Gorąca sesja. Tom 4. Game On

Kafelek Mistrza Alojzego to epicka powieść składająca się z dwóch tomów, które wcześniej ukazały się osobno. Tom pierwszy, Korzeniec (2011), zdobył uznanie czytelników i krytyków, został nagrodzony Śląskim Wawrzynem Literackim i trafił na deski Teatru Zagłębia w postaci wielokrotnie nagradzanej adaptacji scenicznej. Tom drugi, Puder i pył (2013), stał się zaczynem debat, które przez kilka sezonów prowadził Teatr

Historia II wojny światowej zawiera w sobie opowieści, których nigdy nie usłyszymy, jednak jest też kilka takich, o których możemy i powinniśmy się dowiedzieć. Jedną z nich jest ta, którą znajdziesz w książce "Kobiety pistolety. Maria Kowalska w rozmowie z Wiktorem Krajewskim". Opowiada ona o kobietach, które trafiły do obozu koncentracyjnego. Miały utracić tam wolę walki, ale nigdy do tego nie doszło. "Myszka", bo taki pseudonim miała Maria Kowalska, była sanitariuszką z pułku "Baszta". Już jako siedemnastolatka wstąpiła do konspiracji z myślą o pomocy rannym. Powstanie warszawskie samo w sobie było dla niej wielkim przeżyciem, ale najgorsze miało dopiero nadejść - wraz z kilkudziesięcioma innymi kobietami trafiła do jednego z największych obozów koncentracyjnych, czyli Stutthofu. Uczestniczki powstania były jedynymi Polkami, które miały status jeńców wojennych, a ich przybycie w mundurach i z opaskami powstańczymi sprawiło, że wielu więźniów obozu pokładało w nich nadzieję - inni czuli niechęć. Kobiety nie zatraciły woli, choć wiedziały, co na nie czeka. Sprzeciwiały się obozowym normom i przyszywaniu numerów, za to śpiewały okupacyjne pieśni. Jest to książka pokazująca, jak przyjaźń i solidarność dała szansę na przetrwanie piekła, którym były obozy. Autorami tej książki spisanej w formie rozmowy są Maria Kowalska we własnej osobie oraz Wiktor Krajewski. Jest to poruszająca opowieść, której szczegółowość sprawi, że poczujesz ból, ale też dumę bohaterek tego okresu.

Wiecie, co to jest komputer, prawda? No pewnie! Najprostszymi komputerami były liczydła, potem budowano coraz większe maszyny, które potrafiły wykonać coraz bardziej skomplikowane działania. Były to urządzenia działające na podobnej zasadzie co zegarki – miały w środku wiele zębatek i ciężarków. Aż pojawiły się pierwsze komputery z prawdziwego zdarzenia. Na początku były ogromne jak ciężarówka i zajmowały pomieszczenie wielkości sali gimnastycznej. Jednak z biegiem lat robiły się coraz mniejsze i mniejsze – jak Wasze smartfony! Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o komputerach, koniecznie przeczytajcie tę książkę i dokładnie przyjrzyjcie się ilustracjom.

Kass Morgan i Danielle Paige, bestsellerowe autorki „New York Timesa”, stworzyły porywającą, mroczną fantazję w stylu dark academia o prestiżowym stowarzyszeniu czarownic i dziewczynach uwikłanych w świat złowrogiej magii. Kappa Rho Nu nie jest zwykłym studenckim stowarzyszeniem. O jego imprezach krążą opowieści, a bale absolwentów, tradycyjnie organizowane przez jego członkinie, to najbardziej wystawne i spektakularne wydarzenia na kampusie. Ale pod przykrywką luksusowego życia siostry Kappa Rho Nu, zwące się też Krukami, skrywają tajemnicę: są czarownicami. Vivi Deveraux to niepewna siebie studentka pierwszego roku, która nigdy nie zaznała poczucia przynależności. Dołączenie do Kappa Rho Nu może być dla niej szansą na odnalezienie siebie. Natomiast Scarlett Winter, pochodząca z rodziny czarownic, stara się za wszelką cenę sprostać oczekiwaniom matki i zdobyć stanowisko nowej przewodniczącej stowarzyszenia. Po inicjacji Vivi Scarlett staje się jej mentorką. Obie dziewczyny zanurzają się w mroczny krąg krwawych zaklęć, zdrad i złej magii, a do tego w ich niełatwą relację zostaje uwikłany Mason, chłopak Scarlett… Tę książkę pokochają osoby fanowskie uwielbiające: • „Wednesday” • „Chilling Adventures of Sabrina” • „Te wiedźmy nie płoną” • „Magików”

Nina ma wiele szczęścia i robi w życiu to, co naprawdę kocha. Zamiłowanie do piękna i harmonii, wrodzony talent organizacyjny oraz dyplom z zarządzania pozwalają jej unikać monotonii i nudy. Kobieta prowadzi własną firmę, organizując przyjęcia weselne, jednak obowiązki i pośpiech potwierdzają pewną zasadę ? szewc bez butów chodzi. Zapracowana Nina nie ma nawet głowy do tego, by zaplanować swój własny ślub! Na szczęście u jej boku trwa wierny narzeczony. Nina marzy o tym, by przeżyć z ukochanym ten jeden wyjątkowy dzień, lecz codzienność skutecznie odciąga ją od snucia planów o delikatnej, koronkowej sukience czy małym przyjęciu w bajecznie przystrojonym ogrodzie. Choć są z Mateuszem zgodni, że nie należy specjalnie się spieszyć, komuś zabraknie wreszcie cierpliwości? Czy prawdą jest, że jeśli człowiek kocha, to zawsze poczeka?