Złoty dom Goldenów

Wielbiciel kobiet, narodowy wieszcz, obywatel świata… Gdyby żył dzisiaj, prawdopodobnie byłby bohaterem portali plotkarskich czy tabloidów. Sensację wzbudzałyby jego związki z kobietami. Miał na swoim koncie romanse z mężatkami, a kiedy już założył rodzinę, żył w trójkącie, a zdaniem niektórych wręcz w czworokącie. Medialny rozgłos mogłyby mu też przynieść przynależność do towiańczyków czy kontrowersyjne poglądy, zwłaszcza że do ich głoszenia wykorzystywał katedrę uniwersytecką. Nic zatem dziwnego, że pomimo iż Mickiewicza okrzyknięto narodowym wieszczem, to poeta już wśród współczesnych budził emocje i powodował spory. W co zaopatrzył się młody Adam, wyruszając w podróż do Wilna? Gdzie narodził się pomysł napisania „Pana Tadeusza”? Która z kochanek Mickiewicza została upamiętniona jako Telimena? Iwona Kienzler w swojej najnowszej książce przygląda się postaci Adama Mickiewicza głównie przez pryzmat jego życia prywatnego. Dzięki temu możemy m.in. poznać jego relacje z kobietami począwszy od tajemniczych Józi i Anieli przez legendarną Marylę Wereszczakównę, Konstancję Łubieńską ‒ urodziwą mężatkę, która skutecznie odciągnęła poetę od wstąpienia w szeregi powstańców, a skończywszy na „przeklętej towianicy”, Ksawerze Deybel.

Kolejna zapierająca dech w piersiach pozycja z uniwersum Nocnych Łowców. Jeśli tylko interesują Cię losy Magnusa i Aleca, koniecznie rozpocznij lekturę tej serii! "Czerwone Zwoje Magii" otwierają cykl "Najstarsze Klątwy" Cassandry Clare. Tym razem autorka skupia się na losach dwójki bohaterów: Magnusa i Aleca. Para wreszcie jest razem. Teraz potrzebują odrobiny oddechu, dlatego też wybierają się wspólnie na wakacje do Paryża. Wyjazd ma być czymś niezapomnianym i na pewno taki będzie, jednak? niekoniecznie w tym znaczeniu, jakiego obaj się spodziewali. Kiedy bohaterowie odbywają niezwykle przyjemny lot balonem, niespodziewanie dochodzi do ataku demonów na dwójkę Nocnych Łowców. Alec przychodzi im z pomocą i na szczęście potyczka okazuje się wygrana. Niestety, to nie koniec niespodziewanych kłopotów. Magnusa odwiedza Tessa, by przekazać mu, czego żąda Spiralna Rada. Mianowicie czarownik ma odszukać, a następnie zniszczyć kult Szkarłatnej Ręki (krąży wieść, że to sam Magnus go stworzył). Bohater jednak nie bardzo pamięta, co dokładnie robił w czasie, gdy zakładał organizację. Niestety, jeśli para szybko czegoś nie wymyśli, do akcji będą musieli wkroczyć Nocni Łowcy, a wówczas sytuacja poważnie się skomplikuje. Czy uda się zapobiec nieszczęściu i rozlewowi krwi? "Cassandra Clare" to pseudonim literacki Judith A. Rumelt, która jest pisarką, a zarazem autorką młodzieżowych bestsellerów. Urodziła się dwudziestego siódmego lipca 1973 roku w Teheranie. Mieszkała również w Wielkiej Brytanii, Francji oraz w Szwajcarii, dopiero później zamieszkała w Stanach Zjednoczonych. Swoją pierwszą powieścią "Miasto kości" należącą do większej całości zatytułowanej "Dary anioła", zajmowała się od 2004 roku. Pisała także fanowskie opowiadania do "Harry'ego Pottera" oraz "Władcy Pierścieni". Aktualnie jej uniwersum Nocnych Łowców wzbogaciło się o wiele nowych powieści opisujących losy różnych bohaterów.

