnieżne zaspy do zakładu zegarmistrzowskiego. Przyucza się tam do zawodu, by wspomóc matkę ciężko pracującą na utrzymanie rodziny i leczenie chorej na serce córki - Ludwiki. Jeremi jest gotów zrobić wszystko, by tylko jego siostrzyczka poczuła się lepiej. Za sprawą tego pragnienia młodzieniec trafia na trop legendy o Zegarmistrzu Zegarmistrzów opiekującym się zegarami, które odmierzają czas ludzkiego życia? Jak zazębiają się te dwie, pozornie odległe, historie? Czy to, co było, na pewno minęło, a to, co będzie, już jest, tylko o tym nie wiemy? Co może się zdarzyć w ciągu kwadransa i jak długo może on trwać? Piękna opowieść o wytrwałości, braterskiej miłości, nauce na własnych błędach, a także o czasie oraz chwilach, które decydują o wszystkim.

W piekarni pana Pietruchy psuje się piec, który piekł jak smok, i zjawia się smok, który potrafi piec. A to dopiero początek historii! Perypetie wyrazistych bohaterów zaskakują z każdym kolejnym rozdziałem… Trzymająca w napięciu opowieść ze szczyptą dreszczyku i czułości – o tym, że pomaganie innym, porozumienie i współpraca zawsze są nieziemsko ważne. Książka nagrodzona w VI Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży, zorganizowanym przez Fundację „ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom” we współpracy z wydawnictwami Papilon, Literatura i HarperKids, pod honorowym patronatem Biblioteki Narodowej, przy finansowym wsparciu Partnerów Konkursu – Fundacji PZU oraz Fundacji AMF „Nasza Droga”. Jury Konkursu pod przewodnictwem prof. dr hab. Joanny Papuzińskiej, nawiązując do najwyższych standardów literackich wyznaczonych przez jego Patronkę, wybrało spośród 346 nadesłanych prac i nagrodziło teksty o wysokim poziomie artystycznym i etycznym, które z pełnym przekonaniem można polecać do czytania dzieciom i młodzieży. Więcej informacji o książkach nagrodzonych w Konkursie im. Astrid Lindgren: www.calapolskaczytadzieciom.pl/konkurs-astrid-lindgren

Wiele czynności może mieć wpływ na przyrodę i nie brakuje w tym wszystkim zaskakujących powiązań! Właśnie to ukazuje ta książka dla dzieci, która w ciekawy sposób przedstawia wiele intrygujących zjawisk. Warto się o tym przekonać podczas czytania "Dlaczego orangutany nie lubią pasty do zębów?". Codziennie człowiek robi różne rzeczy. Nie zdaje sobie też sprawy z tego, jak jego działalność odbija się na samej naturze. Często również to, co pozornie wydaje się nie mieć żadnego związku ze sobą, łączy się bardziej, niż można by przypuszczać. Czy rowerzysta jeżdżący po Warszawie może ocalić niedźwiedzie polarne? W jaki sposób filmik z Internetu podróżuje po dnie morskim? Czy złota rybka czułaby się lepiej w rzece? Jaki kawałek świata znajdzie się w konsoli do gier? Dlaczego według pomidorów jest lepiej, kiedy nie spuszczamy wody w toalecie? No i co sprawia, że orangutany tak bardzo nie lubią pasty do zębów? Więcej odpowiedzi na podobne pytania znaleźć można w tej fascynującej książce! Początkowo mogą one wydawać się zwariowane, lecz w trakcie czytania dojdzie się do wniosku, że tak naprawdę mają sens. Jest to z pewnością pouczająca i ciekawa pozycja zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych. Dzięki niej można uświadomić sobie, jak małe i codzienne czynności wpływają na przyrodę blisko nas, a nawet po drugiej stronie kuli ziemskiej. Zawartość podana jest bez zbędnego moralizatorstwa i pesymizmu, za to sprawia mnóstwo radości.

Bert i Emi codziennie taszczą na Wzgórze ogromne kartonowe pudła, by w nich przesiadywać. Bywa, że są królami, żołnierzami, astronautami. Czasem piratami żeglującymi po wzburzonych morzach. Lecz zawsze, ale to zawsze pozostają przyjaciółmi. W powinien bardzo zimny poniedziałek pojawia się ktoś, kto chce do nich dołączyć. Czy ich dwójka przyjmie nowego do paczki? Czy można mieć więcej niż jednego najlepszego przyjaciela? Poruszające powiastki Benjiego Davisa stały się już klasyką literatury dziecięcej. Autor z niezwykłą sobie czułością, słowem i obrazem opowiada o najważniejszych sprawach, takich jak miłość, tęsknota, czy właśnie przyjaźń. Polscy czytelnicy pokochali go za takie tytuły jak: „Mój wieloryb”, „Cudowna wyspa dziadka”, „Lato u babci”, „Powrót wieloryba”.