Obietnica

Co by się stało, gdyby w Krakowie doszło do serii zbrodni? Właśnie taka historia dzieje się na łamach tej książki. Jednak to nie wszystko - ktoś ewidentnie próbuje w swojej kryminalnej aktywności naśladować jednego z najokrutniejszych morderców w historii. Aby rozwikłać zagadkę, potrzebny będzie specjalista o nieprzeciętnym umyśle. Kimś takim może okazać się Honoriusz Mond, postać zdecydowanie niebanalna. Człowiek twardo stąpający po ziemi, wierzący w fizykę i biologię, daleki natomiast od wiary w siły nadprzyrodzone. Tym razem jednak jego wiara zostanie wystawiona na próbę, bo oto ma do czynienia z serią zabójstw, które wyglądają dokładnie tak, jakby znany zbrodniarz uległ reinkarnacji i powrócił w nowym wcieleniu. Czas biegnie nieubłaganie i już wkrótce morderca dopadnie kolejną ofiarę. A potem jeszcze kolejną. Dlatego trzeba go powstrzymać - czy zdoła tego dokonać Honoriusz Mond?

Prawdziwa historia dwóch mężczyzn, architekta i seryjnego mordercy, których losy połączyła ze sobą największa wystawa w amerykańskiej historii: Kolumbijska Wystawa Światowa z 1893 roku, zorganizowana w Chicago i nazywana „Białym Miastem”. Daniel Hudson Burnham, wybitny dyrektor robót wystawy i twórca wielu ważnych budynków, takich jak Flatiron Building w

W końcu – w cudownym technikolorze – ilustrowana autobiografia legendarnego reżysera, animatora i jednego z twórców sukcesu Monty Pythona, Terry'ego Gilliama. Od pozbawionego wygód dzieciństwa w zlodowaciałych pustkowiach Minnesoty, do białej gorączki hollywoodzkiego życia, przez awangardową kontrkulturę Nowego Jorku, Londynu i Los Angeles lat 60. i 70. – życie

Mike i Olivia nienawidzą się od zawsze. Kiedy byli dziećmi, bez przerwy sobie dokuczali. Ich kontakt się urwał, kiedy Olivia wyjechała do szkoły z internatem. Jednak teraz powróciła. Mike nie poznaje na ulicy dziewczyny, której nie lubił niemal całe swoje życie. Olivia już nie ma aparatu na zębach ani denerwujących warkoczyków. Olivia też go nie poznaje, i kiedy dowiaduje się, że chłopak, który ją zaczepił na ulicy to

"Pamiętniki. Największy kochanek wszech czasów" to wybór wspomnień najsłynniejszego uwodziciela w dziejach ludzkości. Miał 186 cm wzrostu, ciemną karnację, czarne oczy i włosy, które wszakże (wedle ówczesnej mody) skrywał zazwyczaj pod peruką. Giacomo Casanova to jedno z najbardziej znanych nazwisk w dziejach. Ten XVIII-wieczny prawnik, złodziej, oszust, karciarz, filozof, dyplomata i pisarz stał się dla potomnych synonimem uwodziciela. Pierwsze (choć niespełnione) miłosne uniesienia poznał już w wieku lat dwunastu. Przez ponad siedemdziesiąt lat burzliwego życia przeżył tyle przygód, że można by nimi obdzielić kilku filmowych bohaterów. Uwodził i był uwodzony, wiązał się z kobietami z różnych sfer i środowisk. Pojedynkował się (słynne starcie z Branickim), siedział w więzieniu, podróżował... Podawał się za kabalistę, alchemika i cudotwórcę. Należał do masonerii... I uwierzcie na słowo, że to wszystko to jeszcze nic! Casanova pozostawił po sobie pokaźny dorobek literacki. Składają się nań sztuki teatralne, dysputy, rozprawy, zbiory anegdot i opowiastek. Przekłady literackie i oczywiście wspomnienia. Najbardziej obszernym dziełem jest "Historia mojego życia", czyli 12-tomowy cykl wydany po raz pierwszy w Lipsku w latach 20-stych XIX wieku pod nazwą "Pamiętniki". Jak do tej pory nie doczekaliśmy się jeszcze na pełny polski przekład pamiętników Casanovy. Z prawdziwą przyjemnością prezentujemy więc naszym czytelnikom ich obszerne fragmenty zawarte w niniejszej książce. Składają się one na spójną i barwną opowieść o człowieku, który stał się pionierem pewnej rewolucji obyczajowej. W czasach form i konwenansów oraz wszechobecnej pruderii pokazał, że fizyczność może być równie ważna co szlachetne, wzniosłe uczucia. Udowodnił, że mężczyzna również pragnie podobać się kobietom i zabiegać o ich względy i że nawet zawołany uwodziciel sam może paść ofiarą swoich własnych uczuć. W pamiętnikach wspomina o związkach z grubo ponad setką kobiet. Były to zarówno przelotne miłostki, jak i długoletnie, wartościowe relacje. A tajemnica tego jakby nie patrzeć sukcesu tkwi być może w tym, że uwodził, nie mając świadomości tego; będąc sam uwodzonym. Tak przynajmniej pisał. Ale czy to aby na pewno prawda?