Kawaler de Maison-Rouge

Od tamtego wydarzenia dziesięcioletni Jamie nie płakał ani razu. Chłopiec wie, że powinien – przecież Jasmine płakała, i mama, a tacie zdarza się to do dziś. Roger wprawdzie nie uronił ani jednej łzy, ale to w końcu kot, poza tym nie znał Rose aż tak dobrze. Wszyscy dookoła zapewniali, że czas leczy rany, tylko że to jedno z tych kłamstw powtarzanych przez dorosłych, gdy nie wiedzą, co

„Powieść, która porywa i uzależnia do tego stopnia, że nie można się od niej oderwać ani na chwilę. Wyjątkowa atmosfera i styl”. Michel Bussi Sierpień 1989 roku. Solene i Raphaël, jedenastoletnie bliźnięta z niewielkiego miasteczka Piolenc w departamencie Vaucluse, znikają podczas lokalnego Święta Czosnku. Trzy miesiące później jedno z nich zostaje odnalezione. Martwe. Czerwiec 2018 roku. W Piolenc znikają kolejne dzieci. Wszystko powraca niczym upiorne echo wydarzeń sprzed blisko trzydziestu lat. W miasteczku wybucha panika. Jedyną nadzieją na odnalezienie dzieci jest rozwikłanie tajemnicy z przeszłości i ustalenie, co przydarzyło się Solene i Raphaëlowi. Nawet, jeśli miałoby to oznaczać rozdrapywanie już zabliźnionych ran.

Księga cmentarna... stanowi podsumowanie wieloaspektowych badań nad dziejami obozu specjalnego NKWD w Starobielsku. Jej zasadniczą część stanowią biogramy 3812 jeńców, w tym 1685 ze zdjęciami, rozstrzelanych w Charkowie wiosną 1940 r. Księgę cmentarną... poprzedzają obszerne teksty wprowadzające. W pierwszym z nich, Obóz w Starobielsku, Wanda Krystyna Roman i Jędrzej Tucholski omawiają los jeńców polskich, zagarniętych po 17 września 1939 r. przez Armię Czerwoną, organizację i sposób funkcjonowania obozu w Starobielsku, a także przebieg zbrodni, dokonywanej etapami w ciągu kwietnia i w pierwszych dniach maja 1940 r., w siedzibie NKWD w Charkowie. W tekście drugim, Cmentarz w Charkowie, Andrzej Przewonik, sekretarz generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, relacjonuje zagadnienia związane ze śledztwem w sprawie zbrodni popełnionej na jeńcach Starobielska, ekshumacją ofiar, budową Polskiego Cmentarza Wojennego, uroczyście otwartego i poświęconego w dniu 17 czerwca 2000 r. Książkę otwiera Słowo wstępne skreślone przez Ryszarda Kaczorowskiego, b. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodstwie, w którym m.in. znalazły się takie słowa: "Pogrobowcy stalinizmu nie dają za wygraną i podejmują publiczne próby zamazania zbrodni i puszczenie jej w niepamięć. Żaden Trybunał Międzynarodowy nie osądził tego ludobójstwa, jak osądził w Norymberdze zbrodniarzy hitlerowskich. Pomniki, przy których składamy hołd niewinnym ofiarom, świadczą przez lata o naszej pamięci i oczekiwaniu na zadośćuczynienie nie dla zemsty ale dla prawdy historycznej i zwykłej ludzkiej uczciwości"

Romans mafijny autorki bestsellerowej serii Niezłomne! Dwudziestotrzyletnia Sheila Midler jako niemowlę została adoptowana przez jedną z najbardziej wpływowych rodzin mafijnych w Los Angeles Midlerów. Mimo że się w niej nie urodziła, od początku była traktowana na równi z innymi członkami. Kiedy głowa rodziny odchodzi na emeryturę, postanawia powierzyć Sheilii zarządzanie klubem oraz kasynem. Dziewczyna otrzymuje połowę udziałów. Druga połowa jest własnością Philipa Talbota, trzydziestoletniego mafioso i wspólnika jej ojca. Oboje od początku się nie dogadują: Philip jest zimny, nieprzejednany i traktuje Sheillę z góry. Ale dla dobra kasyna powinni się dogadać. Mężczyzna wprowadza więc Sheillę w machinę interesów, nie szczędząc jej brutalnych szczegółów. Dziewczyna, dla własnego dobra, szybko musi nauczyć się funkcjonować w tym świecie. Nie wie jednak, że Philip wbrew swojej woli i rozsądkowi zaczyna ją chronić. Opis pochodzi od wydawcy.

Trudna historia Kanady i rdzennych mieszkańców. Historia o dzieciach, które odbierano rodzinom, by wysyłać je do szkół odzierających z kultury i tożsamości. Książka "Siedem opadłych piór. Rasizm, śmierć i brutalne prawdy o Kanadzie" przedstawia system, który doprowadził do tysięcy tragedii i niepotrzebnych śmierci. Książka "Siedem opadłych piór. Rasizm, śmierć i brutalne prawdy o Kanadzie" jest narodowym bestsellerem. Opowiada historię indiańskich nastolatków, którzy trafili do szkół średnich położonych setki kilometrów od ich domów. Desperackie próby powrotu zakończyły się tragicznie. Tanya Talaga przedstawia działanie neokolonialnego systemu, brutalne łamanie praw człowieka i niszczenie tożsamości mniejszości etnicznych, które ma miejsce we współczesnej Kanadzie. Bohaterowie książki ponieśli śmierć w latach 2000-2011 mimo zaleceń, które miały przeciwdziałać podobnym wydarzeniom po tragedii z roku 1966. Autorka opisuje luki systemowe i ogromne niedofinansowanie, które odbijają się na warunkach, w których funkcjonują kanadyjscy Indianie w szkołach z internatem. Dzięki narracji Talagi na każdej karcie książki czuć ogrom tragedii będącej ich codziennością.

Ucieczka Nataszy Doroszenko w drodze na przesłuchanie na Komendzie Głównej w Kopenhadze jest pierwszym z serii dramatycznych wydarzeń, jakie rozgrywają się w Północnej Zelandii. Wkrótce jej były narzeczony zostaje znaleziony martwy, a jego zmiażdżone palce wyglądają dokładnie tak, jak zmaltretowane dłonie zamordowanego trzy lata wcześniej w Kijowie męża Nataszy. Tymczasem znika ukraiński funkcjonariusz policji, a ktoś próbuje porwać ośmioletnią córkę Nataszy z ośrodka dla uchodźców...

W tej historii nic nie jest tym, czym się wydaje. Konstancja - kobieta potrafiąca wyczuć zapach zbliżającej się śmierci, tajemnicza Stew, Markiz - dziedzic rodu di Sant’Angelo, oraz Pilot, który wybiera się w swoją ostatnią podróż. Czwórka bohaterów połączonych mroczną tajemnicą próbuje stanąć twarzą w twarz z prawdą o człowieku, która nie zawsze bywa łatwa do przełknięcia. Czy można eksperymentować z uczuciami i bezkarnie przekraczać własne granice? A może miłość wcale nie wymaga wyłączności?