Czego boi się Darth Vader?

KONIEC ŚWIATA JEST JUŻ BLISKO. BĄDŹ PRZYGOTOWANY. Takie przesłanie powtarza w swoich mediach Profet, samozwańczy prorok. Z dnia na dzień jego hasła zyskują coraz więcej odbiorców. Tymczasem na obrzeżach Gdańska dochodzi do włamania do domku kempingowego. W jego trakcie ginie mężczyzna, a kobieta w ciąży zostaje poddana okrutnej torturze i cudem uchodzi z życiem. Na miejscu przestępstwa śledczy odnajdują starą zabawkę z upiorną wiadomością. Kim jest jej autor i co dokładnie chciał przekazać? Śledztwo przejmuje komisarz Liza Langer, którą coraz mocniej dręczą demony nawracającej depresji. Z pomocą przychodzi jej Orest Rembert - psycholog policyjny oraz profiler. Wkrótce psychopata obiera za cel kolejną kobietę. Rozpoczyna się potworny wyścig z czasem. Kto będzie zwycięzcą? Nowy thriller z komisarz Lizą Langer i profilerem kryminalnym Orestem Rembertem

Książka jest próbą odpowiedzi na pytanie, jak powracający Polacy radzą sobie w Polsce? W jakim stopniu zmienia się nasz stosunek do repatriantów? Czy w relacjach bohaterów jest więcej radości, czy rozpaczy? Najstarsze pokolenie repatriantów pamięta 1936 rok, gdy na mocy decyzji Rady Komisarzy Ludowych Sowieci deportowali ich z rodzimych terenów obecnej Ukrainy do Kazachstanu. Trafili tam, gdzie komisarz postawił palec na mapie. Polacy, podobnie jak Niemcy, Ukraińcy i inni, znajdowali się pod tzw. komendanturą. Bez jej zgody nie mogli nawet odwiedzić krewnych w sąsiedniej wiosce. Przeżyli tam ponad pół wieku jako członkowie narodu radzieckiego. W dużym stopniu się zasymilowali. Wiara pozostała zawsze ich wyróżnikiem. Polaków w Kazachstanie odkryła na nowo III RP w latach 90. XX wieku. Pierwsi repatrianci wracali do Polski na własną rękę, załatwiając sobie prywatne zaproszenia. Polski Sejm uchwalił ustawę repatriacyjną dopiero w 2000 roku. Na podstawie ustawy do Polski wróciło około 8000 osób, według różnych źródeł w kolejce czeka 15 – 20 tys. osób. 7 kwietnia 2017 roku Sejm przyjął nową ustawę o repatriacji.

Relacje międzyludzkie bywają skomplikowane. Dorośli, znacznie częściej niż by tego chcieli, mają problemy z wyrażaniem własnych uczuć, byciem szczerym oraz postępowaniem w należyty sposób. Trudno więc dziwić się, że takie same kłopoty towarzyszą nastolatkom, które na dodatek muszą zmagać się z wyjątkowo silną presją grupy rówieśników. W powieści pod tytułem "Opowiem ci bajkę” Małgorzaty Rogali czytelnik zostaje przeniesiony do świata, w którym główną rolę odgrywa młodzież. Co to oznacza? Sporo komplikacji, a nawet…morderstwo! Reforma szkolnictwa wymusza konieczność reorganizacji placówki, której musi stawić czoła dyrektor Biedrzycki. Postanawia, że postawi na sprawdzonych ludzi i prosi Weronikę Nowacką o to, by ponownie podjęła pracę w szkole. Podobne zapytanie kieruje do Zuzanny Słowik, która miałaby zapomnieć o urokach emerytury i uczyć języka polskiego. Gdy Edyta zatrudnia sympatycznego studenta, Antka, do opieki nad swoją kilkuletnią córką, Patrycją, nie przypuszcza jakie konsekwencje pociągnie za sobą ta decyzja. Chłopak przypada do gustu starszej siostrze Patrycji. Wydawać by się mogło, że nie ma w tym niczego złego. Ta jednak po pewnym czasie dzieli się z matką strasznym sekretem, a wkrótce po tym Antek ginie. Jasne jest, że został zamordowany, a policja rozpoczyna śledztwo, które ma na celu wyjaśnienie okoliczności tej zagadkowej śmierci. Kto stoi za tak przerażającą zbrodnią? Okazuje się, że zło dotarło nawet za szkolne mury! "Opowiem ci bajkę” to trzeci tom z serii książek poświęconych Weronice Nowackiej. Wcześniej ukazały się w nim również takie tytuły jak: "Kiedyś cię odnajdę” oraz "Nic o tobie nie wiem”.

