1920. Nadzieja nie umiera nigdy

Wyobraź sobie, że wszystko, co uznajesz za rzeczywistość, tak naprawdę nigdy nawet nie było jej blisko. Pomyśl, że nagle cały świat wydaje Ci się nowością, a do tego budzisz się w okresie II wojny światowej i trafiasz do Zakładu dla Umysłowo i Nerwowo Chorych w Kobierzynie. Jak się z tym czujesz? "Sanatorium Zagłada" opowiada właśnie o takim człowieku - Lew Wilcek doświadczył tego wszystkiego. Lew Wilcek to osoba, która należy do prastarego rodu żyjącego w całkowitym odosobnieniu i wciąż sądzi, że światem rządzą królowie i cesarzowie. Tak naprawdę niemal całą Europą władają naziści, a wszystko, czego pragną ludzie, to przetrwać. Jak poradzi sobie z tym nasz bohater? Kiedy trafia do oddziału zamkniętego, zaczyna się zastanawiać, czy jakiekolwiek jego wartości miały sens. Szczególną wagę przykłada do myśli, czy prawdziwa miłość naprawdę może zaistnieć w tak podłym świecie. Już niedługo się tego dowiaduje, gdyż w zakładzie poznaje wiele kobiet, które wprowadzają go w sieć intryg, czego ON naprawdę nigdy nie chciał. Jak się z nich wydostanie? W międzyczasie naziści przygotowują akcję Lebensunwertes Leben, która ma w zamiarze eksterminację pacjentów. Czy Lew to przeżyje?

Rita i Tomasz, młodzi ludzie pełni radości, czerpiący z życia pełnymi garściami, czasem lekko zawadzający o granice prawa, nie spodziewają się, co przygotował dla nich los. Sami mają bardzo sprecyzowane plany, piękna ślubna suknia już czeka… Wskutek tragicznego splotu okoliczności ich życie zmienia się diametralnie; nie będzie ślubu, nie będzie wspólnego czasu, nie będzie już wiatru we włosach Rity, zniknie radosna, szalona dziewczyna. Będzie musiała radzić sobie sama, pomocy nie uzyska nawet od matki Tomka. Zdecyduje się wyjechać. Na Mazurach spotyka mężczyznę, który zauroczony nią, proponuje wspólne życie. Może nie takie, na jakie liczyła w wyobraźni, ale Rita nie może sobie pozwolić na grymaszenie. Wspólnie prowadzony pensjonat na Mazurach prosperuje dobrze, dzieci rosną. Świat Rity jest podporządkowany obowiązkom i mężowi, sama Rita również staje się osobą podporządkowaną. Nie ma już w sobie woli walki, pragnienia przygody; jej radością oprócz dzieci stają się konie. Chwile ważne dla siebie spędza, jeżdżąc konno po okolicy. I to uporządkowane, poskładane jakoś życie nagle sypie się niczym domek z kart, a Rita po raz kolejny będzie musiała zmierzyć się z przewrotnością losu. Będzie musiała też zmierzyć się z samą sobą – i nie wiadomo, które z tych zmagań okażą się trudniejsze…

"Mali wredni wikingowie" to błyskotliwy powrót twórczyni Koszmarnego Karolka! Życie wikinga jest bardzo trudne. Nic, tylko morskie wyprawy, napady i grabieże. A w dodatku jeszcze te wszystkie trolle, które trzeba tropić... Prawidziwy wiking jest wielki, silny i zły, a przynajmniej tak myślą wszyscy poza tą niewielką, ale bardzo zabawną gromadką, którą za chwilę Wam przedstawimy. Przed Wami bliźniaki Fanga i Trach. Nie straszne im żadne niebezpieczne przygody, ani (co trzeba przyznać) wszystkie zakazy, nakazy i dobre rady dorosłych. Flejka nie lubi się ani kąpać, ani czesać. Uważa, że jedna kąpiel w roku w zupełności wystarcza. Goldi wygląda na kogoś, kto absolutnie nie powinien należeć do paczki. To typ lizusowatej pannicy, ale przecież nikt inny nie potrafi lepiej wytropić śpiącego wśród skał trolla. A oto bohater, którego opiewać będą wszystkie sagi! Zakręcone Gacie ma już na swoim koncie morskiego smoka i najlepiej zna się na wszelkiego typu zbrojnych napadach. Teraz wszyscy razem muszą stawić czoła prawdziwemu wyzwaniu! "Mali wredni wikingowie" to książka zarówno dla młodszych, jak i starszych dzieci. Opowieść Franceski Simon tryska wprost łobuzerstwem i czarnym humorem. Tutaj nie ma czasu na nudę! Wartka akcja, błyskotliwe dialogi, powiedzonka, które z miejsca zapadają w pamięć i oni: jedyni w swoim rodzaju, do bólu zabawni i niepokonani... Oto ekipa spod ciemnej, północnej gwiazdy, która zaprasza Was w swoje szeregi!

