Obietnica

Literatura miłosna od lat cieszy się niegasnącą popularnością, zwłaszcza wśród płci pięknej. Najczęściej książki tego gatunku pozostają niezauważone i nieznane szerokiemu gronu odbiorców. Inaczej jest jednak z dziełem autorstwa Martyny Pustelnik, pod tytułem "Nie rób scen, Flora". To niewątpliwie powieść warta uwagi. Bohaterką powieści jest Flora. To niespełniona aktorka, która dostała szansę zagrania roli mitologicznej Psyche u bardzo cenionego i znanego reżysera. Wszystko wydaje się iść świetnie, do momentu aż Flora dowiaduje się, że jej partnerem scenicznym, który wystąpi w roli Erosa, ma zostać Maks Stankiewicz - niezwykle ceniony aktor oraz celebryta, a zarazem dawna miłość aktorki z czasów, gdy studiowała jeszcze na Akademii Teatralnej. Florentyna Mikołajczyk nie chce jednak zaprzepaścić swojej życiowej szansy. Uważa, że da radę wcielić się w rolę zakochanej do szaleństwa Psyche. Może też będzie to okazja do tego, aby zemścić się za to, że Maks Stankiewicz przed laty złamał jej serce? Tego wszystkiego dowiecie się z niniejszej książki.

Masz wrażenie, że żyjesz w morzu ignorancji i głupoty, idiotyzmów i półprawd, populizmu i bezmyślnie powtarzanych bzdur? Jeśli tak, sięgnij po opinię specjalistów. Francuski psycholog Jean-François Marmion poprosił ekspertów w dziedzinie ludzkich zachowań - socjologów, psychologów, filozofów, neuropsychiatrów - by zmierzyli się z tematem i spróbowali zdefiniować idiotyzmy, które tak nam doskwierają. Efektem jest błyskotliwa, pełna humoru książka "Głupota. Nieoficjalna biografia", która pozwoli (po części) zrozumieć, dlaczego pływamy w morzu bredni. Różnorodność form i poziomów głupoty przedstawiona w książce może przyprawić o zawrót głowy. Trzydzieści jeden tekstów i wywiadów zawiera bogaty przegląd idiotycznych przekonań, teorii spiskowych, internetowych fejków i innych bredni. Czy żyjemy w złotym wieku bzdur? - pytają autorzy. I pochylają się nad wszystkimi, analizując pod tym kątem zarówno naszą codzienność, jak i brednie globalne, z szybkością światła ogarniające całe społeczności ery cyfrowej. Z tej książki dowiemy się, dlaczego często wierzą w nie nawet bardzo inteligentni ludzie i kto jest najbardziej podatny na ich działanie. Znajdziemy też naukową definicję dupka i dowiemy się, dlaczego tak bardzo pasuje ona do Donalda Trumpa. Autorzy różnie definiują głupotę, ale większość zgadza się ze słowami amerykańskiego filozofa Harry'ego Frankfurta, który zasłynął bestsellerową książką "O wciskaniu kitu". Pisał on, że istotą głupoty jest obojętność na prawdę. W przeciwieństwie do kłamcy, który prawdę stara się świadomie ukryć, głupiec ją po prostu ignoruje. Rozwodzi się o wszystkim, cokolwiek przyjdzie mu do głowy, bez najmniejszej troski o prawdziwość czy fałsz swoich stwierdzeń. A jeśli jest obdarzony narcystyczną pewnością siebie, to łatwo uwiedzie audytorium, które odruchowo doszukuje się sensu w jego słowach. Jak się przed tym bronić? Poza włączeniem krytycznego myślenia niewiele da się zrobić. Jak mawiał Albert Einstein: "Istnieją tylko dwie nieskończone rzeczy: wszechświat i ludzka głupota. Choć co do tej pierwszej nie mam absolutnej pewności".