Nowe przygody Sherlocka Holmesa laureatki 3 Nagród Emmy, wydane w 16 krajach! Tom 2 serii Próba morderstwa, nawiedzony zamek, przerażające odkrycie... Londyn. Sherlock Holmes staje się celem zabójczej wendety. Wtedy przy Baker Street 221B pojawia się piękna Isla McLaren i opowiada o porwaniu, duchach i przemocy w jej rodzinnej posiadłości w Szkocji. Ku zaskoczeniu Watsona, Holmes odsyła ją z niczym, by zająć się sprawą Mycrofta na południu Francji. Tymczasem straszliwe wydarzenia na Riwierze Francuskiej skłaniają Holmesa i Watsona do podjęcia śledztwa w sprawie McLarenów, ich destylarni whisky i zamku wśród lodowatych gór Szkocji. Holmes odkrywa, że wszystkie te trzy sprawy łączą się w jedną upiorną zagadkę. By ją rozwiązać, zdeklarowany racjonalista musi zmierzyć się z duchami z własnej przeszłości. Ale przecież Sherlock Holmes nie wierzy w duchy... A może jednak wierzy?

Fascynujesz się historią carskiej rodziny Romanowów? Jeśli tak, zdecydowanie musisz sięgnąć po najnowszą książkę Clive'a Cusslera i Robin Burcell! "Okup za Romanowów" to historia, która łączy w sobie przeszłość i teraźniejszość. Powieść przygodowo-sensacyjna autorstwa Cusslera skupia w sobie wydarzenia z roku 1918, 1947 oraz obecne. W lipcu 1918 roku zostaje wpłacona ogromna suma pieniędzy, dzięki której car wraz z rodziną ma zostać uwolniony. Jednak wyrok na niego dawno już zapadł, a kwota przeznaczona na wykup znika w tajemniczych okolicznościach. W grudniu 1947 roku dawny nazista podróżuje do stolicy Argentyny wraz ze zrabowanym dobytkiem rosyjskich władców, który ma zostać przeznaczony na odbudowanie nowej Rzeszy. Małżeństwo milionerów - Sam i Remi Fargo, poszukują w Maroku neonazistowskiej organizacji. W międzyczasie ich dwóch bardzo bliskich współpracowników ginie w dziwnych okolicznościach. Co mają wspólnego oddani współpracownicy Hitlera oraz szczyty Andów? Dowiesz się tego tylko jeśli przeczytasz nową pozycję autorstwa Clive'a Cusslera i Robin Burcell! Clive Cussler to autor około 72 książek z fantastycznych, kryminalnych, sensacyjnych, thrillerów oraz przynależących do literatury pięknej. Jego książki to bestsellery, a on sam jest podróżnikiem i badaczem różnych morskich tragedii morskich. Nad "Okupem Romanowów" współpracował z Robin Burcell, wielokrotnie nagradzaną pisarką, która znana jest z serii "Sydney Fitzpatrick".

"Zapowiada się piękny dzień" Seweryny Szmaglewskiej to kontynuacja poprzedniej, równie trudnej tematycznie książki "Dymy nad Birkenau". Autorka przedstawia tu sytuację więźniów w obozach koncentracyjnych Oświęcimia i Brzezinki podczas II wojny światowej. Tym razem na warsztat bierze opowieść o najważniejszym prawie człowieka - prawie do godnego życia. W lutym 1945 roku Niemcy wiedzieli już, że III Rzesza przegra wojnę, to było jasne. Trzymając się rozkazów, zaczęli palić dokumentację, burzyć kominy i zacierać po sobie ślady na tyle, na ile pozwalał im czas. W środku niezwykle mroźnej zimy nakazali więźniom, tym którzy jeszcze mieli siłę się poruszać, by wyruszyć w marsz śmierci, gonieni w stronę niemieckiej granicy. Schorowani i wycieńczeniu ludzie padali co kilka kilometrów, wielu nie budziło się po kilkugodzinnym odpoczynku. Więźniowie szli, w długim, choć z czasem skracającym się kordonie, bezwolni, trzymający się jedynie nadziei, że pod koniec marszu czeka wyzwolenie. Wielu po prostu się poddawało, nie dość, że obóz ich wykończył, to teraz wykończy ich marsz ku nieznanej lokalizacji, ten, który zdaje się nie mieć mety. Trzech mężczyzn postanawia się zbuntować. Jak? Nikt nie ma pojęcia, skąd wzięli na to siły. Udaje im się, a po latach chcą przekazać światu, jak ważne jest to, co przeżyli. Powojenna opowieść niesie za sobą chęć ocalenia od zapomnienia wojennych wydarzeń, ale też nadania sensu i zasadności wydarzeń związanych z marszem śmierci. Należy przede wszystkim wytłumaczyć ludziom, dlaczego mimo tego, że więźniowie znajdowali się już poza obozem, nadal ginęli z rąk nazistów, którzy pozostawiali ich w bezimiennych grobach. Walczący w procesach ze swymi oprawcami z początku czują trwogę, później miejsce tego uczucia zajmuje powinność. Publikacja jest zapisem walki, w której zakończenie wojny jest wyłącznie znakiem granicznym dla historyków, nie dla wymierzenia sprawiedliwości.

