Utraceni

“Hej, mała!” to trzecia część cyklu powieściowego “Och, Elvis!”. Zabawna i pełna wzruszeń opowieść o rodzinie, którą jak najbardziej można było sobie wybrać. “Hej, mała!” to wzruszająca i zabawna opowieść o rodzinie z wyboru. Jeśli szukacie mądrej, a zarazem lekkiej lektury, z pewnością zarówno sama książka, jak i jej bohaterowie przypadną Wam do gustu. Asia i Paweł od dawna czują coś do siebie. Brakuje im odwagi, by zrobić kolejny krok. Paweł zaczyna nagle zachowywać się nad wyraz dziwnie, a przynajmniej dziwne jest to w oczach Asi. Czyżby w jego życiu pojawiła się inna kobieta? Asia snuje w myślach najgorsze scenariusze. Zasmuca ją myśl, że marzenia o byciu mamą mogą się nigdy nie spełnić. Z kolei nastoletnia córka Pawła, Nastka, odkrywa stare rodzinne notatki z przepisami kulinarnymi sprzed wielu lat i postanawia opublikować je na blogu. W rozwijaniu nowej pasji bardzo pragną pomóc dziewczynie przyszywane babcie. Co wymyślą tym razem? A może znowu, jak to mają w zwyczaju, wpakują się w kłopoty? Czytając powieść Mariki Krajniewskiej, będziecie śmiać się i wzruszać do łez, a z każdą kolejną stroną coraz trudniej będzie rozstać się z Asią, Pawłem, Nastką i pozostałymi bohaterami. Zresztą, z pewnością wielu czytelników zna ich już doskonale. Powieść ta stanowi już bowiem trzecią część cyklu obyczajowego "Och, Elvis". W serii znalazły się jak dotąd następujące tytuły: “Och, Elvis!”, “No, Asiu!” i “Hej, mała!”.

"Mroczne miejsca", nowa powieść Grety Drawskiej, zgodnie z tytułem dostarczy odbiorcom dużą dawkę niepokoju. To thriller psychologiczny wpisujący się w klasyczne, wciąż aktualne motywy - odludzie, nowa przyjaźń z osobą, która nie jest tym, za kogo się podaje, poczucie, że jest się wciąż śledzonym - ale przedstawiający je w świeży sposób i nieustannie trzymający w napięciu. "Mroczne miejsca" opowiadają o losach ciężarnej Anny, jej rodziny, a także nowej, tajemniczej znajomej - Rebeki. Kobiety szybko znajdują między sobą nić porozumienia i wraz z bliskimi Anny udają się na odludzie, w którym rodzina chce zamieszkać. To dom z charakterem, który ma nawet swoją nazwę - Lisia Chata - i którego remont pozwala odkryć tkwiące w budynku sekrety. Sekrety budzące przerażenie, zwłaszcza w towarzystwie Rebeki, o której wiadomo coraz więcej. Pytanie, czy na wyjazd z tego miejsca nie jest już za późno, skoro jak dotąd sceptyczny był tylko narzeczony głównej bohaterki? Jedno jest pewne - życie bohaterów zmieniło się fundamentalnie, a tego, co się zobaczyło i poczuło, nie da się cofnąć.

„Nie wierzyłam, że to się kwalifikuje jako gwałt”. Jeannie Vanasco od wielu lat śni ten sam koszmar. Zawsze jest o nim: jednym z jej najbliższych licealnych przyjaciół. Chłopaku, który ją… zgwałcił? Czy to, co zrobił Mark, można tak określić? Kto lub co o tym decyduje? Jeannie postanawia – po czternastu latach milczenia – skontaktować się z Markiem. Mężczyzna zgadza się na spotkanie i rejestrację rozmowy. Vanasco szczegółowo opisuje swoją przyjaźń z Markiem przed i po napaści, zadając odważne i trudne pytanie: czy dobra osoba może popełnić straszny czyn? Przeprowadza z nim wywiad, badając, jak gwałt wpłynął na jego życie i jej własne. Bezlitosne i odważne "Rzeczy, o których nie rozmawiałyśmy, kiedy byłyśmy dziewczynami" są po części wspomnieniem, po części prawdziwym zapisem przestępstwa, a po części świadectwem siły kobiecych przyjaźni. To głos, który inspiruje do zadawania trudniejszych pytań oraz do koniecznej i od dawna zaległej dyskusji – o tym, jak przepisy prawa wpływają na uczucia i zachowania skrzywdzonych kobiet, a co za tym idzie, na częstotliwość zgłaszania przestępstw przeciwko wolności seksualnej.

