Takie rzeczy tylko z mężem

Tom pierwszy nowej serii – Grzeszne zakłady Sophie Campbell postanowiła zostać panią swojego losu. Utrzymuje się z gry w karty, do czego ma nadzwyczajny talent, ale nigdy nie gra o sumy, na których stratę nie mogłaby sobie pozwolić. Jednak kiedy książę Ware proponuje skandaliczną stawkę w grze, nie potrafi odmówić. Jeśli wygra, dostanie pięć tysięcy funtów – dość, by mieć niezależność do końca życia. Jack

Daj się ponieść pięknej opowieści o spełnianiu marzeń! Książka "Performens" zabierze Cię w refleksyjną podróż po ludzkiej naturze, która zazwyczaj dąży do osiągnięcia własnych celów. Nadia jest zmęczona swoim dotychczasowym życiem i postanawia wszystko odmienić. W tym celu wyprowadza się z zatłoczonego miasta i rozpoczyna życie na wsi. Zawsze o tym marzyła. Doświadczyć sielskiej codzienności i pięknych krajobrazów z przytulnym domkiem gdzieś na uboczu. Oczywiście i w takim życiu nie będzie brakować licznych bolączek i uprzedzeń. Pod uwagę należy wziąć również specyficznych mieszkańców, którzy potrafią być życzliwi, ale zazwyczaj są nieufni i zdystansowani. Jakoś będzie trzeba to przetrwać, a później wszystko się ułoży. Kobieta postanawia zrobić coś wyjątkowego i zrealizować wszystkie marzenia. Z pewnością mieszkańcy wsi podzielą się na dwa obozy. Nie każdy będzie popierał jej poczynania, ale może znajdą się jacyś sojusznicy? Zawsze warto spróbować i rozpocząć prawdziwy performens.

Porażka znaczy zwycięstwo to mądra, pozytywna i budująca książka, która pokazuje, jak nie bać się potknięć, jak wykorzystać ten nieodłączny element naszego życia do osiągnięcia sukcesu. Za każdym sukcesem stoi wiele niepowodzeń, a potknięcia mogą mieć zalety. Pépin przekonuje, że porażki to przede wszystkim ważne doświadczenia: kształtują siłę woli i pozwalają pozbyć się presji, uczą, jak walczyć i czynią nas bardziej rozważnymi, skłaniają do podążania tą samą drogą lub odważnego zmieniania jej.

Aldo Moretta był bohaterem. Odwagi z pewnością mu nie brakowało. Nie tylko stworzył w swoim mieście świetnie prosperującą firmę i zadbał o rodzinę i przyjaciół, ale także walczył z bronią w ręku za ojczyznę. Za to był gotów oddać życie. Los jednak zażądał od niego większej ofiary. Z ostatniej misji wojskowej Aldo wrócił do domu złamany i okaleczony. Udało mu się jakoś pozbierać, powoli wracał do życia. I tylko wciąż był samotny. Gloria Parker o mało nie zginęła z powodu... miłości. Glenn Diller pił, bił i upajał się jej bólem. Wyrwanie się z tego koszmarnego związku było dla dziewczyny ostatnią szansą. W końcu jej się udało, mogła powoli odbudowywać swoje życie. Krok po kroku starała się odzyskiwać godność. Nie mogła jednak zapomnieć dziesięcioletniego pasma cierpień i upokorzeń, wstyd nie opuszczał jej ani na chwilę. I wciąż była sama. W małym mieście, takim jak Benevolence, ludzie się znają i wiedzą o sobie wszystko. Być może niektórzy widzieli, że dla Aldo Gloria była kimś wyjątkowym, a ona sama widziała w nim kogoś, komu może zaufać. Tyle że on był okaleczonym bohaterem, ona zaś - nieszczęśliwą ofiarą. On nie wiedział, czy jeszcze jest godny prawdziwej miłości, ona nie miała pewności, czy potrafi znowu się zakochać. Każde z nich pozostawiło za sobą straszną przeszłość, ale oboje pragnęli zaznać szczęścia. Razem. Tylko jak odnaleźć sposób, aby uleczyć swoje rany i uwierzyć, że prawdziwa miłość naprawdę istnieje? Jak mocno można kochać w małym Benevolence?

Arcydzieło literatury światowej. Jądro ciemności to opowieść o podróży do kresu cywilizowanego świata i wytrzymałości własnej wyobraźni. Marlow, główny bohater powieści, tak jak sam Conrad przed laty, podróżuje rzeką, niewielkim parostatkiem, przez nieogarnioną, pełną niebezpieczeństw afrykańską dżunglę, by dotrzeć do legendarnego agenta kolonii, niejakiego Kurtza. Im bliżej celu, tym świat staje się mroczniejszy, wydarzenia coraz mnie zrozumiałe, a zło bliższe i niepokojąco wytłumaczalne. Podróż do serca dżungli, pełna okrutnych epizodów nieodwołalnie zmienia bohatera, stając się w istocie wyprawą do najmroczniejszych zakątków własnej duszy. A spotkanie z umierającym Kurtzem wieńczy dotyk obłędu, zbliżając bohatera do tytułowego jądra ciemności. „Mam wrażenie, że usiłuję wam opowiedzieć sen — a wysiłek mój jest daremny, ponieważ żadna relacja nie może dać pojęcia o sennych wrażeniach, o tej mieszaninie bez sensu, niespodzianki i oszołomienia wśród dreszczy walki i buntu — o tym poczuciu, że się jest we władzy niewiarygodnego — poczuciu, które stanowi prawdziwą istotę snu...”