Mali wredni wikingowie i Gbur Żelazna Czaszka

Nowa seria Billa Nye`a (znanego jako Bill Nye the Science Guy) i Gregory`ego Mone`a, skierowana do dzieci ciekawych świata i młodych naukowców. To fascynująca podróż po świecie nauki, w której nie zabraknie wartkiej akcji i humoru. W pierwszym tomie poznajemy dwunastoletniego Jacka i dwójkę jego przybranego rodzeństwa, Avę i Matta. Ava włada kilkoma językami i dla rozrywki konstruuje roboty, Matt natomiast specjalizuje się w matematyce i astronomii. To dziecięcy geniusze, nie to co Jack. Rodzeństwo zaczyna szpiegować jednego z wiodących naukowców na świecie, Hanka Whiterspoona i w rezultacie ten angażuje ich do pracy w swoim laboratorium. Zanim się obejrzą, Jack, Ava i Matt udają się na drugi koniec świata, na Antarktykę, by wziąć udział w prestiżowym konkursie naukowym. Nie wszystko jest jednak takie, jakim się wydaje na początku i wkrótce nastolatkowie ruszają na poszukiwania znajomej naukowczyni, która zniknęła bez śladu – podobnie jak wszelkie ślady prowadzonych przez nią badań. Czy to możliwe, że ktoś chce wykorzystać wyniki jej pracy, żeby wygrać konkurs? Czy rodzeństwu uda się znaleźć zaginionego naukowca zanim będzie za późno? Jack i geniusze to znakomite połączenie przygody i edukacji, które zainteresuje najbardziej wymagających młodych czytelników. Oprócz wciągającej fabuły książki zawierają dodatkowe informacje o naukowych faktach i zjawiskach wspominanych przez bohaterów, umożliwiając dzieciom przeprowadzanie eksperymentów na własną rękę.

Romans z szefem swojego przełożonego to prawdziwa nikczemność. Ona doskonale zdaje sobie z tego sprawę, ale nie potrafi się oprzeć. Alice Law jest asystentką prezesa upadającego domu mody. Mimo że jej szef często przekracza granice relacji służbowej, co staje się męczące, kobieta kocha swoją pracę i zrobi wszystko, żeby uratować przedsiębiorstwo przed bankructwem. Oskar Wade żyje w świecie luksusu. Zawsze dostaje to, czego chce. Jednak nie przypuszcza, że na jego drodze pojawi się kobieta, która

Miłość była tematem wielu piosenek czwórki z Liverpoolu. Od wczesnych lat sześćdziesiątych, kiedy dopiero stawali się rozpoznawalni, aż do schyłku dekady, gdy coraz trudniej było im pracować jako zespół, piosenki o miłości pojawiały się na każdym z wydanych albumów. Inspiracją do wielu z nich były kochanki, muzy i żony. Kim były kobiety, które kochali Lennon, McCartney, Harrison i Starr? "Żony Beatlesów" to książka napisana przez Marca Shapiro, autora wielu biografii muzycznych, m.in. takich gwiazd jak Adele, Justin Bieber czy Carlos Santana. Shapiro z niezwykłą dociekliwością przygląda się związkom Johna, Paula, George'a i Ringo, snując opowieść o miłości, zazdrości, zdradach i rozstaniach. A to wszystko w atmosferze szalonych lat sześćdziesiątych i panującej beatlemanii. Dzięki historiom opowiedzianym przez autora możemy spojrzeć na słynnych chłopców z Liverpoolu oczami najbliższych im kobiet, dla których byli nie tylko słynnymi muzykami, ale przede wszystkim mężami, ojcami ich dzieci i zwykłymi facetami, którzy mają swoje wzloty i upadki. W jakich okolicznościach John Lennon poznał Yoko Ono i czy to prawda, że to ona pchnęła swojego męża w ramiona kochanki? Kim tak naprawdę była kobieta, którą Paul McCartney poznał w jednym z londyńskich klubów i z którą spędził niemal 30 lat swojego życia? Te i inne fascynujące historie znajdziemy w książce Marca Shapiro. To lektura zarówno dla tych, którzy w latach sześćdziesiątych, pośród szumów i trzasków, słuchali Radia Luxemburg, jak i dla nieco młodszych czytelników, dla których muzyczny świat tej kolorowej dekady to odległa historia.