Bywa, że kobieta musi wybierać między obowiązkiem, stanowiskiem, władzą a miłością... W przypadku królowej taki wybór wydaje się oczywisty, bo cóż może być ważniejszego od korony? A jednak Eleonora z Habsburgów Wiśniowiecka udowadnia, że kto umie kochać prawdziwie może się spodziewać nagrody, bo miłość jest szczodra i potrafi wynagrodzić tych, którzy jej wiernie służą. Królowa

A jak brzmi Twoja ulubiona kolęda? Hania nie wie, jakim cudem dała się wmanewrować w wieczorne kolędowanie połączone ze zbieraniem datków. W jednej chwili podawała herbatę wiecznie niezadowolonej teściowej, a w drugiej była osiołkiem nucącym pastorałki. Gdyby tylko lubiła śpiewać. Albo chociaż umiała... Przemierzając zasypane śniegiem miasteczko, szybko jednak pojmuje, że w kolędowaniu najważniejsze wcale nie są czysty głos czy idealna znajomość tekstu. Liczą się obecność i niespieszne rozmowy z drugim człowiekiem. Każdy dom i każda rodzina kryją swoje niepowtarzalne historie Wystarczy tylko znaleźć czas i dobrze się wsłuchać, żeby je poznać.

Kolejna część niezwykłej historii życia Bolesława Chrobrego - poznaj dumne dzieje Polski! "Bolesław Chrobry. Rozdroża. Tom 5" to wspaniała, monumentalna historia o fundamentach państwa polskiego, które nie zawsze wyglądało tak, jak nam się wydaje. Autor zaprasza nas do świata, w którym postępująca chrystianizacja zderza się z ludowym pogaństwem, cesarz Otton III zdobywa władze nad kontynentem europejskim, a Polska rodzi się jako coraz silniejsze państwo Europy Środkowej. Treść skupia się na końcowych działaniach Mieszka I oraz początkach panowania jego syna Bolesława Chrobrego, który wysławił się niezwykłą odwagą, o czym świadczy nadany mu przydomek. Ponadto dowiemy się, jakie kontrowersyjne działania podjął wnuk Bolesława, Mieszko II. Poznamy tu rzeczywistość nie tylko arystokratyczną, ale też warunki życia nizin społecznych, dzięki czemu zdobędziemy kompleksową wiedzę na temat średniowiecznego społeczeństwa. Antoni Gołubiew splata w swoim dziele losy konstrukcji państwowych wielu politycznych potęg, dzięki czemu odczarowuje stereotypowe podejście do średniowiecza.

Berlin. Rok 1945. Dzień po ślubie małżonkowie rozgryzają kapsułki z cyjankiem i – na wszelki wypadek – strzelają sobie w skronie. W tym samym miejscu, zaledwie kilka godzin później, inne małżeństwo podaje szóstce dzieci truciznę. Matka też ją zażywa. Ojciec martwych już dzieci dobija żonę strzałem w tył głowy. Sam wychodzi do parku przed budynkiem i ostatnim nabojem kończy ze sobą. Ludzie ci noszą nazwiska Hitler i Goebbels. Trzecia Rzesza ginie samobójczą śmiercią. Zdarzenia z berlińskiego bunkra to kulminacja fali samobójstw, jaka przetaczała się przez Niemcy od końca I wojny światowej. Historyk Christian Goeschel przygląda się temu wstrząsającemu zjawisku i rozkłada je na czynniki pierwsze. Samobójstwa w Niemczech umieszcza w szerokim politycznym, kulturowym, ekonomicznym i społecznym kontekście. Napisanie książki stało się możliwe dzięki niezwykłemu znalezisku – autor dotarł do zbioru autentycznych listów samobójców. Rezultatem jest unikalne spojrzenie na historię narodowego socjalizmu – oczami ludzi, którzy za chwilę się zabiją