PAKIET Fatalne zauroczenie. Tomy 1-3

"Taniec w świetle księżyca" Julii Quinn to pełna uroku i dowcipu powieść o miłości, która zachwyci fanów historycznych romansów i porwie ich do świata, w którym rządzą konwenanse, ale również targające bohaterami emocje. Wielbiciele serialu "Bridgertonowie" otrzymają od autorki popularnej serii kolejną porcję wrażeń. Arabella Blydon ma wszystko, o czym mogą marzyć kobiety z jej pozycją. Jest obdarzona nie tylko urodą, ale również ponadprzeciętną inteligencją, ale ma już dość mężczyzn, które dostrzegają tylko pierwszą z tych cech. Jeden z kandydatów na jej męża otwarcie stwierdza, że ze względu na jej urodę oraz majątek jest w stanie ignorować niezrozumiałe dla niego zapędy intelektualne Belli. Kobieta uważa to za wielką zniewagę i postanawia dać sobie spokój z kandydatami na męża. Nie spodziewa się jednak, że wkrótce pozna Lorda Blackwooda, który jest rannym podczas wojny bohaterem i pierwszym interesującym mężczyzną od dawna. On z kolei czuje, że dziewczyna w takim samym stopniu go drażni, co intryguje, a po czasie odkrywa, że dzięki niej znów ma apetyt na życie i miłość. Czy ta para ma szansę na szczęście i czy Arabella ponownie zainteresuje się zamążpójściem?

Mija pół roku, odkąd Harry Bosch rzucił pracę w policji Los Angeles. Zdecydował się na ten ruch, aby uniknąć zwolnienia dyscyplinarnego i by z pomocą ekscentrycznego adwokata Mickeya Hallera pozwać Departament Policji. I choć nie znalazł się w tej sytuacji na własne życzenie, Harry musi sam przed sobą przyznać, że ma ona pewne dobre strony. Do czasu… Pewnego dnia Haller prosi Boscha o pomoc w jednej z prowadzonych spraw. Harry znów znajduje się w dobrze znanym sobie świecie, próbując rozwikłać szczególnie zagadkowe morderstwo. Różnica polega na tym, że teraz pracuje na rzecz oskarżonego, Da'Quana Fostera. I największym problemem nie jest to, że prokuratora dysponuje "żelaznymi dowodami" obciążającymi Fostera. Po przejściu na "ciemną stronę mocy", jak określali to byli koledzy Harry'ego, staje on w obliczu zdrady wszystkich zasad, którymi kierował się w dotychczasowej karierze zawodowej. "Pełen elegancji majstersztyk Connelly'ego z dwoma najbardziej inteligentnymi bohaterami współczesnych kryminałów". Daily Mail "Kiedy Michael Connelly jest w formie, a w przypadku Punktów zbieżnych tak właśnie jest, po prostu nie można mu się oprzeć". Irish Times

„…Wprzód egzystencja sztuki, artysty, związana była zawsze z jakimś mniejszym lub większym dworem, z osobą króla czy wielkiego pana; dopiero w nowoczesnym ustroju społecznym dwór mecenasa rozpylił się w szary tłum bezimiennej publiczności, która rozstrzyga o sławie i dochodach artysty. Osobliwe warunki życia wytworzyły typ cygana, tego króla bez ziemi, owijającego się dumnie dziurawą peleryną niby płaszczem monarszym. Świadomość, że o wartości jego decyduje talent, i tylko talent, stwarza w artyście lekceważenie kodeksu etyki społecznej w stosunku do mieszczucha, filistra (mydlarza, jak niedawno u nas się mówiło), którego uważa jakby za reprezentanta wrogiego plemienia; niestałość dochodów, niestosunek pomiędzy stanem materialnym a wysokim napięciem duchowym, częste wreszcie ocieranie się o świat zbytku — wytwarzają ową specyficzną gospodarkę, w której owoc kilkumiesięcznej pracy spożywa się w kilka godzin, aby nazajutrz rozpocząć życie czarnej nędzy, bardziej w tych kontrastach odpowiadające wyobraźni artysty niż ciągła uregulowana mierność. A wreszcie, te okresy wytężonej pracy, łamania się z samym sobą, to rozbujanie nerwów między upojeniem twórczym a zwątpieniem niemocy lub zawodu pociąga za sobą nieodzowną potrzebę równie silnych odczynów odurzenia i szalonych wybryków. Ta dekoracyjna strona życia cyganerii, te hulanki i ekscentryczności najbardziej podpadają oczom publiczności, jako iż tamte dnie i noce mozolnej, wytrwałej pracy pozostają w cieniu: stąd tyle ciem, wabionych owym łatwym na pozór, barwnym i niefrasobliwym życiem, leci ku temu światu — ażeby w nim spłonąć. Tę też cyganerię, bawiącą się, biesiadującą, całującą ładne buziaki, płatającą tysiączne psoty, wziął Murger za przedmiot swoich Scen. …Cyganeria! to pojęcie skrystalizowało się pod piórem Murgera po raz pierwszy i definitywny zarazem…" Tadeusz Boy Żeleński