Seria "Pozytywka Poli" to okazja dla dzieci na poznanie egzotycznego lądu, jakim jest Afryka. Dzięki książce "Daleka wyprawa" wezmą udział w niezwykłej przygodzie w towarzystwie bohaterki tej opowieści. Co takiego wydarzy się podczas tej ekscytującej wędrówki? W tej części Pola poznaje młodą zebrę. Okazało się, że zwierzątko nie wyruszyło wraz ze swoim stadem na poszukiwanie pożywienia. Na dodatek zebra zostaje towarzyszką przyjaciółki Poli - afrykańskiej dziewczyny o imieniu Kheri. Zwierzę nie odstępuje jej ani na krok. Zdarza się niestety, że jest to przyczyną różnych kłopotów, dlatego przyjaciółki decydują się odnaleźć bliskich zebry i przekonać ją do powrotu do stada. Pola i Kheri mogą też liczyć na pomoc. Wsparcia chętnie udzielą im ponownie małpki oraz inne zwierzęta, które Pola zdążyła dobrze poznać. Tyle że jej przyjaciele również mają swoje problemy. Jest całkiem możliwe, że zamknięta zostanie szkoła pani Jamali, co akurat nie jest przyjemną perspektywą. Nie ma zatem innego wyjścia, jak uratować to miejsce. Trzeba zorganizować wyjątkowy występ taneczny na festyn, który odbywa się co roku. Tylko czy to wystarczy, żeby udowodnić odpowiednim osobom, jak istotna jest ta szkoła? Jak Pola i jej przyjaciele poradzą sobie z różnymi trudnościami? Książkę napisała Aniela Cholewińska-Szkolik, autorka lubianej przez dzieci serii "Misia i jej mali pacjenci", opowiadającej o przygodach tytułowej dziewczynki i jej zwierzęcych przyjaciół. Dobrze jest też zapoznać pociechy z pierwszą częścią cyklu "Pozytywka Poli", którą jest "Zagubiona fotografia".

Berlin. Rok 1945. Dzień po ślubie małżonkowie rozgryzają kapsułki z cyjankiem i – na wszelki wypadek – strzelają sobie w skronie. W tym samym miejscu, zaledwie kilka godzin później, inne małżeństwo podaje szóstce dzieci truciznę. Matka też ją zażywa. Ojciec martwych już dzieci dobija żonę strzałem w tył głowy. Sam wychodzi do parku przed budynkiem i ostatnim nabojem kończy ze sobą. Ludzie ci noszą nazwiska Hitler i Goebbels. Trzecia Rzesza ginie samobójczą śmiercią. Zdarzenia z berlińskiego bunkra to kulminacja fali samobójstw, jaka przetaczała się przez Niemcy od końca I wojny światowej. Historyk Christian Goeschel przygląda się temu wstrząsającemu zjawisku i rozkłada je na czynniki pierwsze. Samobójstwa w Niemczech umieszcza w szerokim politycznym, kulturowym, ekonomicznym i społecznym kontekście. Napisanie książki stało się możliwe dzięki niezwykłemu znalezisku – autor dotarł do zbioru autentycznych listów samobójców. Rezultatem jest unikalne spojrzenie na historię narodowego socjalizmu – oczami ludzi, którzy za chwilę się zabiją

