Twoja twarz jutro

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.

Prawdy nie pogrzebie czas. Ani zbrodnia… Siglufjorour – mroczne miasteczko na krańcu Islandii. Tu nikt nie ufa nikomu, a samotność przytłacza jak arktyczna noc. Ari Thór, młody policjant, niedoszły ksiądz z bolesną przeszłością, musi tu walczyć ze zbrodnią równie często, jak z samym sobą... A teraz Siglufjorour zaatakował zabójczy wirus. Jest odcięte od świata kwarantanną. Ari Thór postanawia wy-dostać się z

Brutalne morderstwo w małej sörmlandzkiej wsi Ormberg doprowadza do spotkania trzech osób: Malin, młodej policjantki, która starannie zaplanowała swoje życie, Hanne, psycholog sądowej, której egzystencji grozi załamanie, i Jake’a – chłopca, który nosi w sobie niewypowiedzianą tajemnicę. Pościg za zabójcą jest nie tylko niebezpieczny, ale także zmienia losy całej trójki. Prawda zaś jak zwykle ma wysoką cenę.

Kolejna zapierająca dech w piersiach pozycja z uniwersum Nocnych Łowców. Jeśli tylko interesują Cię losy Magnusa i Aleca, koniecznie rozpocznij lekturę tej serii! "Czerwone Zwoje Magii" otwierają cykl "Najstarsze Klątwy" Cassandry Clare. Tym razem autorka skupia się na losach dwójki bohaterów: Magnusa i Aleca. Para wreszcie jest razem. Teraz potrzebują odrobiny oddechu, dlatego też wybierają się wspólnie na wakacje do Paryża. Wyjazd ma być czymś niezapomnianym i na pewno taki będzie, jednak? niekoniecznie w tym znaczeniu, jakiego obaj się spodziewali. Kiedy bohaterowie odbywają niezwykle przyjemny lot balonem, niespodziewanie dochodzi do ataku demonów na dwójkę Nocnych Łowców. Alec przychodzi im z pomocą i na szczęście potyczka okazuje się wygrana. Niestety, to nie koniec niespodziewanych kłopotów. Magnusa odwiedza Tessa, by przekazać mu, czego żąda Spiralna Rada. Mianowicie czarownik ma odszukać, a następnie zniszczyć kult Szkarłatnej Ręki (krąży wieść, że to sam Magnus go stworzył). Bohater jednak nie bardzo pamięta, co dokładnie robił w czasie, gdy zakładał organizację. Niestety, jeśli para szybko czegoś nie wymyśli, do akcji będą musieli wkroczyć Nocni Łowcy, a wówczas sytuacja poważnie się skomplikuje. Czy uda się zapobiec nieszczęściu i rozlewowi krwi? "Cassandra Clare" to pseudonim literacki Judith A. Rumelt, która jest pisarką, a zarazem autorką młodzieżowych bestsellerów. Urodziła się dwudziestego siódmego lipca 1973 roku w Teheranie. Mieszkała również w Wielkiej Brytanii, Francji oraz w Szwajcarii, dopiero później zamieszkała w Stanach Zjednoczonych. Swoją pierwszą powieścią "Miasto kości" należącą do większej całości zatytułowanej "Dary anioła", zajmowała się od 2004 roku. Pisała także fanowskie opowiadania do "Harry'ego Pottera" oraz "Władcy Pierścieni". Aktualnie jej uniwersum Nocnych Łowców wzbogaciło się o wiele nowych powieści opisujących losy różnych bohaterów.

Rozczłonkowane ciała, brutalne morderstwa i potwór, którego zbrodniami żyła cała Rosja. "Doberman" to opowieść o najgłębszych pokładach zła, jakie drzemie w człowieku i niewyobrażalnym lęku w zetknięciu z tym, co nieludzkie. Poznaj historię, o której Rosjanie woleliby zapomnieć! Nowokuźnieck, Rosja. Rok 1996. Z rzeki Aba wyłowione zostaje niepokojące znalezisko. Jest nim fragment dziecięcej czaszki. Wkrótce śledczy znajdują kolejne znaleziska. Są to fragmenty rozczłonkowanych ciał dzieci w wieku od 9 do 14 lat. Pewne jest, że w okolicy grasuje brutalny morderca, który upatruje sobie ofiary w dzieciach. Wieść ta napawa lękiem mieszkańców Nowokuźniecka. Potęgują go kolejne morderstwa. Zaczyna się wyścig z czasem. Morderca dorabia się wielu przydomków. Znany jest jako Syberyjski Rozpruwacz, chałupnik i Potwór z Nowokuźniecka. Jacek Piekiełko przedstawia na łamach powieści historię bodaj najbrutalniejszego mordercy w dziejach postsowieckiej Rosji. "Doberman" ukaże Ci najgłębsze pokłady ludzkiego szaleństwa i czystego zła.