Nowe czasy. Przeminą smutne dni

Psy rzadko bywają dobre albo złe. Najczęściej są takie, jak zostaną wychowane Historia spisana przez Jakuba Ćwieka to zapis przeszło trzydziestoletniej służby policyjnej podinspektora Adama Bigaja (ps. „Księciunio”), w latach 90. kierownika sekcji zabójstw na wrocławskim starym mieście, a następnie wieloletniego naczelnika wydziału kryminalnego posterunku na Rakowcu, przez wrocławian zwanego Trójkątem Bermudzkim. To także okazja do opowiedzenia o tym, jak na co dzień wyglądała mundurowa „psia sł

Brutalne morderstwo w małej sörmlandzkiej wsi Ormberg doprowadza do spotkania trzech osób: Malin, młodej policjantki, która starannie zaplanowała swoje życie, Hanne, psycholog sądowej, której egzystencji grozi załamanie, i Jake’a – chłopca, który nosi w sobie niewypowiedzianą tajemnicę. Pościg za zabójcą jest nie tylko niebezpieczny, ale także zmienia losy całej trójki. Prawda zaś jak zwykle ma wysoką cenę.

Historia czerpiąca ze szkatułki wspomnień kobiety, która przeżyła piekło wojny. Mała Ilse nie zdaje sobie sprawy, jak potworny los miał stać się jej udziałem. Cała jej żydowska rodzina, z wyjątkiem maleńkiego braciszka, została zesłana do obozu zagłady. Jej samej udało się wyjechać na Zachód, aby tam służyć rodzinie pewnego niemieckiego oficera. W maleńkiej wiosce blisko szwajcarskiej granicy znajduje nie tylko kryjówkę przed okrucieństwami wojny, ale również przyjaciółkę. Nie może jednak zapomnieć o swoim młodszym bracie. Nie traci nadziei, że mały Aron przetrwał wojnę i żyje gdzieś w Polsce...

"Nie przestałyśmy być kobietami" to historia przedstawiająca losy kobiet, którym wojna odebrała normalność. Przyjrzyj się ich życiu i zobacz, jak radziły sobie w tych trudnych czasach, nie składając broni. "Nie przestałyśmy być kobietami" to niezwykła opowieść o trudach wojny, z jakimi przyszło się mierzyć zwyczajnym kobietom, dokładnie takim jak dzisiejsze czytelniczki, urodzonym w nadzwyczaj trudnych czasach. Każda z nich zmuszona była dorosnąć przedwcześnie, a utrata rodziny prędko odzierała ze złudzeń i zabierała najdrobniejszy ułamek miłości. Musiały wzrastać w otoczeniu sowieckich kołchozów oraz w syberyjskich tartakach, choć nigdy w życiu nie wybrałyby takiego losu ani dla siebie, ani dla innych. Choć spora część z nich była jeszcze w wieku nastoletnim, musiały wstąpić do armii, by walczyć i zadać kres prześladowaniom. Tylko w ten sposób mogły powrócić do ojczyzny. Janka z Kresów była zawsze niezwykle ciekawska i to często wpędzało ją w kłopoty. Ania natomiast stała się okropną służbistką, która zagubiła się wśród wojennej zawieruchy. Obie znalazły się wśród Samodzielnego Batalionu Kobiecego im. Emilii Plater, który wyruszył jesienią 1944 roku na warszawską Pragę. Choć zastały tam jedynie ruiny tego, co niegdyś znały, stanęły na straży wszystkiego, co ocalało - starały się nie dopuścić, by hitlerowcy i szabrownicy rozkradli resztę lub obróciły ją w proch. Czy w tych trudnych czasach miały jeszcze siłę i czas na miłość?