Arcydzieło literatury światowej. Jądro ciemności to opowieść o podróży do kresu cywilizowanego świata i wytrzymałości własnej wyobraźni. Marlow, główny bohater powieści, tak jak sam Conrad przed laty, podróżuje rzeką, niewielkim parostatkiem, przez nieogarnioną, pełną niebezpieczeństw afrykańską dżunglę, by dotrzeć do legendarnego agenta kolonii, niejakiego Kurtza. Im bliżej celu, tym świat staje się mroczniejszy, wydarzenia coraz mnie zrozumiałe, a zło bliższe i niepokojąco wytłumaczalne. Podróż do serca dżungli, pełna okrutnych epizodów nieodwołalnie zmienia bohatera, stając się w istocie wyprawą do najmroczniejszych zakątków własnej duszy. A spotkanie z umierającym Kurtzem wieńczy dotyk obłędu, zbliżając bohatera do tytułowego jądra ciemności. „Mam wrażenie, że usiłuję wam opowiedzieć sen — a wysiłek mój jest daremny, ponieważ żadna relacja nie może dać pojęcia o sennych wrażeniach, o tej mieszaninie bez sensu, niespodzianki i oszołomienia wśród dreszczy walki i buntu — o tym poczuciu, że się jest we władzy niewiarygodnego — poczuciu, które stanowi prawdziwą istotę snu...”

Pomimo rozwoju technologicznego i komunikatorów, dzięki którym możemy porozumiewać się z osobami z drugiego końca świata, jesteśmy samotni. Proste, powierzchowne komunikaty wyparły normalną rozmowę. "W ogóle mnie nie słuchasz! Czyli co nam umyka i dlaczego to takie ważne" autorstwa Kate Murphy to publikacja, w której pisarka dowodzi, że znajdujemy się w kryzysie komunikacyjnym doprowadzającym do pandemii samotności. Kate Murphy dokładnie zgłębia naukowe aspekty procesu słuchania. Skupia się na stronie psychologicznej, fizjologicznej oraz społecznej. Obecnie zewsząd słyszymy, by wyróżniać się z tłumu. Uczymy się, jakich słów używać, by inny byli zagłuszani. W efekcie prowadzi to do powstawania szumu, z którego ciężko wyłowić istotne informacje. Autorka za cel stawia sobie znalezienie przyczyny zatracenia umiejętności słuchania. Jej poszukiwania poparte są licznymi badaniami i wywiadami, między innymi z radiowcem, sprzedawcą mebli oraz księdzem spowiednikiem, którzy zawodowo zajmują się słuchaniem innych. Udowadnia, jak olbrzymie znaczenie ma poświęcenie komuś swojego czasu i uwagi. Kryzys komunikacyjny doprowadza do samotności oraz izolacji społecznej, która stwarza doskonałe warunki do rozwoju uzależnień i depresji.

Książką Skalny kwiat Ilaria Tuti oddaje hołd odwadze i hartowi ducha kobiet, zdolności do wyrzeczeń skromnych, lecz gorąco pragnących pokoju góralek, które z narażeniem życia wspierały żołnierzy w czasie I wojny światowej. Od huku pocisków drżą położone wśród gór wioski. To tam mieszkają one – niezłomne kobiety, do których o pomoc zwraca się dowództwo włoskich wojsk. Część z nich to jeszcze dzieci, część już staruszki, wszystkie jednak co rano w wojskowych magazynach pakują do koszy prowiant, leki i amunicję i ruszają ścieżkami ku górskim szczytom, które pokonać umieją tylko one. Wojna odebrała im wszystko łącznie z przyszłością, tłamsząc je w teraźniejszości przesyconej ubóstwem i trwogą. Lecz mimo niebezpieczeństw czających się na każdym kroku, mimo białych diabłów – strzelców wyborowych armii wroga – którzy trzymają je na muszce, one wspinają się godzinami, brodząc w śniegu, by wesprzeć walczących żołnierzy. To Tragarki, które w piekle alpejskiego frontu dźwigają nie tylko życie.