Odkryj magiczny świat przyjaźni w drewnianym aniołku. Drewniany aniołek to nie tylko piękna dekoracja, ale również symbol wyjątkowych relacji, które potrafią przezwyciężyć wszelkie przeszkody. W tej ciepłej opowieści o przyjaźni, która rozkwita w sercu zimowego Gdańska, spotykamy bliźniaczki Basię i Kasię, które wraz z mamą oraz dziadkiem Franciszkiem wprowadzają się do starej kamienicy. Ta historia przeniesie Cię do czasów, gdy magia świąt przepełniała nasze serca, a radość z bliskich było najważniejszym skarbem. Drewniany aniołek jako symbol przyjaźni Wśród białego puchu, który pokrywa gdańskie ulice, dziadek Franciszek odnajduje spokój i twórcze spełnienie w rzeźbieniu drewnianych figurek. Każdy aniołek, którego tworzy, nosi w sobie cząstkę jego wspomnień i marzeń. Drewniany aniołek staje się nie tylko ozdobą, ale również nośnikiem emocji, które towarzyszą nam na co dzień. Wzbudza ciepło i radość, przypominając, że przyjaźń może zagościć w każdym sercu, niezależnie od wieku. Nostalgia i miłość w zimowej scenerii Gdy Franciszek poznaje sąsiadkę Helenę, jego życie nabiera nowych barw. Spacerując po ośnieżonych ulicach Gdańska, dzielą się opowieściami z różnych zakątków Polski, tworząc więź, która rozkwita w zimowym powietrzu. Drewniany aniołek staje się symbolem ich rosnącej przyjaźni, wypełniając ich dni radością i ciepłem. W tej magicznej scenerii świąt, każdy moment spędzony razem staje się niezapomnianym wspomnieniem. Przeżyj niezapomniane święta z drewnianym aniołkiem Jak będzie wyglądać nadchodzący czas świąteczny? Czy w gdańskiej kamienicy zagości miłość i radość? Drewniany aniołek to nie tylko historia o bliskości i przyjaźni, ale także lekarstwo na samotność, które dotyka nas w najciemniejszych chwilach. Wspólne chwile, które przeżywają bohaterowie, przypominają nam o wartości relacji międzyludzkich, które są nieocenione w naszym życiu. Przenieś się do świata, gdzie każdy drewniany aniołek opowiada swoją historię, a przyjaźń staje się najważniejszym skarbem. Pozwól, by ta ciepła opowieść towarzyszyła Ci w nadchodzące święta i odkryj, jak wiele może znaczyć prawdziwa przyjaźń. Niech drewniany aniołek stanie się częścią Twojej świątecznej tradycji!

Kipiące radością, kuszące cudownymi zapachami i smakami, zaskakujące kulinarne przygody rozczulającego Misia o wielkim sercu i jego przyjaciół. I zachęta dla dziecka do spróbowania czegoś nowego. Misia Tulisia kochają dzieci w 30 krajach! Miś Tuliś uwielbia pyszne miodowe ciasteczka, ale nagle jego miodek znika… Czy Tuliś da się przekonać owcom i spróbuje czegoś innego i nowego: jagód, marchewek czy orzechów? A może nawet to polubi? Miś Tuliś to ulubiony przyjaciel milionów dzieci na całym świecie. Ma do podarowania tyle dobroci i czułości, i „tyle przytuleń-że-aż”. Rozczula, wzrusza, bawi i rozśmiesza. Łagodnie i z humorem w kipiących akcją, przepięknie ilustrowanych książkach oswaja najmłodszych z nowymi doświadczeniami i przeżyciami o silnym ładunku emocjonalnym. Takimi, które zapamiętuje się na całe życie, jak pierwszy śnieg i magia Gwiazdki, pierwszy dzień w przedszkolu czy pierwszy wyjazd pod namiot. Miś Tuliś dodaje otuchy, gdy dziecko próbuje czegoś nowego, gdy nie może sobie z czymś poradzić i gdy coś przeskrobie. Zawsze bardzo się stara, choć nieraz mu się nie udaje. Zawsze szczery, gotów pomóc innym, jak każde dziecko pragnie miłości i szuka przyjaciół, którzy mu pomogą, pocieszą i zachęcą, by nigdy się nie zniechęcał. Seria o Misiu Tulisiu pokazuje, jak pełna życzliwości i wzajemnej akceptacji umiejętność bycia w grupie daje radość, poczucie własnej wartości i pomaga przezwyciężyć obawy przed nieznanym. W Amberku ukazało się już 9 tomów w twardej oprawie na kredowym papierze. Są znakomitym prezentem i – jak pisze „Times” – idealnymi książkami na dobranoc. „Guardian” nazywa je współczesną klasyką ilustrowanej literatury dziecięcej!

