Niebiańskie osiedle

Prawdy nie pogrzebie czas. Ani zbrodnia… Siglufjorour – mroczne miasteczko na krańcu Islandii. Tu nikt nie ufa nikomu, a samotność przytłacza jak arktyczna noc. Ari Thór, młody policjant, niedoszły ksiądz z bolesną przeszłością, musi tu walczyć ze zbrodnią równie często, jak z samym sobą... A teraz Siglufjorour zaatakował zabójczy wirus. Jest odcięte od świata kwarantanną. Ari Thór postanawia wy-dostać się z

Jeśli zastanawiasz się, na czym polega życie i jaki jest jego sens, to "Pełnia szczęścia" udzieli wszelkich niezbędnych odpowiedzi. Będzie także przestrogą przed utratą właściwej drogi. Niektórzy ludzie nieustannie przyciągają do siebie pecha. Bywają to duże nieszczęścia, a czasem są to jedynie małe i nieistotne wydarzenia, które potrafią zirytować, jeśli zaczną się nawarstwiać. Madzia Kociołek jest zwyczajną dziewczyną. Nie rzuca się w oczy, nie osiąga wielkich sukcesów i nie wyróżnia się niczym specjalnym. Jedyną rzeczą, która ją wyraźnie charakteryzuje, jest właśnie pech - z tych niewielkich, ale budzących frustrację. Jedzenie spadające na ubranie, oczko w rajstopach, pomyłka fryzjera czy uciekający autobus to niechciane przygody, które spotykają ją każdego dnia. A to tylko nieliczne sytuacje z jej codziennego życia, którego powoli zaczyna mieć dość. Pewnego dnia Madzia postanawia, że coś musi się zmienić. Jest gotowa zrobić wszystko, aby zaznać pełni szczęścia i pozbyć się ciążącego nad nią fatum. Tylko gdzie zaczyna się granica wszystkiego i czy dobrze jest ją przekraczać?

"Nagła zmiana planu" to udany pisarski debiut Eweliny Miśkiewicz, po który powinny sięgnąć panie borykające się z nasilającą się rutyną, która wkrada się w związek i codzienne relacje. Po co? Aby uniknąć sytuacji, której doświadczyła bohaterka, bądź aby łatwiej zacząć nowy etap życia po rozstaniu z dotychczasowym partnerem. 35-letnią Lenę, główną bohaterkę, poznajemy w momencie, gdy całe jej życie wali się w gruzy. Po kilku latach małżeństwa jej mąż Paweł postanawia odejść i od nowa ułożyć sobie życie z kimś innym. Główna bohaterka jest załamana, ale powoli przyzwyczaja się do nowej sytuacji i życia w pojedynkę. Brak partnera to nie jedyny problem. Dochodzą do tego brak środków do życia oraz przedłużające się trudności ze znalezieniem pracy. Dodatkowo matka staje się nadmiernie obecna w życiu swojej córki, próbując zająć się jej życiem uczuciowym, co szybko staje się uciążliwe. W tej sytuacji jednak kobieta nie jest pozostawiona sama sobie, gdyż na szczęście może liczyć na swoje zaufane przyjaciółki - Ankę, Karolinę oraz Ewę. Każda jest inna, o innym typie osobowości, jednakże razem łączą siły, aby jak najlepiej pomóc Lenie. Przekonują, że na miłość nigdy nie jest za późno, a każdą, nawet największą, przeciwność można pokonać. Na skutek ich działań bohaterka zaczyna na nowo otwierać się na świat, zauważając, że sytuacja nie jest aż tak totalnie beznadziejna, jak się wydawało. Wspólnie postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce i zająć się leżącym w gruzach życiem uczuciowym przyjaciółki. Nakłaniają ją na randkę w ciemno, która miałaby się odbyć na weselu. Teraz już wszystko zależy od niej, czy otworzy się na nowe możliwości, a swoje serce na intrygującego Karola. Czy pójdzie na żywioł, czy potrzebuje czasu na odnalezienie się w nowej sytuacji?

Jak podnieść się po stracie ukochanego mężczyzny? Książka "Już nie czekam" to historia kobiety o imieniu Marika, która wiodła szczęśliwe życie do momentu śmierci ukochanego męża. Czy będzie w stanie się podnieść? Co czeka ją po drugiej stronie? Główna bohaterka książki Marika prowadzi gabinet psychologiczny. Kiedyś tworzyła go razem z mężem Damianem. Do jego śmierci. Teraz Marika musi poukładać na nowo swoje życie zawodowe i prywatne. Jak śmierć ukochanego wpłynie na jej dalsze życie? Wydaje się, że kobieta pozbierała się po jego odejściu, a przynajmniej takie wrażenie sprawia. Dla postronnego obserwatora wygląda dobrze. Przyjmuje pacjentów jak dawniej, pomaga innym ludziom. Gdy wraca do domu, wtedy pojawiają się w niej uczucia niemocy i smutku. Pomocną dłoń wyciąga do niej Eryk, długoletni przyjaciel, dzięki któremu powoli staje na nogi. Któregoś dnia do gabinetu Mariki trafia Szymon. Jego problemem jest lęk przed zaśnięciem. Pojawił się on znienacka, od kiedy Szymon poznał pewną kobietę na zajęciach sportowych. Mężczyzna czuje, że coś go do niej przyciąga, wydaje mu się znajoma. Czy Marika będzie w stanie pomóc Szymonowi? Czy dzięki niemu także jej życie zacznie nabierać nowych kształtów i kolorów? Czy kobieta zdoła zrozumieć, że nie ma czegoś takiego jak zły los, a jedynie nasza reakcja układa życie w taki czy inny sposób? Agnieszka Olejnik stworzyła historię ludzi, którzy jak wielu z nas przeżyli coś, co spędza im sen z powiek, dosłownie lub w przenośni. Czy zdołają ponownie zasnąć?

Maria Józefa Habsburg – ostatnia koronowana polska królowa nie ma wśród historyków dobrej opinii. Uważana jest za sterniczkę okrętu pod tytułem „wolna Rzeczypospolita”, tak nieudolnie, nierozsądnie i egoistycznie nim kierującą, że w końcu musiał się rozbić o skały i przestać istnieć na 123 lata. Janina Lesiak podjęła się trudnego zadania; wychodząc z założenia, że każdy ma prawo do obrony postanowiła nie tyle tłumaczyć, ile zrozumieć postępowanie Marii Józefy szukając przyczyn, dla których ta ostatnia z ośmiu Habsburżanek na polskim tronie zapisała się wśród nich najgorzej. Książka jest opowieścią o kobiecie, która pragnęła być kimś innym niż była i o tym, że niespełnione marzenia mogą zmienić życie komuś, kto nie potrafi się pogodzić z niemożnością ich realizacji. I o tym, że aby być królową nie wystarczy usiąść na królewskim tronie… Jest także po części opowieścią Autorki o jej własnym życiu, wyborach i drodze twórczej poświęconej portretom psychologicznym polskich królowych, które choć dalekie i niekiedy zapomniane są tak niezwykłe, że trzeba je obudzić i ożywić. Maria Józefa Habsburg – ostatnia w monarszym orszaku zaprasza do swojego świata.

Prawdziwa historia dwóch mężczyzn, architekta i seryjnego mordercy, których losy połączyła ze sobą największa wystawa w amerykańskiej historii: Kolumbijska Wystawa Światowa z 1893 roku, zorganizowana w Chicago i nazywana „Białym Miastem”. Daniel Hudson Burnham, wybitny dyrektor robót wystawy i twórca wielu ważnych budynków, takich jak Flatiron Building w