Gdy byłam dzieckiem, pierwszy kęs robiłam z zamkniętymi oczami, by lepiej poczuć smak potrawy. Od zawsze uwielbiałam jeść, rozmawiać o jedzeniu, przygotowywać je, a z czasem zaczęłam też o nim pisać, a nawet je fotografować. Książka, którą napisałam, to właśnie taki pachnący, przepełniony smakami zbiór opowieści. Zaglądam w niej do kuchni mamy, piekę szarlotkę z babcią Marysią, idę na targ z babcią Anią, wygrzewam się na słońcu z prababcią Janinką, ale i szperam w spiżarni Lucyny Ćwierczakiewicz oraz piekę wielkanocną babę z Marią Disslową. Wszystkie moje wspomnienia mają konkretny smak, dlatego zależało mi, by każde z nich wieńczył przepis. Dzięki recepturom moja opowieść staje się kompletna, a książkę można traktować jako zbiór historii o przeszłości, ale również jako źródło inspiracji w kuchni.

NIEBEZPIECZNY THRILLER PSYCHOLOGICZNY TERAZ POCZUJESZ, CZYM JEST STRACH PRZED LATANIEM Jest jedyna, śmiercionośna broń, której nie wykryje żadna kontrola. Każdy może ją wnieść na pokład. KAŻDY! Nocny lot Buenos Aires-Berlin. Na pokładzie 600 pasażerów. Wśród nich: Jeden psychiatra, który panicznie boi się latać. Jedna pacjentka, którą przed laty wyleczył ze zbrodniczych

Emma Woodhouse to dwudziestoletnia, bogata dama, mieszkająca z ojcem w pobliżu prowincjonalnego miasteczka Highbury. Pomimo przekonania, iż sama nigdy nie wyjdzie za mąż, dostrzega w sobie talent do swatania par. Po ślubie własnej guwernantki i miejscowego wdowca, pana Westona, doprowadzenie do którego traktuje jako swój osobisty sukces, postanawia znaleźć godnego męża dla swojej nowej przyjaciółki, Harriet Smith. Chociaż rodzice Harriet nie są znani, Emma jest przekonana, że dziewczyna zasługuje na związek z dżentelmenem i sprawia, że ta nie idzie za głosem własnego serca, lecz ulega patronce. Niestety wyobrażenia młodej damy niezupełnie zgadzają się z pragnieniami osób w jej otoczeniu. Sprawy komplikują się, a Emma musi zajrzeć we własne serce. Powieść jest komedią obyczajową, która bada relacje społeczne i romantyczne epoki, uważana jest za jedno z najważniejszych dzieł literatury angielskiej. Krytyka literacka chwali Emmę za elegancki styl, szczegółową charakterystykę postaci oraz subtelny humor. Powieść była wielokrotnie adaptowana na potrzeby kina, telewizji i teatru.

"Doktor Zosia" jest trzecią częścią cyklu powieściowego Ałbeny Grabowskiej "Uczniowie Hipokratesa". To połączenie beletrystyki, powieści obyczajowej, z historią polskiej medycyny. Ałbena Grabowska z zawodu jest lekarzem neurologiem. Jest już też znaną pisarką, a największą sławę przyniosła jej trzytomowa powieść przeniesiona na ekran - "Stulecie Winnych". Akcja dwu poprzednich tomów "Uczniów Hipokratesa" toczyła się w II połowie XIX wieku, w "Doktorze Zosi" natomiast pisarka umieściła akcję w wieku XX, przed pierwszą wojną światową oraz w trakcie jej trwania. Dzięki autorce czytelnik może zapoznać się z obrazami z życia przedwojennej i wojennej Warszawy, poznać historię Szpitala Ujazdowskiego. Właśnie tam, w wojskowym szpitalu, doktor Zosia dostała propozycję pracy. W szpitalu ma okazję przyglądać się wielu medycznym sławom. Doktor Zosia, po stażu na różnych oddziałach, decyduje się zostać pediatrą. Gdy nadchodzi wojna, rozpoczynają się aresztowania wśród personelu szpitala. Wielu z tych ludzi pracuje w konspiracji, los rzuca ich do obozów czy sowieckich więzień. Najgorsze chwile dla Warszawy nadchodzą wraz z wybuchem powstania. Jak zwykle w powieściach Grabowskiej fikcja miesza się z historią. Heroiczna praca lekarzy na tle płonącej Warszawy to obrazy tak bardzo realistyczne i prawdziwe. Czytelnik ma okazję poznać pracę lekarza w Warszawie w czasach najtrudniejszych, kiedy każdy dzień jest pełen lęku o los najbliższych, o los szpitala, pacjentów, los całego miasta.