Pacjenci

II Wojna Światowa była krwawym i bezlitosnym czasem dla wszystkich europejczyków, ale w szczególności dla ludności polskiej. Był to czasu bólu, cierpienia i upokorzenia. Dla ocalałych z okupacji był to także czas śmiertelnego strachu, obawy o zdrowie własne i bliskich, a często ich strata. Najnowsza powieść Seweryny Szmaglewskiej "Tak wiele jest strachów" obejmuje wszystkie opowiadania autorki, które opowiadają trudne historie wojennej i powojennej rzeczywistości. Obowiązkowa pozycja dla każdego sympatyka historii II wojny światowej! "Tak wiele jest strachów" to książka trudna, która udowadnia, że kapitulacja i wycofanie wojsk niemieckich z Polski nie zakończyły wojny. Ona nadal trwa w umysłach ludzi, którzy przeżyli jej piekło. Zostały w nich strachy minionych dni, wypełnionych walką o życie i utratą ukochanych. To także opowiadania mające na celu przybliżyć nam czytelnikom, jak trudno było przystosować się tym którzy przeżyli, do nowej codzienności i jak rządził nimi strach, że wojna może się powtórzyć.

Publikacja "Jedyny samolot na niebie. Historia mówiona zamachów z 11 września", autorstwa Garretta M. Graffa, to książka, w której autor sięgnął po wspomnienia świadków największego zamachu terrorystycznego w historii oraz odtajnione i niepublikowane do tej pory dokumenty. Autor dowodzi, że mimo licznych publikacji i dzieł filmowych na ten temat o tragedii tej można jeszcze powiedzieć sporo nowego. Kiedy 11 września 2001 roku wszystkie kanały informacyjne zaczęły transmitować na żywo obraz płonących wież World Trade Center, uwaga całego świata skierowana była na Nowy Jork. Zamach terrorystyczny na bezprecedensową skalę miał zmienić oblicze polityki, życia codziennego i walki z terroryzmem, jednak w tamtym momencie tysiące osób walczyło o własne i cudze życie. Historie zebrane przez Garretta Graffa to ukłon w stronę zwykłych ludzi, których codzienność przerwała niewyobrażalna katastrofa. To nie tylko zapis wspomnień z centrum Nowego Jorku. W książce znajdują się również opisy sytuacji w Pentagonie czy wspomnienia operatora połączeń, który jako ostatni rozmawiał z pasażerami lotu numer 93. Dopiero opis wydarzeń feralnego dnia w szerokim kontekście i przez pryzmat najróżniejszych aktów bohaterstwa pozwala bardziej zrozumieć skalę tej tragedii. Garrett Graff to uznany historyk i dziennikarz, którego książki natychmiast stają się bestsellerami. Do tematu zamachów z 11 września 2001 roku podszedł z właściwą sobie skrupulatnością i dociekliwością, dbając o to, aby publikacja stała się hołdem dla niesamowitego heroizmu zwykłych ludzi.

Pisarz Owen Quine zaginął. Jego żona zleca sprawę prywatnemu detektywowi Cormoranowi Strike’owi. Kobieta sądzi, że mąż potrzebował kilku dni dla siebie, jak to zdarzało się już wcześniej. Strike ma go odnaleźć i sprowadzić do domu. W trakcie śledztwa okazuje się, że powód zniknięcia Quine’a może być znacznie poważniejszy niż podejrzewa żona. Pisarz właśnie ukończył rękopis będący jadowitym portretem niemal wszystkich