"Z zimnym sercem" to druga część cyklu "Cat Kinsella", w której poznajemy dalsze losy ambitnej funkcjonariuszki. Kiedy starasz się pokazać w pracy, że jesteś lepszy niż inni, miej na względzie, że czasami możesz się porwać na szerokie wody. Pamiętaj też, że nie możesz przesadzić z brakiem zaufania do współpracowników, zwłaszcza jeśli jesteś agentem śledczym. Epizod zawodowy Kinselli w biurze burmistrza właśnie dobiega końca, kobieta wraca do Londynu, gdzie ponownie nosi mundur posterunkowej w wydziale śledczym. Dochodzeniówka właśnie ma nową sprawę, której nikt nie chce się podjąć. Kinsella zostaje do niej przydzielona, a wraz z nią będzie odpowiadał za każdy krok Luigi Parnell - przedstawiciel Policji Metropolitalnej. Nowa sprawa dotyczy zamordowania młodej kobiety, która została znaleziona w zaułku, kilka przecznic od swojego miejsca zamieszkania. Elegancka suknia, którą założyła na oficjalne firmowe przyjęcie, jest cała zbryzgana krwią. Głównym podejrzanym jest Joseph Madden, właściciel kawiarni, która znajduje się kilka metrów od posterunku policji. Mężczyzna nie ukrywa, że nie darzył Australijki specjalną sympatią, ale zarzeka się, że nie mógł jej nic zrobić. Przedstawia też alibi, które w identyczny jak ON sposób recytuje jego małżonka. Z jednym drobnym szczegółem, w którym ich zeznania się rozmijają. To skłoni agentkę, by dokładniej przyjrzeć się Maddenowi. Doskonale wie, że jedno z małżonków kłamie. Pytanie, które z nich i dlaczego. W dodatku na jaw wychodzą nowe fakty, które pozwalają stwierdzić, że para ma na sumieniu o wiele więcej, niż się spodziewano.

Czy więź pomiędzy dwiema siostrami przetrwa, gdy jednej z nich zabraknie? Minął rok od śmierci nastoletniej Zoë. Jej młodsza siostra nadal nie pogodziła się z tragedią. Echo czuje się bardzo osamotniona. Rodzice żyją w oddrętwieniu, a przyjaciele nie chcą wracać do przeszłości. Wtedy pojawia się chłopak Zoë, który wciąż ma jej pamiętnik. Czy Echo powinna go przeczytać? Dziewczyna jest w rozterce, ale czuje, że musi poznać

Michalina Grzesiak, autorka bestsellerowej książki na podstawie bloga „Krystyno, nie denerwuj matki” powraca z nową książką! To nie jest przewodnik, który poprowadzi was przez gąszcz rodzicielskich wyzwań. Z tej książki niczego się nie nauczycie. Nie znajdziecie tu żadnego tutorialu, który odwiedzie was od popełniania błędów. No serio, to nie tu. Tu notorycznie coś się paprze. Ta książka pokazuje świat oczami dziecka, a widzenie i rozumienie u pięciolatki to jakby wyższy stopień wtajemniczenia. To jest sztuka. Tak nie oceniać, nie kategoryzować i nie nienawidzić. Jest w nas, dorosłych, poczucie, że mamy niekontrolowaną władzę nad młodszymi. Przeświadczenie, że wolno nam przelewać w ich głowy dokonania i porażki, wiary i niewierności, chęci i niechęci, lubienia i nielubienia. Niepopsuty człowiek, kiedy tylko dopuścisz go do głosu, opowie ci o pomaganiu nieznajomemu na dziale z lizakami i tęsknocie za "umarniętą" mamą, chociaż mama jeszcze nigdzie się nie wybiera. Przekona świat, że chłopcy mogą malować paznokcie na czerwono i zakładać sukienki z tiulem. Wskaże też palcem najsubtelniejsze sposoby wyznawania miłości każdemu, kto tylko zechce go posłuchać. Posłuchajcie Krysi.

W zwartej prozie wibrującej od elektryczności i powstrzymywanych emocji Maggie O`Farrell przedstawia niebezpieczeństwa kryjące się tuż pod powierzchnią i rzuca światło na bezcenność, piękno i tajemnice samego życia. Jestem, jestem, jestem to zdumiewający pamiętnik opisujący doświadczenia bliskiej śmierci, znaczące i definiujące jej życie. Choroba z dzieciństwa, która na rok przykuła autorkę do łóżka i której zdaniem lekarzy miała nie przeżyć. Nastoletnie pragnienie ucieczki, które o mało nie skończyło się katastrofą. Spotkanie z niebezpiecznym mężczyzną na bezludziu. I najbardziej przerażające ze wszystkiego codzienne zmagania, by chronić córkę (dla której ta książka została napisana) przed stanem pozostawiającym ją niewyobrażalnie bezbronną wobec miriady zagrożeń czyhających w życiu. „Tam, gdzie inni pisarze bawią się papierem, O`Farrell chwyta łuk i strzałę, po czym celuje w ludzkie serce.” - The Times „Niezwykłe… niewygodne i absorbujące - trudno oderwać się od lektury… Płynne, wytworne, pełne barwnych szczegółów. Jej proza wydaje się niepokonana.” - Guardian, Book of the Month, sierpień 2017