Głos z zaświatów

Zabawne i poparte naukowo wyjaśnienia różnic między kobietami a mężczyznami, które pomogą lepiej zrozumieć przeciwną płeć. Mężczyźni nie słuchają tego, co się do nich mówi, dlatego że są egoistami i egocentrykami. – Nie. Kobiety mają zawsze ostatnie słowo, dlatego że mówią więcej niż mężczyźni. – Nie. Mężczyźni nie pomagają w domu, dlatego że ich zdaniem kobiety radzą sobie z tym lepiej. – A to

"Nagła zmiana planu" to udany pisarski debiut Eweliny Miśkiewicz, po który powinny sięgnąć panie borykające się z nasilającą się rutyną, która wkrada się w związek i codzienne relacje. Po co? Aby uniknąć sytuacji, której doświadczyła bohaterka, bądź aby łatwiej zacząć nowy etap życia po rozstaniu z dotychczasowym partnerem. 35-letnią Lenę, główną bohaterkę, poznajemy w momencie, gdy całe jej życie wali się w gruzy. Po kilku latach małżeństwa jej mąż Paweł postanawia odejść i od nowa ułożyć sobie życie z kimś innym. Główna bohaterka jest załamana, ale powoli przyzwyczaja się do nowej sytuacji i życia w pojedynkę. Brak partnera to nie jedyny problem. Dochodzą do tego brak środków do życia oraz przedłużające się trudności ze znalezieniem pracy. Dodatkowo matka staje się nadmiernie obecna w życiu swojej córki, próbując zająć się jej życiem uczuciowym, co szybko staje się uciążliwe. W tej sytuacji jednak kobieta nie jest pozostawiona sama sobie, gdyż na szczęście może liczyć na swoje zaufane przyjaciółki - Ankę, Karolinę oraz Ewę. Każda jest inna, o innym typie osobowości, jednakże razem łączą siły, aby jak najlepiej pomóc Lenie. Przekonują, że na miłość nigdy nie jest za późno, a każdą, nawet największą, przeciwność można pokonać. Na skutek ich działań bohaterka zaczyna na nowo otwierać się na świat, zauważając, że sytuacja nie jest aż tak totalnie beznadziejna, jak się wydawało. Wspólnie postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce i zająć się leżącym w gruzach życiem uczuciowym przyjaciółki. Nakłaniają ją na randkę w ciemno, która miałaby się odbyć na weselu. Teraz już wszystko zależy od niej, czy otworzy się na nowe możliwości, a swoje serce na intrygującego Karola. Czy pójdzie na żywioł, czy potrzebuje czasu na odnalezienie się w nowej sytuacji?

Molly właśnie stanęła oko w oko z mężczyzną, który dziesięć lat temu złamał jej serce. On również nie był szczęśliwy na jej widok. Co gorsza, zachował się jak palant, czym rozdrapał wciąż świeżą ranę w sercu Molly. Ich ostatnie spotkanie zakończyło się katastrofą. Ojciec Noaha nakrył ich w jego pokoju, do którego weszła przez okno, mając nadzieję uwieść gorącego sąsiada. Teraz Noah jest jednym z najlepszych futbolistów w kraju i właśnie dołączył do drużyny, z którą Molly i jej brat Logan są związani zawodowo. Dawni sąsiedzi, czujący do siebie urazę, znowu będą mieli ze sobą kontakt. Noah jest dla Molly przepustką do dalszej kariery, niestety jego zachowanie wskazuje na to, że nie zamierza niczego jej ułatwiać. Oboje są wrogo nastawieni, jednak będą musieli współpracować, żeby zrealizować projekt, w który są zaangażowani.

Elliðaey – piękna, surowa i niedostępna wyspa u poszarpanych fiordami najbardziej odległych i odludnych wybrzeży Islandii. Czworo przyjaciół przybywa tu, by uczcić pamięć dziewczyny, która dziesięć lat temu przyjechała tu na romantyczne wakacje i nie wróciła. Teraz jedno z nich też nie wróci... Śledztwo prowadzi komisarz Hulda Hermannsdótti r. Czuje, że coś łączy obie zbrodnie. Szukając prawdy,

Jane Darlington od dziecka zapowiadała się na geniusza. Wybitnie inteligentna, znakomicie się uczyła. I tak jak większość dzieci wybitnie uzdolnionych nie miała koleżanek, przyjaciół. Była sama. Teraz ma 34 lata, jest atrakcyjną blondynką i ma doktorat z fizyki. Robi karierę naukową i nadal jest sama. Desperacko pragnie dziecka. Nie chce jednak, żeby jego dzieciństwo było równie trudne jak jej. Szuka więc partnera poza swoim środowiskiem.

Ciemne schody. Piwnica. Uchylone drzwi... Serce wali jak szalone, ale ciekawość jest silniejsza... Jedenastoletni Gabriel nie powinien nigdy zapomnieć tego, co zobaczył w laboratorium fotograficznym ojca. Ale dzięki wieloletniej terapii w szpitalu psychiatrycznym wyparł z pamięci tę straszną noc, gdy zginęli jego rodzice, a dom doszczętnie spłonął. Dwadzieścia dziewięć lat później prowadzi normalne życie, pracuje w firmie ochroniarskiej... i nadal nic nie pamięta.