Głos z zaświatów

Po rozstaniu z Agnieszką Warszawa staje się dla Piotra obcym miejscem. Zbyt wiele wspomnień zaczyna być ogromnym ciężarem, którego nie potrafi udźwignąć. Dlatego ucieczka wydaje się jedynym wyjściem z sytuacji. Wybór pada na Gdynię – młode, dynamiczne miasto, bardzo podobne do niego samego. To tam miesiąc po miesiącu, krok po kroku Piotr stara się skleić swoje roztrzaskane życie, jednak przeszłość nie pozwala o sobie zapomnieć... Miłość do Agnieszki nie zniknęła, została jedynie uśpiona. Odzyskanie utraconego uczucia okaże się jednak trudne, tym bardziej że w życiu Agnieszki ponownie pojawia się jej dawny chłopak, Michał. Zdruzgotany Piotr postanawia uśmierzyć ból ciągłymi romansami. Podrywa, uwodzi bez opamiętania. Wszystko, aby tylko zapomnieć. W tym szale pomocną dłoń wyciąga do niego Jerzy, który ponownie bierze go pod swoje skrzydła. Piotr zostaje jego prawą ręką na Pomorzu, a sukcesy w pracy przywracają go na właściwe tory. Mija rok, później następny. Rzeczywistość Piotra wydaje się harmonijna i przyjemnie poukładana. W takich okolicznościach poznaje Monikę, cudowną gdańszczankę, która od pierwszych chwil zawładnie jego zmysłami. Nowa miłość wprowadza dodatkowy spokój, którego tak poszukiwał i pragnął od dawna. Los jednak bywa przewrotny. Nieoczekiwane zdarzenia spowodują, że związek Moniki i Piotra zacznie się chwiać, a Agnieszka ponownie pojawi się na horyzoncie.

Siła kobiecej przyjaźni i matka walcząca o syna, w niespokojnych, wojennych czasach W roku 1794 trwa Insurekcja Kościuszkowska. Do wyzwolonej z rąk okupantów Warszawy przyjeżdża Balbina Leśniowska. Razem z księdzem Bonawenturą, przyjacielem i spowiednikiem rodziny, szuka syna. Włodek, dwudziestoletni student, dał się porwać powstańczej euforii, poszedł walczyć o Polskę - i słuch po nim zaginął. Balbina jest zdeterminowana, by za wszelką cenę odszukać swoje jedyne dziecko. Trop prowadzi do tajemniczej tatarskiej wróżki Tekli, pomocna też może okazać się nieokrzesana dziewczyna z gminu, która zostaje nową służącą Leśniowskiej, a także były żołnierz, którego właśnie spotkała rodzinna tragedia. Trzy bardzo różne kobiety połączą siły i zmierzą się z przeciwnościami i swoją przeszłością, która komplikuje całą sytuację.

"Oblicze mroku. Druga twarz Scordatto" to pierwszy tom erotycznego cyklu osadzonego w bezwzględnym świecie mafii pt. "Oblicze mroku". Pozwól, aby Agata Polte zabrała Cię do mrocznego i przepełnionego erotyzmem świata mafijnych romansów. "Oblicze mroku. Druga twarz Scordatto" to najnowsza powieść autorstwa Agaty Polte. Pełna pikantnych scen erotycznych oraz obfitująca w wiele scen akcji historia sprawi, że serce każdej czytelniczki zacznie bić szybciej. Chantal Willard powróciła do Chicago. Zakochuje się w niej boss chicagowskiej mafii. Saverio Scordatto postanawia uwieść piękną dziewczynę, która jest siostrą jego największego wroga. Chantal jednak daje gangsterowi do zrozumienia, że poderwanie jej nie będzie takie łatwe. Saverio i Chantal rozpoczynają więc pełną erotycznego napięcia grę, w której oboje chcą zwyciężyć, jednak jak się okazuje, to nie oni pociągają w niej za sznurki.

Arapaggio – samotny drapieżnik i artysta rozmiłowany w malowaniu nocnych krajobrazów – decyduje się zakończyć swoją egzystencję po tym, jak miłość jego życia przepada bez śladu. Ratuje go nietypowa bohaterka: piękna ladacznica Józefina, polująca na nazistowskich oficerów w szarpanym wojną Wiedniu. Aby okazać wdzięczność, Arapaggio przeprowadza ją na stronę ciemności i obiecuje uczynić Królową Nocy. Czy temperamentna kurtyzana wygra bitwę o jego serce z duchem dawno utraconej miłości? Czy dowie się, kim jest anioł obserwujący ją z portretów, ktoś, kto zostawił malarza z niemożliwą do zagojenia raną w sercu? Tymczasem ów anioł postanawia wrócić do miasta i domu, w którym porzucił ukochanego. Po drodze przez targaną wojną Europę wspomina czasy, gdy spotkał go po raz pierwszy – czasy, w których był jeszcze śmiertelnym młodziutkim sopranistą u progu operowej kariery. Wojenna kanonada przeplata się z echami barokowych arii w tej historii o miłości silniejszej niż czas i śmierć, o toksycznej zazdrości, o zawiedzionych nadziejach i złamanych sercach.

Prawda jest lepsza od kłamstwa. Powiedział to ktoś, kto nigdy nie musiał łamać nią cudzego życia. Czasem boli jak siarczysty policzek, ale co zrobić, jeśli przypomina ostrze noża, wbite aż po rękojeść? Pozostaje jedno wyjście: udawać, że jej nie ma. Tak się rodzą tajemnice. Niewypowiedziane myśli i pogrzebane nadzieje. Emocje opakowane w milczenie. Złe uczynki. Nawet ból może być sekretem. Cierpienie, którego nie widać w oczach ani kącikach ust, wnika głęboko w człowieka jak nieuleczalna choroba. Lepiej o nim nie mówić, nie wyjmować ostrza z rany, ryzykując, że poleje się za dużo krwi. Nie mówimy jednak wyłącznie o tajemnicach wielkich i dramatycznych, o traumach, które zamieniają ludzką istotę w nieporadne stworzenie. Przecież każdy z nas ma swoje małe, sekretne bolączki, wstydliwe myśli, nieczyste fantazje, kontrowersyjne poglądy. Świat nie musi o tym wiedzieć. Żona też nie, mąż również. Tym bardziej dzieci. Nawet przyjaciele. To, co głęboko ukryte, jest całkiem niewinne. Nikomu nie szkodzi. Też tak uważasz? To poznaj historię Laury i Maksymiliana.