Miasto iluzji. Róże

Wolne Miasto Gdańsk, lata 1937-1938. Stefania i Heinrich zakochują się w sobie, jednak niewinna miłość tych dwojga musi niestety pozostać tajemnicą. Stefania jest córką Polaka i Żydówki, a Heinrich Niemcem, synem wpływowego w mieście człowieka. Młodych rozdziela zbliżająca się wielkimi krokami wojna. Ostatnie spotkanie zakochanych owocuje ciążą, o której Heinrich nic nie wie. Ostatni świadkowie tamtych lat często ze łzami w oczach wspominają zarówno dobre, jak i złe chwile, których doświadczyli podczas wojny. Listy do Duszki powstały na podstawie wspomnień kobiety, która w tych mrocznych czasach doświadczyła miłości, ale też bólu i cierpienia.

By ruszyć w dalszą drogę, trzeba najpierw uporać się z przeszłością. Anka jest najbardziej zwariowaną z czterech przyjaciółek. Prowadzi długie dyskusje ze swoim kotem, jest królową parkietu i wyznawczynią kultu wysokich szpilek. Praca w salonie urody wydaje się tylko dodatkiem do jej szalonego życia. Pośpiesznie wchodzi w relacje z kolejnymi partnerami, bojąc się samotności, w której do głosu dojdzie trudna przeszłość. Toksyczny związek rodziców i własną nieszczęśliwą historię miłosną odreagowuje, podejmując ryzykowne decyzje. Swoje kompleksy stara się ukryć pod maską cynizmu i nonszalanckiego stosunku do mężczyzn. Aż do momentu, kiedy w jej życiu pojawia się Filip - nowy kolega z pracy. Dość spora różnica wieku między nimi początkowo jest dla kobiety problemem, ale za namową przyjaciółek postanawia dać szansę nowemu związkowi. Czy Anka rozprawi się z przeszłością i pozwoli sobie na bycie szczęśliwą? Czy dzieci powinny ponosić konsekwencje życiowych wyborów swoich rodziców? I czy kobieca przyjaźń przezwycięży wszystko?

Siła i paradoks samooszukującego się umysłu. Dlaczego logika i racjonalność zdają się mało skuteczne w konfrontacji z przesądami, złudzeniami i teoriami spiskowymi? Czy korzyści z samooszukiwania się przewyższają jego koszty? Co wpływa na to, że tak chętnie oszukujemy innych i siebie samych? Shankar Vedantam i Bill Mesler w swojej książce pochylają się na kłamstwem i samooszukiwaniem się w naszym życiu. Poprzez osobiste historie oraz czerpiąc wiedzę z najnowszych badań psychologii i neuronauki uświadamiają nam paradoksalnie, że kłamstwa które sobie lub innym wmawiamy mogą odgrywać ważną rolę w kształtowaniu lepszych relacji z innymi i pozytywnym myśleniu o sobie. Ich zdaniem warto poświęcić nieco czasu i wysiłku na w miarę wnikliwą analizę rzeczywistego oddziaływania samooszustw i poszukanie odpowiedzi na pytanie, czemu one służą i jakie potrzeby dzięki nim realizujemy . Z książki dowiesz się m. in.: co łączy Donalda Lowry’ego, twórcę Kościoła Miłości, Franza Antona Mesmera, wynalazcę baquety, Lanca Armstrona, Richarda Nixona i Billa Clintona czym jest naiwny realizm i co to jest widzenie życzeniowe od kiedy znamy efekt placebo i czy jest ono skuteczne czy rozmowa może uleczyć czy uprzejma obsługa w sklepie jest czymś pozytywnym dlaczego uczymy dzieci, żeby zawsze mówiły prawdę, choć jako rodzice posługujemy się często kłamstwem.

Kolejna odsłona śledztw major Kamieńskiej pióra mistrzyni rosyjskich kryminałów! Co łączy trzech wziętych autorów, którzy piszą razem poczytne powieści, z młodą kobietą zabitą w jej mieszkaniu? Na pierwszy rzut oka nic. Anastazja Kamieńska wie, że niekiedy losy ludzkie splatają się w nieoczekiwany sposób. Głównym zadaniem milicjantki jest ujawnić powiązania: wydobyć na jaw to, co ukryte. A to potrafi. Dopiero gdy się z tym upora, wyjaśni się, dlaczego jednego z pisarzy dźgnięto nożem i dlaczego zabito młodą kobietę? To jednak nie będzie koniec problemów - Nastia Kamieńska będzie musiała jeszcze namierzyć przestępców, którzy za wszelką cenę będą unikać wymiaru sprawiedliwości. Kto będzie górą?

Książka "Zachmurzenie umiarkowane" autorstwa Barbary Kosmowskiej jest powieścią o tym, że w życiu nie ma nic przewidywalnego. Choćbyśmy planowali wszystko w najdrobniejszych szczegółach, nawet najbliższy człowiek może wprowadzić w nasze życie zamęt, który okaże się szokiem. Tak jak dla Róży szokiem było odejście Karola... Małżeństwo z wieloletnim stażem. Róża i Karol są już po sześćdziesiątce. W pewien sylwestrowy wieczór Karol bez słowa wychodzi z domu i... nie wraca. Przenosi się do małego domku na działkach. Róża przeżywa szok. Karol nikogo nie ma, nie zdradzał jej! Więc dlaczego? Tytuł książki jest poetycką przenośnią. W małżeństwach bywają burze, sztormy, huragany. Niektórzy ludzie wtedy się rozstają, inni wychodzą z tych prób zwycięsko. W małżeństwie Karola i Róży było jedynie umiarkowane zachmurzenie... Cóż? nie można całe życie walczyć. Karol dawniej próbował zawalczyć o własne marzenia, o to, by coś mieć do powiedzenia nie tylko w pracy, ale i w domu. Potem się poddał. Pokonały go perfekcjonizm żony i jej wieczne utyskiwanie. Róża zawsze wiedziała wszystko najlepiej. Karol obrywał za jej niespełnione marzenia i za wszystko, co jej się w życiu nie udało. Nie chciał być dłużej chłopcem do bicia. Nie zawsze odchodzi się od partnera do kogoś czy dla kogoś innego. Karol odszedł dla siebie. A Róża? Co ona zrozumiała? Jak odnalazła się w nowej dla siebie sytuacji?