Źródło / Wiedźmy z Savannah. Tom 2

Wszyscy przez to przechodzimy – zapętleni w ciągłych wątpliwościach „co, jeśli?”. Niezdolni do podjęcia decyzji, sparaliżowani przez strach, że dokonamy złego wyboru. Nikt nie chce żyć, bez przerwy się zamartwiając i nie mogąc zdecydować na konkretne działanie w obawie przed konsekwencjami. Jednak wydaje się, że trudno tego uniknąć, że taka jest nasza natura i nie można tego zmienić. Ale czy na pewno? Anne Bogel

Po raz ostatni widziano moich rodziców podczas strzelaniny na turecko-syryjskiej granicy, potem zaginął po nich ślad. Próbowali walczyć ze złem i zadbali, bym i ja chciała naprawiać świat. Dlatego gdy pewnego dnia do restauracji weszło dwóch uzbrojonych facetów, zamiast siedzieć cicho, zaczęłam działać. Szybko ich unieszkodliwiłam i zapomniałam o sprawie, niestety ktoś obejrzał nagranie z monitoringu. Zwróciłam na siebie uwagę służb specjalnych, które zaproponowały mi układ – misja w Moskwie w z

“Łamacz Dusz” to wyjątkowo mroczny i krwawy thriller psychologiczny, który będzie Cię trzymał w napięciu do ostatniego zdania. Tym razem Sebastian Fitzek postanowił zaskoczyć każdego czytelnika, wplątując go w zawiłą intrygę. Eksperyment przeprowadzony przez jednego z profesorów psychologii polega na odczytaniu pewnego tekstu. Na uczestnictwo w nim decyduje się dwójka studentów. W ten sposób udaje im się poznać pacjenta pewnej prywatnej kliniki psychiatrycznej - Caspara. Mężczyzna zmaga się z amnezją i nie potrafi sobie przypomnieć niczego, co zaszło w przeszłości. Znaleziono go nieprzytomnego i zmarzniętego. Powoli jednak zaczyna przypominać sobie urywki z minionych chwil. Tymczasem w mediach zaczyna się robić głośno o tytułowym "Łamaczu Dusz” - zwyrodnialcy, który porywa ludzi, jednak wcale ich nie zabija, a krzywdzi psychicznie. Niespodziewanie klinika w której przebywa Casper zostaje odcięta od całego świata. Pacjenci i personel zostają zamknięci w jednym miejscu razem z Łamaczem Dusz, który nie cofnie się przed niczym. Czy ktokolwiek zdoła się uratować?

Ostatnia część jednej z najznakomitszych polskich powieści historycznych, teraz na nowo przypomniana przez Wydawnictwo MG. Książka "Bolesław Chrobry. Rozdroża" jest domknięciem losów charyzmatycznego władcy z rodu Piastów, który mimo przeciwności zwieńczył swoje polityczne wysiłki pierwszą w dziejach Polski koroną. Antoni Gołubiew - pomimo iście monumentalnego dorobku - jest pisarzem wciąż niewystarczająco docenianym w powszechnym odbiorze czytelniczym. A przecież jego proza historyczna nawiązuje do najlepszych wzorców tego gatunku i można ją śmiało zestawiać z nazwiskami Teodora Parnickiego, Hanny Malewskiej czy Elżbiety Cherezińskiej. Opowieść, którą podejmuje w "Chrobrym", jest majstersztykiem fabularyzowania historii z jednoczesnymi aspiracjami do uświadomienia odbiorcy, jak bardzo bliski sercu współczesnego czytelnika może być bohater czasów odległych, na wpół zapomnianych. Całe szczęście Gołubiew nie daje zapomnieć o pierwszym królu piastowskim, wpisując go w dynamiczny krajobraz średniowiecznych realiów: politycznych machinacji, krzewienia wiary chrześcijańskiej i kultury łacińskiej, które nie zawsze postępowało wedle zasad rycerskiego etosu. Powieść Gołubiewa szczególnie warto porównać z książką "Srebrne orły" Teodora Parnickiego, która rozgrywa się w zbieżnych okolicznościach przełomu X i XI wieku, a polityczne dylematy króla Bolesława zostały uzupełnione o paneuropejski kontekst uniwersalnego cesarstwa.

Zapierające dech w piersiach zwieńczenie bestsellerowej trylogii NAJMROCZNIEJSZE MOCE. To oni dali Chloe Saunders jej moce, a teraz chcą je odebrać. Wielki błąd... Chloe Saunders ma piętnaście lat i gorąco pragnęłaby być normalna, tymczasem jest genetycznie zmodyfikowaną nekromantką, która potrafi ożywiać zmarłych nawet bezwiednie. Ratując życie, ona i jej równie "upośledzeni" przyjaciele uciekają przed złowrogą korporacją, która uczyniła ich takimi, jakimi są. Jakby tego było jeszcze mało, Chlo

Niepublikowane relacje naocznych świadków „Ci dziwni mężczyźni wiele razy odwiedzali mnie w środku nocy”. „Ten cień miał na głowie czarną fedorę”. „To jak się uśmiechał… To nie był przyjazny uśmiech”. „Patrzył wprost w moją duszę”. Faceci w Czerni. Złowieszcze postacie, które pojawiają się, by zastraszać i uciszać świadków spotkań z UFO. Fascynują niezwykłym

Rita i Tomasz, młodzi ludzie pełni radości, czerpiący z życia pełnymi garściami, czasem lekko zawadzający o granice prawa, nie spodziewają się, co przygotował dla nich los. Sami mają bardzo sprecyzowane plany, piękna ślubna suknia już czeka… Wskutek tragicznego splotu okoliczności ich życie zmienia się diametralnie; nie będzie ślubu, nie będzie wspólnego czasu, nie będzie już wiatru we włosach Rity, zniknie radosna, szalona dziewczyna. Będzie musiała radzić sobie sama, pomocy nie uzyska nawet od matki Tomka. Zdecyduje się wyjechać. Na Mazurach spotyka mężczyznę, który zauroczony nią, proponuje wspólne życie. Może nie takie, na jakie liczyła w wyobraźni, ale Rita nie może sobie pozwolić na grymaszenie. Wspólnie prowadzony pensjonat na Mazurach prosperuje dobrze, dzieci rosną. Świat Rity jest podporządkowany obowiązkom i mężowi, sama Rita również staje się osobą podporządkowaną. Nie ma już w sobie woli walki, pragnienia przygody; jej radością oprócz dzieci stają się konie. Chwile ważne dla siebie spędza, jeżdżąc konno po okolicy. I to uporządkowane, poskładane jakoś życie nagle sypie się niczym domek z kart, a Rita po raz kolejny będzie musiała zmierzyć się z przewrotnością losu. Będzie musiała też zmierzyć się z samą sobą – i nie wiadomo, które z tych zmagań okażą się trudniejsze…

Od niepamiętnych czasów blond był synonimem piękna i szlachetności, ale także delikatności, słabości charakteru, czy wręcz głupoty. Kobieta nie mogła być piękna i mądra zarazem… Oto siedem portretów blondynek, kobiet odważnych i wpływowych, które zadają kłam wszystkim stereotypom związanym z włosami koloru blond. Dajmy się uwieść Afrodycie, bogini miłości. Posłuchajmy rozkazów Eleonory Akwitańskiej,