W budynku spółdzielni mieszkaniowej na 3 Maja straszy. Dlaczego duch daje znać o swojej obecności po prawie czterdziestu latach spokoju? Dlaczego pojawia się tylko wtedy, gdy dyżur ma ochroniarz Rafał? Rafał i Aneta, angażują się w prywatne śledztwo, które prowadzi do lat czterdziestych ubiegłego wieku. Wtedy, w niewyjaśnionych okolicznościach zaginęła młoda kobieta. Bohaterowie podejrzewają, że jej ciało zostało zamurowane w piwnicy spółdzielni. Zagadka z przeszłości przeplata się z problemami współczesnych bohaterów, rodzinne tajemnice mieszają z wielką historią. Magdalena Zimniak tworzy powieść psychologiczną na tle wydarzeń historycznych. Tajemnica, elementy kryminału i horroru sprawiają, że książki nie sposób odłożyć, dopóki nie pozna się zakończenia. W budynku spółdzielni mieszkaniowej na 3 Maja straszy. Dlaczego duch daje znać o swojej obecności po prawie czterdziestu latach spokoju? Dlaczego pojawia się tylko wtedy, gdy dyżur ma ochroniarz Rafał? Rafał i Aneta, angażują się w prywatne śledztwo, które prowadzi do lat czterdziestych ubiegłego wieku. Wtedy, w niewyjaśnionych okolicznościach zaginęła młoda kobieta. Bohaterowie podejrzewają, że jej ciało zostało zamurowane w piwnicy spółdzielni. Zagadka z przeszłości przeplata się z problemami współczesnych bohaterów, rodzinne tajemnice mieszają z wielką historią. Magdalena Zimniak tworzy powieść psychologiczną na tle wydarzeń historycznych. Tajemnica, elementy kryminału i horroru sprawiają, że książki nie sposób odłożyć, dopóki nie pozna się zakończenia.

Świetnie napisana powieść, pełna charakterystycznego dla Nessera inteligentnego humoru. Arne Murberg, wskutek wypadku w dzieciństwie, ma poważne trudności z koncentracją i kojarzeniem bardziej złożonych faktów. Mimo to jest bardzo obowiązkowym i serdecznym człowiekiem. Kiedy umiera mu ojciec, postanawia wypełnić jego ostatnią wolę i odnaleźć matkę, która żyje i mieszka w Berlinie. W trakcie podróży spotyka stukniętego profesora, kobietę na wózku i… staje się świadkiem polowania na czarownice.

"Niebo bez ptaków" Danuty Brzosko-Mędryk to już klasyka literatury obozowej i jedno z najważniejszych świadectw dotyczących Majdanka. Relacja kobiety, która przeżyła piekło na ziemi, staje się nie tylko źródłem wiedzy historycznej, ale również ostrzeżeniem dla przyszłych pokoleń. Danuta Brzosko-Mędryk miała dwadzieścia dwa lata, kiedy trafiła na Majdanek za działalność konspiracyjną. Na samym początku była sprzątaczką, a później pielęgniarką w obozowym szpitalu. Bardzo szybko zaczęła ryzykować własnym życiem, aby przekazywać notatki o obozowej rzeczywistości na zewnątrz. Były one dostarczane robotnikom, którzy posyłali je dalej. Dzięki temu w przypadku tej książki mamy do czynienia z dokumentem pisanym w dużej mierze na żywo, wypełnionym szczegółami, które z czasem mogłyby się zagubić w zakamarkach pamięci. Świat okupacji z całą swoją bezwzględnością jest tutaj widziany oczami młodej, niewinnej osoby, która miała to nieszczęście, że trafiła do miejsca nieliczącego się z ludzkim życiem.

"Molestowane" to zbiór wstrząsających historii dotyczących problemu, o którym większość wolałaby po prostu nie mówić. Jeśli ważne tematy nie są Ci obojętne, koniecznie przeczytaj tę pozycję. Każda historia molestowania jest inna. Nie ulega jednak wątpliwości, że dla każdej z ofiar jest to trauma nie do opisania. Osoby, które w dzieciństwie były ofiarami wykorzystywania seksualnego, ranę po tych wydarzeniach noszą do dziś. Wiele z nich przypłaca to swoim zdrowiem psychicznym, ale także ugruntowanym społecznie wstydem. Wstydem, bo ktoś zamiast napiętnować przestępcę, uznaje ofiarę za winną. Bo często seksualnym oprawcą okazał się ktoś, kto uchodził za przyjaciela rodziny i miał nieskazitelną opinię. I wreszcie - bo tak ogromna trauma jest w stanie dogłębnie naruszyć poczucie godności i wartości ofiary. Bohaterki niniejszej książki, z którymi rozmawiają Katarzyna Borowska i Anna Matusiak-Rześniowiecka, pomimo tych wszystkich doznanych krzywd i cierpienia, zebrały się na odwagę, aby podzielić się swoimi przeżyciami z Czytelnikami. Tym samym pokazują również swoją siłę, bo po tylu latach nadal za wszelką cenę chcą żyć. Dziś realizują się prywatnie i zawodowo, a przede wszystkim - chcą być szczęśliwe, mimo że wiele lat temu ktoś brutalnie podeptał ich niewinność i dziecięcą radość.