Galileusz jest jednym z najświatlejszych umysłów, które przetrwały w naszej świadomości po dziś dzień. W dziedzinie fizyki głośniejszymi nazwiskami są chyba tylko Newton i Einstein. Galileusz, syn zbuntowanego muzyka, od młodości przejawiał zmysł konstruktora i badacza. Był prawdziwym człowiekiem renesansu, który do perfekcji opanował sztukę epistolarną, sformułował prawo swobodnego spadania i był jednym z pierwszych astronomów korzystających z teleskopu. Za jego pomocą odkrył kratery na Księżycu, pierścienie Saturna i księżyce Jowisza. Jego odkrycia musiały doprowadzić go jednak do konfliktu z najpotężniejszym przeciwnikiem - kościołem.

Młoda komisarz policji prowadzi śledztwo, dotyczące tajemniczej śmierci mężczyzny. Początkowo przypuszczano, że jest to nieszczęśliwy wypadek. Dopiero splot różnych zdarzeń ujawnił, że denat został zamordowany, a ofiarą jest były dowództwa oddziału partyzanckiego Narodowych Sił Zbrojnych.

Nina ma wiele szczęścia i robi w życiu to, co naprawdę kocha. Zamiłowanie do piękna i harmonii, wrodzony talent organizacyjny oraz dyplom z zarządzania pozwalają jej unikać monotonii i nudy. Kobieta prowadzi własną firmę, organizując przyjęcia weselne, jednak obowiązki i pośpiech potwierdzają pewną zasadę ? szewc bez butów chodzi. Zapracowana Nina nie ma nawet głowy do tego, by zaplanować swój własny ślub! Na szczęście u jej boku trwa wierny narzeczony. Nina marzy o tym, by przeżyć z ukochanym ten jeden wyjątkowy dzień, lecz codzienność skutecznie odciąga ją od snucia planów o delikatnej, koronkowej sukience czy małym przyjęciu w bajecznie przystrojonym ogrodzie. Choć są z Mateuszem zgodni, że nie należy specjalnie się spieszyć, komuś zabraknie wreszcie cierpliwości? Czy prawdą jest, że jeśli człowiek kocha, to zawsze poczeka?

Wstrząsające listy ofiary do kata. Karmił nas pan dwa razy dziennie. O osiemnastej dawano nam trzy czwarte litra brukwi lub marchwi. Ile tam było tłuszczu i mięsa, wiedział tylko kucharz i pan. O dziewiętnastej zaczynała się godzina śpiewania. Kto miał trudności z nauką, wędrował do karceru. Pan sam urządzał owo pomieszczenie. Takich szczurów nie widziałem nigdy. Z zepsutej rury wodociągowej sączyła się woda. Kiedy zamykał pan drzwi obite gumą, woda sięgała kolan. Bywał też pobyt w karcerze zaostrzony. Na przykład cztery dni bez jedzenia i bez koca. Płakaliśmy z głodu. Dwunastoletni Czesław Czubak trafił jako jeden z pierwszych więźniów do dziecięcego obozu w Lubawie. Zaraz po przybyciu do obozu dziecko było bite gumową pałką przez komendanta, który potem zadawał mu pytanie: Alles in Ordnung? (Wszystko w porządku?). Należało odpowiedzieć: Jawohl, Herr Lagerkommandant. Alles in Ordnung. (Tak, panie komendancie obozu. Wszystko w porządku). Ale ponieważ nowicjusz nie mógł tego wiedzieć - milczał. I tak zaczynało się piekło torturowania i mordowania polskich dzieci. Czesław Czubak przeżył tam pięć lat. Po dwudziestu czterech latach od zakończenia wojny zdecydował się pisać listy do swojego oprawcy, żeby zapytać o zło, którego nawet jako dorosły człowiek nie potrafił zrozumieć. Jego opowieść to jedno z najbardziej poruszających świadectw dziecka więzionego, głodzonego, bitego i bestialsko torturowanego - za kradzież kromki chleba, śpiewanie polskich piosenek albo za to, że jego rodzice byli aresztowani.