Bestseller "Los Angeles Times" i "Boston Globe", a także książka, którą według "New York Timesa" po prostu trzeba znać. Czytelnicy zachwycają się jej niezwykłą tematyką i wyjątkowym stylem, który umożliwia niemal organiczny kontakt z bliskim ludziom żywiołem! W wodzie czyha na ludzi wiele niebezpieczeństw, coś nas do niej jednak nieustannie przyciąga. A przecież, w przeciwieństwie do wielu innych stworzeń, nie jesteśmy urodzonymi pływakami. Musimy się tej umiejętności nauczyć. Co takiego jest w wodzie, że czujemy z nią niezwykle silną więź? Mistrzyni reportażu Bonnie Tsui, umiejętnie przeplatając dawne oraz współczesne historie dotyczące pływania z wątkami osobistymi, ukazuje w tej książce głęboką i wieloaspektową relację człowieka z wodą. Znajdziesz tu fascynujące opowieści o prehistorycznych amatorach sportów wodnych z "zielonej Sahary", klubie pływackim z ogarniętego wojną Bagdadu, którego członkowie spotykali się w eleganckim basenie pałacowym Saddama Husajna, o Brytyjkach z epoki wiktoriańskiej, które odważyły się upomnieć o prawa kobiet do... bezpiecznego korzystania z wody, o współczesnych pływakach japońskich zwinnie sunących przez taflę w zbroi samuraja, o społecznościach wodnych nomadów i wiele, wiele innych. Dowiesz się z niej ponadto, jakie korzyści zdrowotne przynosi nam pływanie, a zanurzając się w lekturze, być może nabierzesz ochoty, by natychmiast wskoczyć do wody i doświadczyć jej oczyszczającego działania. Pływanie bowiem - jak twierdzi autorka - to tunel czasoprzestrzenny, pozwalający nam wyrwać się na chwilę z nieprzerwanie mielących żaren codzienności. Zanurzenie przynosi wewnętrzny spokój i ciszę. Czasami celem jest właśnie pływanie aż do całkowitego "wyłączenia". Wchodzimy w niemal hipnotyczny stan medytacji, licząc długości i koncentrując wzrok na grze światła, wywoływanej przez promienie słońca muskające wodę na torach. Przemykamy od myśli do myśli, aż wreszcie na chwilę zapada zupełna cisza. W tej krótkiej chwili jesteśmy całkowicie wolni od ciężaru myślenia. Płynęliśmy tego dnia w szóstkę. Woda miała temperaturę niespełna 14°C, jej powierzchnię chłostał lekki wiatr. Przyby¬liśmy na Alcatraz przed dziewiątą rano i udało nam się złapać rozpoczynający się przypływ. Przejmujący chłód wody na chwilę odebrał mi oddech. Przegrupowaliśmy się, żeby po raz ostatni pomachać naszej łodzi i jej pilotowi. Na zdjęciach z tamtego poranka mam uśmiechniętą twarz. Wyglądam, jakby było mi cieplej, niż było faktycznie; słońce odbija się od moich okularów polaryzacyjnych, rzucając srebrne refleksy. Odwróciliśmy się w wodzie w stronę miasta i popłynęliśmy. Odgarniając ramionami wodę, szybko złapałam rytm i pły¬nięcie przestało wydawać się walką. Nagle stało się prostsze, przyjemnie regularne: oddech, wymach, wymach, oddech. Na to byliśmy przygotowani. Ciasny pancerz, który zacisnął się wokół mojej klatki piersiowej, gdy wchodziłam do wody, nagle opadł i zaczęłam wypatrywać pojawiających się od czasu do czasu białych grzebieni fal raczej z ekscytacją niż obawą. Powyższy opis pochodzi od wydawcy. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.