Psychopata

Powieść o ostatnim rejsie najnowocześniejszego hiszpańskiego transatlantyku, Príncipe de Asturias, który w ostatnim roku I wojny światowej wyrusza w – jak się okazuje – swój ostatni rejs do Ameryki Południowej. Na pokładzie „hiszpańskiego Titanica” podróżuje wiele osób – każda w innym celu i z innym marzeniem zmierzająca ku nowemu życiu w Argentynie. Chociaż z góry wiemy, jaki los ich spotka, autor

Wstrząsające listy ofiary do kata. Karmił nas pan dwa razy dziennie. O osiemnastej dawano nam trzy czwarte litra brukwi lub marchwi. Ile tam było tłuszczu i mięsa, wiedział tylko kucharz i pan. O dziewiętnastej zaczynała się godzina śpiewania. Kto miał trudności z nauką, wędrował do karceru. Pan sam urządzał owo pomieszczenie. Takich szczurów nie widziałem nigdy. Z zepsutej rury wodociągowej sączyła się woda. Kiedy zamykał pan drzwi obite gumą, woda sięgała kolan. Bywał też pobyt w karcerze zaostrzony. Na przykład cztery dni bez jedzenia i bez koca. Płakaliśmy z głodu. Dwunastoletni Czesław Czubak trafił jako jeden z pierwszych więźniów do dziecięcego obozu w Lubawie. Zaraz po przybyciu do obozu dziecko było bite gumową pałką przez komendanta, który potem zadawał mu pytanie: Alles in Ordnung? (Wszystko w porządku?). Należało odpowiedzieć: Jawohl, Herr Lagerkommandant. Alles in Ordnung. (Tak, panie komendancie obozu. Wszystko w porządku). Ale ponieważ nowicjusz nie mógł tego wiedzieć - milczał. I tak zaczynało się piekło torturowania i mordowania polskich dzieci. Czesław Czubak przeżył tam pięć lat. Po dwudziestu czterech latach od zakończenia wojny zdecydował się pisać listy do swojego oprawcy, żeby zapytać o zło, którego nawet jako dorosły człowiek nie potrafił zrozumieć. Jego opowieść to jedno z najbardziej poruszających świadectw dziecka więzionego, głodzonego, bitego i bestialsko torturowanego - za kradzież kromki chleba, śpiewanie polskich piosenek albo za to, że jego rodzice byli aresztowani.

Zabawna i urocza powieść dla czytelników od lat nastu do stu. Pełna humoru i niezwykle wzruszająca historia o dojrzewaniu i wychodzeniu z szafy współczesnego nastolatka – opakowana w historię nieporadnej pierwszej miłości – to zwalający z nóg debiut Becky Albertalli. Jeżeli lubicie niebanalne, zabawne i lekkie historie z mądrym przekazem, jeżeli nie boicie się kontrowersyjnych

"W pogoni za Cassandrą" Lisy Kleypas to już szósty tom romantycznej serii o rodzinie Ravenelów. Kiedy pragnienie wyjścia za mąż z miłości konfrontuje się z rzeczywistością i praktycznym podejściem do życia, zaczyna się prawdziwa walka o szczęście. Tom Saverin jest wszechmocnym i bogatym magnatem kolejowym. Zdaje się, że wydawanie rozkazów i dopasowywanie rzeczywistości do własnych pragnień wyssał z mlekiem matki, ale zmienia się to, kiedy postanawia się ożenić. Jego wybranką jest bystra i dumna arystokratka, Cassandra Ravenel, która postanowiła wyjść za mąż tylko z miłości. Choć niewątpliwie Saverin jest interesującym mężczyzną, Cassandra nie wyobraża sobie spędzić życia u boku kogoś, dla kogo najważniejsze jest osiąganie kolejnych celów. Kiedy jednak jej reputacja zostaje nadwątlona, może okazać się, że ślub ze starającym się o jej rękę magnatem jest jedynym sensownym wyjściem. On jest przekonany, że dopiął swego, a ona zamierza udowodnić mu, że ślub to nie wszystko. Czy mężczyźnie uda się zdobyć również jej serce? Z pewnością Cassandra udowodni, że rodzina Ravenelów zasługuje na szacunek.

Gorący lipiec 1789 roku w Paryżu. Król poluje, królowa przebiera w damach dworu. Groźne pomruki paryskiego ludu zamieniają się w złość i pragnienie zemsty. Paryż głoduje, choruje i umiera z wycieńczenia. Wreszcie, jak już nie ma nic do stracenia, jak odchodzą dzieci, wściekłość zrywa się z kajdan zasad i prawa. Bastylia legnie w gruzach, zawiśnie każdy, kto zdradza arystokratyczne pochodzenie. Pitoux ogląda to na własne oczy, widzi tragedię nędzy i widzi rodzącą się nienawiść, która prowadzi do straszliwej przemocy… czy zło da się usprawiedliwić, czy Pitoux może spokojnie patrzeć, jak wieszają ludzi, których znał… ale przecież jest po stronie ludu… Kolejna książka Aleksandra Dumas, od której nie można się oderwać. Tak plastycznie napisana, że widzimy te zdarzenia, prawdziwe przecież, wzdragamy się zbrodniami, przeżywamy emocje, czujemy Rewolucję, która na naszych oczach się odbywa.