Historie wielkich władców zawsze interesują szerokie grono czytelników. Nic w tym dziwnego - opowiadają o ludziach, których życia były niezwykle ciekawe, tak bardzo różniące się od typowych przeżyć. Poznaj historię jednej z najważniejszych kobiet w historii Wielkiej Brytanii. Jaka była "Królowa Wiktoria" i dlaczego jej rządy były tak ważne? Jest to książka opisująca w dużej mierze życie nie tylko samej Wiktorii, ale również jej męża - Alberta. Ich potomkowie zasiedli na tronach wielu państw i do dziś panują nad Wielką Brytanią, Szwecją, Norwegią, Belgią, Danią i Hiszpanią. Sama Wiktoria była kobietą nietuzinkową, a monarsze wychowanie bardzo odbiło się na jej osobowości. Sztywność życia i wielość obowiązków nie były łatwym zadaniem. Zawsze jednak wykonywała swoje powinności w sposób rzetelny i sumienny, dbając nie tylko o swojego męża, ale też o całe królestwo. Wiktoria nigdy nie była w pełni konserwatywna lub liberalna - stąpała po cienkiej granicy między nimi i przyjmowała określone stanowiska w konkretnych tematach. Właśnie ta wolność myślenia sprawiła, że jej rządy były tak kluczowe dla historii Wielkiej Brytanii. Poznaj bliżej jej życie.

By móc iść dalej, warto skonfrontować się z trudną przeszłością... Koniecznie sięgnij po poruszającą powieść pt. "Moja lista gości" i poznaj fascynującą historię szalonych urodzin pewnej trzydziestolatki! Sabrina nie planowała wystawnego przyjęcia z okazji swoich trzydziestych urodzin. Chciała, by to było zwykłe spotkanie z Jessicą - swoje święto zazwyczaj spędzała z najlepszą koleżanką na wieczorze pełnym plotek, dobrego wina i wspominania starych czasów. Tym razem wydarza się coś innego... Przy stole nie czeka na nią samotna Jessica. Jest przy nim za to jej ojciec, który zmarł kilka lat temu, i kilka innych zaskakujących postaci. Sabrina siada do stołu z ikoniczną Audrey Hepburn, dawnym wykładowcą i niedoszłym mężem. O czym rozmawiać z tak niezwykłymi gośćmi? Sabrina nie spodziewała się, że te urodziny okażą się tak wielkim wyzwaniem. O czym bowiem rozmawiać z swoim ojcem-nieboszczykiem, hollywoodzką gwiazdą, starą miłością i wykładowcą, który uczył na jej studiach? Rozpoczyna się wyjątkowe przyjęcie pełne niespodzianek i rozmów o tym, co minęło. Te urodziny będą zupełnie inne... Czy staną się katalizatorem przemian w życiu Sabriny? I skąd wzięli się na jej urodzinach nietuzinkowi goście?

Uczucie, które połączyło następcę brytyjskiego tronu z Camillą, wywołało skandal i lawinę komentarzy. W książce autorstwa Iwony Kienzler pt. "Karol i Camilla. Nowy król i miłość jego życia" odkrywamy historię związku Karola z Camillą Parker Bowles i dowiadujemy się m.in., jak wiele poświęciła ona dla nowego króla Zjednoczonego Królestwa. Romans ówczesnego księcia Karola z Camillą Parker Bowles trwał od lat 70. XX wieku. Jednak dopiero po 35 latach, 9 kwietnia 2005 roku, para stanęła na ślubnym kobiercu. Zanim jednak do tego doszło, ich miłość musiała przetrwać wiele: rozwody z ówczesnymi współmałżonkami, tragiczną śmierć księżnej Diany, a także negatywny odbiór brytyjskiego społeczeństwa. Uczucie króla Karola i Camilli Parker Bowles można zaliczyć do najbardziej skandalicznych związków miłosnych, jakie miały miejsce w historii brytyjskiej monarchii. Z biografii autorstwa Iwony Kienzler dowiemy się jednak, że króla Karola nie można określić jednoznacznie jako bezdusznego męża zdradzającego żonę, a Camilli jako kobietę, która tylko czekała na rozpad jego młodego małżeństwa. Poznamy historię ich uczucia, które jest dowodem na to, że prawdziwa miłość może oprzeć się wielu przeciwnościom losu. Pomimo upływu lat małżonkowie wciąż wyglądają na zakochanych i są dla siebie oparciem.

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.